Skiplinks

  • Tekst
  • Verantwoording en downloads
  • Doorverwijzing en noten
Logo DBNL Ga naar de homepage
Logo DBNL

Hoofdmenu

  • Literatuur & taal
    • Auteurs
    • Beschikbare titels
    • Literatuur
    • Taalkunde
    • Collectie Limburg
    • Collectie Friesland
    • Collectie Suriname
    • Collectie Zuid-Afrika
  • Selecties
    • Collectie jeugdliteratuur
    • Basisbibliotheek
    • Tijdschriften/jaarboeken
    • Naslagwerken
    • Collectie e-books
    • Collectie publiek domein
    • Calendarium
    • Atlas
  • Periode
    • Middeleeuwen
    • Periode 1550-1700
    • Achttiende eeuw
    • Negentiende eeuw
    • Twintigste eeuw
    • Eenentwintigste eeuw
Vijftigh lustighe historien oft nieuwigheden Joannis Boccatij (ca. 1644)

Informatie terzijde

Titelpagina van Vijftigh lustighe historien oft nieuwigheden Joannis Boccatij
Afbeelding van Vijftigh lustighe historien oft nieuwigheden Joannis BoccatijToon afbeelding van titelpagina van Vijftigh lustighe historien oft nieuwigheden Joannis Boccatij

  • Verantwoording
  • Inhoudsopgave

Downloads

PDF van tekst (2.12 MB)

Scans (42.02 MB)

XML (1.07 MB)

tekstbestand






Genre

proza

Subgenre

novelle(n)
vertaling


© zie Auteursrecht en gebruiksvoorwaarden.

Vijftigh lustighe historien oft nieuwigheden Joannis Boccatij

(ca. 1644)–D.V. Coornhert–rechtenstatus Auteursrechtvrij

Vorige Volgende

Een jonge dochter genaemt Andrea, beminde een jongelinc wiens name was Gabriel. Sy vertelt hem eenen droom die sy hadde gehadt, van ghelijcken seydt hy haer de zijne. Hy blijft haestelijcken doot tusschen haer armen: dies sy met haer maert hem buytens huys brengende ghevanghen werden door de dienaers vander Seigeneurien. Sy vertelt hoe dat de saecke gheschiet was. Maer als haer de Rechter met cracht wilde nemen, en wilde zy sulckx niet ghedoogen: dies haer vader dese mare vernomen hebbende, haer onschult doet blijcken, ende doet se vry uytgaen. Daer na en wilde zy niet meer inder werelt leven, ende ginck in een Clooster.

De Sesthiende Historie.

Om te mercken der Fortuynen veranderinghen, ende oock mede der Minnen crachten.

INder Stede van Bresse woonde voormaels een Edelman gheheeten Messire Negro del Ponte Cararo, ende had onder veel ander kinderen, oock een Dochter ghenaemt Andrea, die ionck schoon ende onghehouwet was. Dese Dochter werdt by gheval verlieft op een Jongelinck die haer Buerman ende Gabriel genaemt, oock van cleynen state was: maer voorts was hy vol loflijcke zeden, ende een schoon bevallijck persoon. Nu haddet dese jonghe Dochter soo wel besteldt doort behulp vande maerte vanden huyse, dat Gabriel niet alleen en vernam dat hy van Adrea bemind was: maer werdt daer en boven oock menichwerven ghebracht in haers Vaders Boomgaert, daer sy met malcanderen in duysendt vreuchden leefden. Ende op dat dese heur lustighe vriendtschappe door gheen saecke anders, dan door den doot selfs, ghescheurt en soude moghen werden: zoo gaven zy malcanderen in 't heymelijck met handen ende met monden onderlinghe trouwe: ende pleechden alsoo een wijle tijdts heur ghestolen weelde. Het gheviel op eender nacht

