De grote kracht van Jorobodie
Heel lang terug vochten de Indiaanse stammen onderling dikwijls met elkaar en ook met de blanken vochten de Roodhuiden. In deze strijd hadden de piaaimannen het grootste en geheimzinnige aandeel te leveren.
Voordat zo'n stam ten strijde trok, riep de piaaiman vele geesten op om met hun hulp de tegenpartij geduchtig van langs te geven. Vaak kwamen de Indiaanse jongelieden als de beste en moedigste strijders uit de strijd.
Om nog even bij de piaaiman terug te komen: Deze bezwoer dag en nacht de geesten. Hij voorspelde of de oorlog gewonnen dan wel verloren zou worden.
Zo gebeurde het weer eens, dat de Arowakken gevochten hadden met de blanken. Het was een hevige vechtpartij. Vele doden en gewonden waren te betreuren. Maar een jongeman konden de blanken niet aan, en deze was volgens de Indiaanse overlevering Jorobodie.
De legende verhaalt verder dat Jorobodie groot was gebouwd en hij vreesde geen enkel wapen der blanekn. Tijdens de strijd werd hij gevangen genomen, maar ontsnapte weer. Toen begon hij zich weer direkt te wreken op de blanken die van overzee waren gekomen. Deze schoten op hem, maar Jorobrodie ving al de kogels op en water druppelde uit de geweren. Toch werd hij opnieuw gevangen genomen en van deze keer werd hij aan handen en voeten bonden. 's-Morgens bracht men eten voor Jorobodie, doch de Indiaan was alweer uitgebroken. Nadat hij enkele vijanden had dood gemaakt, werd hij nogmaals gevangen genomen. Van deze keer werd Jorobodie op een groot schip overgebracht; och arme Jorobodie, aan handen en voeten gebonden, wat zal nu met je gaan gebeuren? O neen!, wees niet bang voor de stoere Indiaan.
Toen wierpen de blanken Jorobodie in het water, met de bedoeling natuurlijk om hem te laten verdrinken.
In een vat werd hij overboord gegooid. Daar zonk hij in het water!! Toen floot Jorobodie een paar keren heel schel en zie daar, een tijger kwam aangezwommen. Jorobodie greep de tijger aan zijn staart en deze zwom met de Indiaan naar de oever.
Opnieuw begon Jorobodie de strijd tegen de indringers, zoals de Indianen de Europeanen noemden. Met alle inzet van zijn krachten vocht hij aan de zijde van de Indianen tegen de blanke vijanden. De blanken haalden zelfs kanonnen voor de dag. Zij schoten op deze onsterfelijke Indiaanse held. Doch de blanken moesten weer worden teleurgesteld; de kanonnen gingen niet af. En wanneer de kanonnen toch afgingen, dan spoten ze alleen wateren modder naar buiten. De blanken waren ten einde raad, zij wisten niet meer hoe Jorobodie verslagen kon worden.
Andermaal werd deze Indiaanse held ingesloten en voor de zoveelste keer gevangen genomen. Van deze keer werd Jorobodie door zijn vijanden vreselijk mishandeld. Op het laatst werd hij naar de brandstapel geleid. Maar
Auteursrechtelijk beschermd
