Veelderhande geneuchlijcke dichten, tafelspelen ende refereynen

[p. 161]

Een ghenoeghlijck Ghedicht, van drie Ghesellen met eenen Koecke. aant.

Ic Hoorde eens vertellen,

Hoe datter waren drie Ghesellen,
Die quamen tot eener stonden,
In een stadt daer zy niets vonden,
Spijse te coopen of broot,
Soo datse baden door den noot,
Want den hongher dede hen verdriet,
Ende hen en gaf niemant niet,
Sonder een wijf, en die en gaf hen niet veel,
Slechts eenen schotel met Tarwen meel,
Eenen koeck ginghen zy daer af maken,
Die zy terstont inde assche staken,
De twee ghesellen wisten schalcken raet,
Maer die derde wist met allen gheen quaet,
Als doen bedochten die twee dat,
Datse altemael aen dese Koecke sadt,
Sy en soudender alle drie niet of moghen eeten,
Hierentusschen beslooten zy, wilt dit weeten,
Als dat zy souden alle drie,
Gaen ligghen slapen, ende die
Den wonderlijcksten droom saghe,
Terwijl de Koeck inden d'assche laghe,

[p. 162]

 

aant.

 

Die soude de Koeck hebben alleen,

 

Want voor hen drien waer hy te kleen,

 

Dit zeydense om dat sy

 

Den derden gheselle daer by,

 

Alsoo met list bedrieghen wouden

 

Om dat hy vander Koecke niet mede eeten souden,

 

De twee schalcken laghen en ronckten seere

 

Als of sy sliepen min noch meere,

 

Maer doe den derden gheselle sagh

 

Dat zijn gheselschap in slape lagh,

 

Gingh hy al heymelijck te vier

 

Ende nam den Koecke met haesten schier,

 

Ende heeft se altemael op ghegheten snel

 

Hy smaeckten hem oock met allen wel,

 

Hy en was hem oock niet te rouwe

 

Het vier reeckende hy weder touwe,

 

Ende hy sweech al stillekens dit ghelooft

 

Daer na hieuen dander twee op haer hooft,

 

Maer gheen van beyden en wiste niet,

 

Hoe 't met den Koecke was gheschiet,

 

Ende hebben haer ooghen ontdaen beyde

 

Met dien sprack den een, ende seyde:

 

My docht dat ick was in Hemelrijck

 

d'Ander seyden oock desgelijck,

 

Hem docht dat hy was inde helle

 

Wat helpt dat ick langher vertelle,

 

Hoe veel wonders sy seyden van dien

[p. 163]

 

aant.

 

Dat sy ghehoort hadden, ende ghesien

 

Ghesel seght ghy nu v Visioen

 

Spraken sy tot den anderen doen,

 

Doen heeft d'onnosele ghesproken daer naer

 

Gheselle ghy seght seecker waer,

 

Doen ick sagh met mijnen ooghen

 

Dat uwer beyder gheesten vloghen,

 

Den eenen ten Hemel, en d'ander ter Hellen

 

Ick meenden doe mijn lieue ghesellen,

 

Dat ghy niet weder en sout hebben ghecomen,

 

Daerom hebbe ick den Koecke ghenomen

 

Ende hebbe die oock op ghegeten,

 

Maer lieuen ghesellen had ick gheweten,

 

Dat ghy weder sout hebben ghecomen,

 

Ic en hadde die Koecke uyt het vier niet ghenomen,

 

Want men seyt die derwaert vaert,

 

Die en comt nemmermeer weder herwaert,

 

Aldus waren die twee schalcken ghehoont,

 

Ende met haer eyghen raet gheloont.

 

 

 

Finis.