Officia Ciceronis, leerende wat yeghelijck in allen staten behoort te doen, bescreuen int Latijn

Datmen inden rechte op de gerechticheyt meest mercken sal, ende niet aen de woorden hanghen.
Het xiii. Capit.

Daer gheschiet oock dickwils onrecht door schalcke ende listighe beschuldiginge, ende dat met valsche beduydinge vande rechten. Daer wt men seyt dattet scherpste recht, dicwils tgrootste onrecht is. Hier inne werdt veeltijts inden ghemeen regimente ghesondicht: ghelijck alsmen seyt van eenen die dertich daghen langhe met zijn vianden bestandt ghemaect hebbende, by nachte der vianden lant beroofde: om dattet bestant van dertich dagen, maer niet van dertich nachten ghesloten was. Noch de onse en is oock niet te verschoo-

[fol. 13r]

nen, ist anders waer (want icks maer van horen seggen hebbe) datmen van Q. Fabio Labeone seyt. Die welcke vanden Roomschen raet den Nolaners ende Neapolitaners (die onderlingen twist om haer palen hadden) tot een scheydtman gegeuen zijnde, elck van beyde partijen (als hy ter plaetsen gecomen was) op hen selfs alleen met schoone woorden vermaende, datse doch niet al te begheerlijck en souden zijn, maer lieuer haer palen wat innewaerts wilden trecken, dan verder wtwaert strecken: twelc si beyde alsoo deden: vvaer door noch een plecke lants tusschen beyden bleef leggen: ende heeft hy alsoo henluyder palen (soo sy dat selfs hadden verwillicht) wtgesproken ende gheoordeelt: ende heuet gene dat tusschen beyden ghelaten was, den Romeynschen volcke toe gheeyghent. Dat is bedrieghen ende niet oordeelen. Hieromme salmen in alle saken sulcke arghelisticheyt vlieden. Sommige officien vintmen noch diemen oock behoort te ghebruycken, teghen den ghenen die ons misdaen hebben. Vvant de wrake ende straffinge hebben mede haer sekere mate. Ick en verstae oock niet wel oft genoech is dat de misdoender leetwesen hebbe van zijn misdaet: op dat hijs niet meer en plege, ende anderen wt vreesen wat tragher zijn tot quaet doen.