[pagina M4r]
[p. M4r]

dat dese jonghe Dochter droomde, als dat zy in den Boomgaert was met Gabriel, dien zy met hun beyder grooter vreuchde omhelst hadde. Aldus te samen wesende, dochte haer dat zy uyt zijnen lijve sach comen een duyster ende verschrickelijck dinck, welcks ghedaente zy niet en conste bekennen. Oock mede dochte haer dit swart dinck Gabriel nam ende hem haers ondanckx met een gheweldighe crachte uyt haeren armen ructe: ende hem daer na met Gabriel inder aerden in sulcker wijsen verberchde dat zy noyt zedert noch d'een noch d'ander weder en sach: dies sy soo onbedenckelijcke droefheydt in haerder herten gevoelde, dat zy daer af met verschrickinge ontwaeckte: Sulcx dat sy noch al wacker deur desen droome geworden zijnde, met eenen grooten ancxste in haer sinnen becommert wert: niet tegenstaende zy noch al grootelijck verblijde dat het al niet dan droome en was. Daeromme zy oock, als Gabriel haer dien naestcomenden nacht wilde comen besoecken, haer uyterste best dede om hem dat af te raden ende dat hy niet comen en soude. Maer als zy zijn groote begheerte aenmerckte, ooc mede beducht was oft hy yet anders hadde moghen vermoeden, heeft zy hem in haers Vaders Boomgaert ontfanghen: al waer zy veel witte ende roode Rooskens (die doen inder tijt waren) gepluckt hebbende met hem is gaen sitten aenden voet van een schoone Fonteyne die daer inden Boomgaert was. Als zy daer nu een wijle met grooter vreuchden waren gheweest, wert haer van Gabriel ghevraecht waeromme zy hem den verleden dach verboden hadde aldaer te comen. Doen began hem de dochter haren droom te vertellen die haer den voorleden nacht ghedroomt was, ende het beduchten dat zy daeromme ghehadt hadde. Gabriel dit hoorende began te lacchen, seggende dat het een groote dwaesheyt was droomen te gelooven: alsoo die veeltijts oft door te vele oft door te weynich eetens veroorsaeckt waeren: ende datmen oock t'alder uren siet dat sy loghenachtich zijn. Hadde ick (sprack hy voorts) de droomen willen gheloove gheven, ick en waer hier oock niet ghecomen: ende dat niet soo veele om uwen droom, als om den mijnen dien ick van ghelijcken desen nacht ghehadt hebbe, ende was dese. My dochte ick was in een schoon ende lustich Bosch daer ick ginck jaghen ende hadde een Hynde dat so suyverlijcken behagelijcken beeste was, als ick oyt mijn daghen ghesien hadde, ende was oock (soo my dochte) sneeuw wit: Dese Hynde werdt in luttel tijdts soo aen my ghewent, dat zy my niet en verliet: Nochtans dochte my dat ickse soo seer beminde, dat ickse eenen Gouden halsbandt om den halse ghedaen hadde met een Gulden keten daer aen: waer by ickse vast hielt uyt vreese dat sy my niet ontgaen en soude. Daer nae dochte my wat te willen rusten, soo dat dese Hynde metten hoofde oock lagh in mijnen schoot, ende datter voort quam (ick en weet niet van waer) een windt hondt soo swart als een cole, seer hongherich, oock grouwelijck van aensien. Dese hondt scheen my te ghenaken: den welcken ick met allen geen wederstant en dede: sulcx dat my dochte hy stack sijnen muyl in mijn slincker sijde, daer hy soo sterckelijc doorknaechde dat hy gheraeckte tot aen mijn herte: t'welck hy my dochte gheweldelijck nae hem te rucken om wech te draghen, daer af ick sodanige bangicheyt af gevoelde, dat ick uyt mijnen drome ontspranc. Soo haest als ick wacker was, taste ick metter handt in mijn sijde oft daer yet zijn mochte: maer bevindende datter niet quaets en was, hebbe ick met my selfs ghespot om dat ick daer na ghetast hadde. Wat meynt ghy dan dat desen droom te beduyden mach hebben? ick hebber waerlijck over langhen tijdt wel diergelijcken ende noch verschrickelijcker ghedroomt: nochtans en is my daeromme noyt te minder noch te

[pagina M4v]
[p. M4v]

