Handtboecxken der Christelycke gedichten

[fol. 58r]

Bruylofts-Vreuchden-liedt,

Stemme:
Edel Artisten koen, &c.

'T Isser nu in den tijdt,

't Isser een tijdt van vreuchden,
Yder is nu verblijdt,
Ellick is vol gheneuchden:
Wel op laet ons ontspringen,
En singen overluydt:
Laet ons den lof voort bringen,
Van den Bruydegom en de Bruydt.

Ghy vrolijcke hertjes bly:

Ghy Gasten oock al te samen,
Schickter u mede nu by,
En willet u doch niet schamen:
Wilt nu malcander vereeren,
En wesen verblijdt van Geest,
Laet ons de vreuchde vermeeren,
Van dit vrolijcke Bruylofts-feest.

Schenckter de koele Wijn,

Wilter met lusten nu drincken:
Later doch vreuchde nu zijn,
Wilter gheen droefheyt gedincken,
Speelt op de heldere snaren,
Laet hooren het gheclank,
En wilt doch openbaren,
U heldere keel-ghesanck.

Ghy Iongh-mans weest doch gere'e,

Doeter de Gasten vergaren,
Brenghter de Dochters oock me'e,
Wilter u mede gaen paren,
En voechter doch handen by handen,
Laet u ter herten nu gaen,
Des liefdes krachighe banden,
Als den Bruydegom heeft ghedaen.

Ghy Maechdekens hier op acht,

Ghy droevige-blijde Gespelen,
Seghter de Bruyt goeden nacht,
En wiltse de liefste bevelen,
Ten can u doch gantsch niet baten,

[fol. 58v]

 

Of ghy vast beydt ende schreydt,

 

V Speel-noot moet ghy verlaten:

 

Want den Bruydegom heeftet gheseydt.

 

Wel dat, o Bruydegom fier,

 

Neemter u tijdt wel in ware:

 

Leeft nu op u playsier,

 

Achter op gheenen besware,

 

In spijt van die 't benijden,

 

Zijt ghy haer wederpaer,

 

Neemt dan u Bruyt ter zijden,

 

Wilt u verblijden met haer.

 

De sorchjes soet ende suyr,

 

Wilt nu, o Bruydt, verlaten,

 

V Bruydegom sonder ghetreur,

 

Die salder u comen te baten,

 

Sijn sinnetjes seer verlangen,

 

Sijn herteken tot u treckt,

 

Wilt liffelijck hem ontfangen,

 

Met armtjes uytgestreckt.

 

Veel cusjes, en lusjes bly,

 

Willen u dan gheleyden,

 

Duysent ghenuchjes daer by,

 

Wenschen wy onder u beyden,

 

Wilt lieffelijck nu beginnen,

 

Besteedt in deuchden u jeucht,

 

Soo sult ghy vreuchde winnen,

 

En eeuwelijck zijn verheucht.