Het nieuwe werck der psalmen van den koningh David

[p. 77]

Den XXXIX. Psalm.

Ick seyd', ick sal mijn wegen gade-slaen,
En met mijn tongh my niet misgaen;
'k Sal, van nu af, my breydelen den mond,
Terwijl de Booswicht voor my stond;
Daer ick hem sagh verheven in geluck,
En my verstooten in den druck.

2 Ick was verstomt, door 't swijgen, dat ick sweegh

Van 't goede selfs; maer, 'k had geen deegh,
Mijn smert verswaerd'. In 't binnenst van min hert,
Ontstack een vyer, dat brandend werd.
Doe berst' ick uyt, en sprack met mijne tongh,
Die ick, door swackheyd, niet bedwongh.

3 Maeckt my bekent mijn eynd' en levens maet,

Leert my, hoe 't met mijn dagen staet;
Op dat ick weet', hoe 't wesen sal met my,
En hoe verganck'lick dat ick zy.
Een hand-breed ist, dat ghy mijn dagen hiet.
Mijn leef-tijd is voor u, als niet.

4 Ia, Heer, de mensch, al meent hy yet te zijn,

Gaet maer als in een beeld en schijn.
Al sijn gewoel, sijn enckel' ydelhe'en.
Men gaert en spaert, men brenght by een,
Al wat men kan. En niemand weet van al,
Wie dat het na sich nemen sal.

Pause.

5 En nu, wat ist, dat ick verwacht', O Heer?

[p. 78]

 

Mijn hoop' is op u, meer en meer.

 

Verlost my doch van al mijn over-tre'en,

 

Daer van ghy hebt de maght alleen.

 

En stelt my niet, terwijl 't my qualick gaet,

 

Aen dwase menschen tot een smaed.

 

 

 

6 'k Sta stom; mijn mond sal ick niet op doen gaen;

 

Want ghy, O Heer, hebt dit gedaen;

 

Het is uw werck. Maer echter, neemt de plaegh

 

Van op my wech, die ick nu draegh.

 

'k Beswijcke van 't bestrijden uwer hand,

 

Die my bevecht en overmant.

 

 

 

7 Als ghy den mensch, om d'ongerechtigheyd,

 

Castijd en straffingen bereyd,

 

Soo maeckt ghy sijn bevalligheyd mismaeckt;

 

Gelijck een mott', eens aengeraeckt,

 

Soo smeltse wech; ja met een woord geseyt,

 

Een yder mensch is ydelheyd.

 

 

 

8 Hoort mijn gebed, neemt-aen mijn droevigh lied,

 

En swijgt tot mijne tranen niet.

 

Want ick ben vreemd, by u, waer ick my keer';

 

Gelijck mijn Vaders oock wel-eer.

 

Verquickt my dan, en wend u af van my,

 

Eer dat ick ga, en niet meer zy.