meerder geschiet: dus laet ons de droomerijen als beuselingen uyten sinne stellen ende geneuchlijck wesen. De jonghe dochter die te voren al genoech beancxt was van haer selfs droom, ist noch meer gheworden als haer dese vertelt was: maer om Gabriel geen oorsake te geven tot eenige swaericheyt, bedeckte zy haer vreese zo vele zy mochten. Ende al wast zoo dat zy den tijdt met hem overbracht met hem te omhelsen ende te cussen, van gelijcken mede met van hem omhelst ende ghecust te wesen, zo hadde zy nochtans altijt eenich beduchten, sonder te weten waer voor ende sach hem vele meer onder oogen dan zy plach te doene, ooc mede lancx den boomgaert oft zy daer niet swerts uyt eenighe hoecken en sach comen. In dese gedachten zijnde, ist gevallen ende ghebeurt dat Gabriel eenen swaren sucht uyter herten gaf, zijn lief omhelsende ende cussende tot haer seyde: Acharmen, alderliefste, helpt my want ick sterve: ende dit gesproken hebbende is hy int groene gras ter neder gesegen. Als de jonghe dochter dit sach heeft zy hem op haer schoot getrocken, ende al weenende tot hem gesproken. Wat miscomt u soete lief? Wat ghevoeldy? Gabriel en antwoode niet met allen, maer lach in eene stercken sweete sonder te mogen aessemen, ende gaf binnen luttel tijts daer nae den Geest. Hoe swaer ende verdrietich dit voor de jonghe dochter was, die hem boven haer selfs beminde mach elckerlijc dencken. Sy beschreyde hem claghelijck ende riep hem dickmaels met sijnen name, maer al te vergeefs. Ten laetsten als zy vermerckte dat hy doodt was, na dat zy hem over al 't tlichaem getast hebbende, coudt bevonden hadde, en wiste zy meer wat segghen oft dencken: maer ginck also beschreyt zijnde vol innerlijcke bangheydt, haer dienstmaert roepen, de welcke van al dese wiste ende heeft haer de oorsaecke haers treurigheyts ende ellendicheydts vertelt. Naer dat zy daer beyde op Gabriels doode aengesichte een wijle bitterlijck gheweent hadden, sprack de dochter tot de maerte. Nadien my onse Heere desen benomen heeft en is mijn voornemen niet langer int leven te blyven: maer eer ick my selven doode, soude ic wel willen dat wy eenich bequaem middel mochten gevinden om mijn eere te bewaren, ende oock mede om de verborghen vrientschappe te bedecken die tusschen ons beyden is geweest, ende daer en boven te bestellen dat dit lichaem, daer de lieve ziele uyt verscheyden is, begraven mochte werden. Daer op heeft haer dienstmaert geantwoort: En spreeckt doch niet mijn lieve kindt van u selfs te willen dooden: op dat ghy hem (hier verloren hebbende) oock mede in dander werelt niet en verliest door u selfs te dooden: want dan soudet ghy ter hellen varen, daer ic wel versekerlijcken weet dat sijn ziele niet en mach gevaren zijn: ghemerckt hy al vele te eerlijcken ende deuchdelijcken jongelinck is geweest. Maer al vele beter ist dat ghy u selven vertroost, ende dat ghy denct om sijn ziele met gebeden oft met eenich ander goet te hulpe te comen, oft hem dies mogelijck van noode mochte zijn door eenige sonde die hy gedaen mach hebben. Aengaende het begraven, daer toe hebben wy hier een bequame middel voor handen: ende dat in desen Boomgaert, daer nemmermeer yemant af en mach weten: gemerckt elckerlijc verholen is dat hy oyt hier binnen quam. Maer dunckt u dat niet goet, zo laet ons hem brengen buyten den Boomgaert: daer sal hy morgen gevonden ende in zijns ouders huys gebracht werden: dan sullen hem zijn ouders wel ter aerden bestellen. Alhoewel de dochter vol was van over grooten rouwe ende gestadelijcken weende, so hoorde zy nochtans nae des dienstmaerts rade: ende want haer den eersten aenslach mishaechde heeft zy op de tweede gheantwoort, segghende: Dat en wil Godt seker nemmermeer dat ick soude ghehenghen

[pagina N1r]
[p. N1r]

