Veelderhande geneuchlijcke dichten, tafelspelen ende refereynen
(1977)–Anoniem Veelderhande geneuchlijcke dichten–
Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 151]
| |
Als een tweeden Job, in verduldicheyt groot
Gheheten Niemant, hy was ooc heylich verstatet bloot
Want Catho doet van hem oirconde
Segghende: Niemant en leeft sonder sonde,
Dese Niemant was groot, soo ick verstae
Van gheslachte, ende afcomste, hoort hier nae,
Hy was groot in macht, groot in scientie
Groot in goedertierenheyt, groot in reverentie,
Ende groot in glorien dier wel op achte
Eerst seg ick dat hy groot was van gheslachte,
Ende een tweeden Adam, die 't wel gloseert
Gheschapen noch ghehouwen, maer gheformeert,
Soo Dauid van hem betuycht, hoort dit bestem
De daghen zijn gheformeert, ende niemant in hem:
Van t'gheslachte der Ridderschap was hy in trouwen
Want d'Appostel seyt: niemant is behouwen,
Op zijns zelfs Renten Ridders namen te draghen,
Dese Niemant was oock, vaet mijn ghewaghen
Vanden gheslachte Maria, de Moeder ons Heeren
Van Conincklijcker afcomste, soo Lucas ghaet
leeren,
Want hy seyt: Maria reyn Maegdelijck vat
Niemant is van uwer afcomste, verstaet wel dat,
Wiens Name sulck gheluyt gheeft opter aerden
Want Maria ende Elisabeth van grooter waerden,
En waren van Conincklijcken geslachte niet alleen
Nae den vleesche, maer regneeren met Godt ghemeen,
| |
[pagina 152]
| |
Eewig: dus sinte Niemant diet wel gloseert
Oock met Godt almachtich altijt regneert,
Ecclesiasticus int vijfste, staet dus openbaer
Niemant wort altoos regneerende ghevonden klaer,
Dus blijckt dat hy groot van afcomst wesen, moet.
Ten anderen seg ick, ende maeckt v vroet
Als dat deese niemant was groot van machte
Soo 't wel blijckt: want hy ontbint met crachte,
t'Welck Godt bindt, Apocalipsis betuyget wel
Godt sluyt, ende niemant opent snel,
Noch verwint hy Gode, ende gaet te bouen
Eclesiasticus ghetuyghet in alle Houen,
Ende seyt: niemant en verwint Godt te handt
Hy spreeckt dit openbaerlijck: want,
Nicodemus doet ons int openbaer bevroen
Dese teeckenen die Godt doet, mach niemant doen:
Vande Apostelen hy oock de blijschap treckt
Alsoo Johannes int Evangelie ontdeckt,
V blijschap sal niemant van v nemen
Voort mach sinte Niemant wel ghetemen,
Te dienen twee Heeren bequamelijck vry
Soo 't Evangelie betuyght, hoort doch na my,
Niemant mach twee Heeren dienen te mate
Zijn macht is groot wilt dit wel vate,
Want Job seyt: verstaet dese termen
| |
[pagina 153]
| |
Niemant mach hem vander handt Gods beschermen,
Oock machmen sijn macht wel doen besoeck
Want doe de Joden niet en waren soo kloeck,
Datse aen Jesum de handt hadden gheslaghen
Ving hem Niemant nae schriftueren ghewaghen,
Sprekende aldus tot ons onderstant:
Ende Niemant sloegh aen hem de handt,
Hier aen blijckt zijn groote macht met allen.
Ten derden moet hem prijsen ghevallen,
Van zijnder grooter scientie onghehoont
Want Niemant weet soo Apocalipsis thoont,
Oft yemant der liefden Gods ofte haet
Waerdich is soo t'klaer beschreven staet:
Oock was hy een constich Musichien
Soo Apocalipsis dat betuycht indien,
Want hy seyt klaerlijck sonder bedwang
Als dat niemant mach zinghen dien sang:
Oock hadde Niemant alsulcken gratie,
In die conste van getale, t'elcker spatie,
Apocalypsis seyde, Niemant mochte,
De schare ghetellen, nae zijn gedochte,
Oock was hy een Gramaticus wijs.
Soo Ciprianus ghetuycht, hem gevende den prijs,
Niemant vinde ick mijn ghesellen te sijn
Een groot Propheet, was hy telcken termijn,
| |
[pagina 154]
| |
Soo Matheus seyt sonder eenigh verlanghen
Niemant is in zijn lant als een Propheet ontfanghen,
Hier aen blijct zijn schientie groot van virtuyten,
Ten vierden wil ic sijn goedertierenheyt ontsluyten
Want daer was hy groot bouen maten inne,
Alsomen van hem leest verstaet met sinne,
Lazarus was eens biddende wat,
Te hebben, daer den rijcken vreck aen zijn tafel sadt,
Men onseydet hem stuyrlijck wt quader costuymen,
Doe begeerden hy versaet te worden vande kruymen,
Die vanden Tafel des rijcken vrecke vielen,
Ende niemant gafse hem om drucx vernielen,
Alsoo begeerden de verlooren Sone mede,
Vanden draf versaet te worden t'elcker stede,
t'welc die verckens aten, dit dede hy van hongher
In zijns Vaders hove, als een verlooren jongher,
Ende int begheren van dien, dat elc een deerde,
Niemant gafse hem, alsoo hy 't begeerde,
Dese Niemant hadde alte grooten mede-lyden,
Met Christe den Heere aen allen zyden,
Soo die Schriftuer seyt: treckt die ter herten,
Ziet hoe die rechtveerdighe sterft in smerten,
Ende niemant neemt ter herten dat verdriet,
Oock hadde hy groote compassie siet,
| |
[pagina 155]
| |
Met die Martelaren, alsoo die Schriftuere ghetuyght
Seggende die deucht uyter herten suyght,
De rechtveerdighe mannen worden wegh ghedaen,
Ende Niemant ziet het met mede-lyden aen,
Ziet hoe deughdelijck ende goedertieren,
Was dese Niemant in allen manieren.
Ten vijfden was niemant in grooter eeren,
Ende in weerdicheyt, somen ons kan leeren
Want uyt grootheyt zijnder weerdicheden,
Wort hem toe ghelaten, soot wel is reden,
Dat hy met twee vrouwen mach sijn,
In 't houwelijck verbonden, soo 't is aen 't schijn
Inden Decreet vintmen 't om een verstijven,
Niemant betaemt te hebben twee wijven,
Hier aen machmen de grootheyt zijnder weerden meten
Ten sesten en te lesten en docht niet vergheten,
Te vermanen van de grootheyt zijnder glorien,
Van sinte Niemant, ziende in memorien,
Des werelts ydelheyt, op 't cort te sommen,
Liet hy t'aertsch, ende is ten Hemel gheklommen
Want de Schriftuyre seyt in klaeren betoghe:
Niemant klimt dan die van den Hemel hooghe,
Nederdaelt hier inne, niet en murmureert
Niemant eenpaerlijck inden Hemel regneert,
Proverbiorum seyt, alsoo 't klaer blijcke
| |
[pagina 156]
| |
Opentlijck: Niemant is Godt ghelijcke.
Dus blijckt uyt alle t'voorseyde gheschreuen
Dat sinte Niemant groot is, ende verheuen,
Hy troost oock veele harten verslaghen
Want daer zijnder veele die Niemant haer noot klagen.
Finis.
|
|