sulcken waerden vrient als dese is, die zoo hertelijck van mijn bemindt (jae dat meer is) ende mijn echte man was, als eenen hont begraven oft opte geplaveyde strate ter neder gheworpen te werden. Hy heeft mijn tranen ghehadt ende sal ooc (indien icx vermach) zijnder ouderen tranen ghenieten: maer my is nu al inden sinne gecomen wat wy doen sullen. Doen heeft zy terstondt door de maerte een stuck zijden laken uyt haer coffer doen halen: het welcken zy alst gebracht was opter aerden gespreydt, ende Gabriels doode lichaem daer op gheleyt hebben. Daer nae leyde sy een oorcussen onder zijn hooft, sloot met eenen reghen van tranen zijn oogen ende mont, maecte eenen hoet van roosen, bedeckte hem by na met die rooskens die sy te samen gepluct hadden, ende sprack voort tot die dienstmaerte: de Deure van zijnen huyse en is niet verde van hier, soo dat ghy ende ick hem daer ghemackelijck moghen draghen, aldus toe ghemaeckt als hy nu is: dus laet ons hem daer voor gaen leggen, zoo en sal 't voort niet langhe lijden het en sal dagh syn, dan sal hy opghenomen werden. Ende al hoe wel dit zijn ouders gheenen troost met allen zijn en sal: soo sal nochtans my (in wiens armen hy ghestorven is) eenrehande versachtinghe wesen. Als dit gheseydt was, is sy wederomme met veel overvloeyende tranen neder gevallen op sijn aensicht, daer op sy langhe bitterlijcken weende. Daer nae met allen seere vande dienstmaerte aen ghepordt zijnde, overmidts dat den dagheraedt ghenaeckte, heeft sy haer selfs op gericht, ende heeft van haerder hant ghestreken den selfden Rinck, waer mede Gabriel haer sijn trouwe hadde gegeven, ende stack die aende handt van haer alderliefste, segghende: Mijn waerde Heere, ist by u alsoo dat u siele nu tegenwooordelijcken mijnen tranen aenschouwet, oft datter (nae dat die verscheyden is) noch eenige kennisse oft gevoelen in dit lichaem ghebleven is, zoo ontfanghet dese laetste gifte vande gene die ghy so hertelijcken bemint hebt. Dit gesproken hebbende is sy wederomme in onmacht ghevallen op sijn lichaem. Maer als sy weder becomen was is sy op ghestaen, ende met haer dienstmaerte het zijden cleedt genomen hebbende, daer het lichaem op uytgestreckt lach traden sy alsoo uyten boomgaert ende streckten haren ganc na de wooninge van den dooden. Derwaerdts gaende ist avontuerlijc gevallen dat sy ontmoetet ende gevangen waren van des rechters dienaren die om eenich ander geval, datter gheschiet was, door die straeten gingen. De jonge Dochter die nu den doot boven 't leven beminde, de wacht vernemende sprac vrymoedelijc tot hun lieden aldus: Ic mercke wel wie dat ghy lieden zijt, ende weet oock wel dat my het vluchten niet baten en mach: dus ben ick al bereyt met u lieden voor den Heeren te gaen ende hun al de waerheyt te vertellen: maer dat niemant van u allen so stout en sy dat hy my roere gemerckt ick u gehoorsaem ben: noch dat ghy oock niet en bestaet yet te nemen van dit doode lichaeme by so verde ghy niet en wilt dat ick u beschuldige. Ende also is sy door sulcken middel, sonder van yemandt geroert te werden, met het doode lichaem na de Heeren gegaen. De Rechter de wete hier af gecregen hebbende is van den bedde geresen, ende heeft haer (die in sijn kamer was gebracht) van als ondervraecht op 't gene datter gheschiet was, daer na dede hy door sommige Medecijns besien of de Jongelinc niet vergeven oft andersins gedoot en was: daer op sy nae 't besichtighen altsamen seyden, neen: maer datter eenige apostumie by 't herte moeste geweest zijn die geborsten zijnde, den jonckman versmoort hadde. De rechter alsulcx hoorende ende wel verstaende dat des Dochter luttel schults of geen met allen en hadde, dede zijn beste om haer te verclaren ende te doen verstaen dat hy van meeninge wel was om haer te schencken 't gene dat hy

[pagina N1v]
[p. N1v]

niet vercoopen en mochte, ende seyde haer dat hyse los soude laten, indien zy hem een vriendtschap wilde doen. Maer als hy sach dat sulcke woorden daer geen voor deel met allen toe en deden, wilde hy haer teghen alle redene vercrachten: maer de dochter ontsteken zijnde door sulcke onweerdicheydt, de welcke haer crachten vermeerden, heeft haer mannelijcken verweert ende hem ooc met versmadelijcke ende hooghe woorden afgeset. Als nu den dach ghecomen ende desen handel haer vader gebootschapt was, is die met vele zijnre Vrienden ter doodt toe bedroeft zijnde nae 't Paleys oft raethuys getreden: alwaer hem alle de gheschiedenisse geopenbaerdt wert vanden Rechter, van den welcken hy sijn Dochter gheeyscht heeft. De Rechter willende liever van 't bestaen ghewelt hem selfs beschuldighen dan van haer beschuldicht werden, heeft eerst des dochters stantvastigheyt hooch ghepresen, ende om sulcx te bewijsen began hy te segghen 'tgene dat van hem bestaen was: daer door hy haer volstandicheydt soo groot ende soo goedt siende te wesen, zijn liefde alsoo op haer ghesteldt hadde, dat hy haer gaerne tot een huysvrouwe soude trouwen, indien sulcx het believen waer van haer vader Messire Negro, sonder eenichsins te aenmercken dat haer eerste man van so cleynen state was gheweest. Terwijlen zy aldus onderlinghen spraken is Andrea ghecomen voor haren vader, tot wiens voeten zy al weenende ter aerden ghevallen is segghende, Ick achte onnoodich te wesen waerde Vader, u de gheschiedenisse van mijn stoudtheydt ende ongheluck te vertellen, want ghy sulcx ghehoordt hebt ende wel weet: dus bidde ick u opt alderootmoedelijcxste dat my moghelijck is om ghenade om mijn misdaet, te weten dat ick sonder u weten ende believen den ghenen tot eenen man hebbe ghenomen die ic veel meer beminde dan my selven: welcke ghenade ick geenssins en begeere om te moghen levendich blijven, maer alleenelijck om u lieve dochter te mogen sterven. Ende dit gheseydt hebbende is sy al pladt neder op sijn voeten voort neder ghesegen. Messire Negro was nu al out ende uyter natueren een goedertieren ende vriendelijck man: dies hy dese woorden aenhoorende begon te weenen: ende sijn dochter al weenende opheffende, sprack hy tot haer: Veel aenghenamer waer 't my geweest, dochter, dat ghy sulckdanighen man haddet ghehadt, als my voor u bequaemste te zijn gedocht soude hebben: maer dat ghy hem selfs na u behagen hebt vercoren, en is my noch zo mishagelijc niet, als dat ghy sulcx voor my verborghen, ende zo luttel betrouwens op mijn jonste tot uwaerts gehad hebt: sulcks dat ghy (zoo ick nu sie) uwen eersten man hebt verlooren, eer ic wiste dat ghy eenen man haddet. Maer nu de sake aldus geschiet is, ende ick hem, indien hy noch levendich ware ghebleven, zoo veel eeren (om hem te believen) soude bewesen hebben, alst eenen swager ghedaen te werden betaemt, soo wil ick van gelijcken dat hem nu doodt zijnde mede bewesen werde. Doen wende hy hem om tot sijn sonen ende vrienden, ende heeft henlieden bevolen een eerlijcke ende groote uytvaerdt voor Gabriel te doen bereyden. Hier en tusschen quam oock dese sake tot kennisse van des ghestorvens ouders ende maghen, die oock al tsamen ter plaetsen voorseydt versaemden ende by alle de mannen ende vrouwen die binnen der stede waren: sulcx dat het doode lichaem daer midts op de plaetse op het zijden laken ende met roosen bedeckt ligghende, niet alleen van Andrea ende van zijn maghen en werdt beschreydt, maer oock mede int gemeen van alle de vrouwen aldaer, ende veel mannen: Daer na werdt hy van 't hof ghebracht int openbaer voor eenen yeghelijcken, ende om begraven te werden ghedraghen op de schouderen van veel edele burgeren met grooter eeren ende waerdicheydt, niet als een slecht burger, maer als een Heere.

[pagina N2r]
[p. N2r]

Als nu de Rechter een wijle daghen van zijn selfde voornemen den vader ende de vader oock zijn dochter daer af sprack, vant hy dat zy daer gheenssins toe en wilde verstaen, dies om sijn dochter te believen, ghedoochde dat zy met haer dienstwijf in een Clooster ginck dat van groote devotien ende heylicheydt vernaemt was: daer zy namaels langen tijt in grooter eerbaerheyt te samen leefden.


Vorige Volgende

Footer navigatie

Logo DBNL Logo DBNL

Over DBNL

  • Wat is DBNL?
  • Over ons
  • Selectie- en editieverantwoording

Voor gebruikers

  • Gebruiksvoorwaarden/Terms of Use
  • Informatie voor rechthebbenden
  • Disclaimer
  • Privacy
  • Toegankelijkheid

Contact

  • Contactformulier
  • Veelgestelde vragen
  • Vacatures
Logo DBNL

Partners

Ga naar kb.nl logo KB
Ga naar taalunie.org logo TaalUnie
Ga naar vlaamse-erfgoedbibliotheken.be logo Vlaamse Erfgoedbibliotheken