Vijftigh lustighe historien oft nieuwigheden Joannis Boccatij

Talan van Mole droomde dat eenen Wolf zijns Wijfs aensicht ende kele in stucken scheurde, dies hy haer daer voor waerschoude dat sy op haer hoede soude zijn, 't welck sy niet en dede, ende het geschiede haer.

De een-en-veertighste Historie.

Bewijsende dat droomen niet altijdt loghens zijn.

EEn eerlijck Man ghenaemt Talan van Mole, hadde te Wijve ghenomen een jonghe Dochter gheheeten Margriete, die onder alle andere uytghenomen schoon was, maer daer beneven ooc so hertneckigh, so stijfsinnigh ende so ongeschickt dat sy in geene saken eens anders sinne en wilde volgen: soo datter oock niemant en was die eenigh dinck naer haren sinne doen konste, het welcke haren Man verdrietich viel om te verdragen: maer want hy dat niet veranderen en mochte, was hy ghenootsaeckt sulcx te verdragen. Nu gevielt op eenen dagh als Talan met dese zijne Huysvrouwe te landewaert was op een schoone Hoeve die hy daer hadde, dat hem in sijnen droome dochte zijn Huysvrouwe te sien gaen wandelen in een lustigh bosch, dat sy daer ontrent die hoeve hadde staen. Ende dewijle hy haer alsoo sach gaen, dochte hem dat hy uyt eenen hoeck vanden bossche sach komen eenen grooten fellen Wolf die zijn Wijf haestelijcken aender kelen spranc, de selve ter aerden wierp, ende wildese met hem van daer dragen, niet teghenstaende sy luyde kreet om hulpe. Daer nae als sy uyt des Wolfs kele ontkomen was, dochte hem dat haer keele ende aensicht leelijcken geschent waren. Door welcken droom de Man, des anderen daeghs wacker gheworden zijnde, tot zijnder vrouwen ghesproocken heeft. Hoe wel u quade hooft (Wijf) noyt en heeft willen gehengen dat ick eenen goeden dagh van alle mijn leven lanck met u gehadt soude mogen hebben, soo soudet my nochtans verdrieten dat u eenigh leet ghebeurde. Daerom indien ghy mijnen raedt volghen wilt, soo en suldy van desen dagh niet uytten huyse komen. Sy vraeghde hem d'oorsake waerom, ende hy vertelde haer alsoo voorseydt is, maer zy metten hoofde schuddende, sprac: Diemen qualijck wil, droomtmen quaet af. Ghy ghelaet met mijn in lijden te zijn, maer ten is niet anders dan dat ghy van my droomt het gene dat ghy geerne van my saecht. Nochtans sal ick my desen dagh ende altijdt seer wel wachten u nemmermeer daer mede, noch ooc met eenich ander verdriet dat ick soude mogen hebben, te verblijden. Ick wist al wel (sprack de Man) dat ghy so soudet seggen: want sodanigen danck begaet hy die den schorfden kemmet. Maer ghy meugt daer van gelooven 't gene dat u belieft: want mijns aengaende, en segge ick dat niet dan om u welvarens wille, ende noch rade ick u wederom dat ghy van daghe binnens huys blijft, oft dat ghy ten minsten u hoedet te gaen in onsen bossche. Wel ick salt doen sprac het Wijf, ende began daer nae in haer selven te seggen: Hebdy wel ghemerckt hoe argelistelijck desen man my dachte vervaert te maken om niet in onsen bossche te gaen? hy sal daer gewisselijcken eenige snoode hoere dagh gestelt hebben, dies hy dit versiert om van my niet beloopen te worden. O ho, hy soude

[p. 2D3r]

metten blinden goet doen hebben: oock moste ick wel sot zijn dat ick hem niet en kende, en dat ick hem geloofde. Maer hy mach wel seker zijn dat het niet gaen en sal soo hy meynt: want al soud icker van desen dage om sterven, soo moeter geweten zijn wat coopmanschappe datter om gaet dat hy huyden bedrijven wilt. Soo haest sy dit gheseydt, ende haer Man ter eender deuren uyt gegaen was, tradt sy ter anderen deuren uyt soo sy bedecktelijcste mochte: ende ginck sonder vertrec ten bossche waert, daer sy haer int alderdichste verborghen heeft, alwaer sy bleef ligghen herwaerdts ende gins loerende oft daer niemant en soude komen. Terwijlen sy aldaer lach sonder achterdencken op eenighen Wolf: siet, soo komt daer nae by haer uyt een dick hagedoorn een groote ende vreesselijcke Wolf voort, de welcke haer om den halse spranck eer sy (na dat se hem gewaer werdt) tijt mocht hebben om roepen, Heer helpt my. De Wolf beklemde haer met zijnen klauwen, ende en beganse niet anders dan oft een Lammeken waer gheweest, met hem te draghen, sonder dat sy eenighsins krijten mochte, soo vast was sy om haer kele beklemt, sulcx dat sy haer selven in geender manieren yet behelpen mochte. Daeromme soude de Wolf haer alsoo dragende, sonder alle twijfel verworcht hebben gehadt, ten waer dat daer sommige herders int ghemoete ghekomen waren: de welcke terstont op den Wolf alsoo riepen ende histen, dat hy gedrongen wert haer te verlaten. Van dese wert sy alsoo ghescheurt ende gheschent als sy was, terstont ghekent ende binnen haren huyse ghebracht: daer sy met langer sorghvuldigheyt der Medecijnen ende Chirurginen genesen ende ghebetert wert: maer dat soo wel niet oft sy en behielt aen haren kele, ende aen een deel van haren aengesichte soo leelijcke litteken: dat sy, die te voren met allen schoon was gheweest, van dien tijden af seer leelijck ende mismaeckt scheen te wesen: Daeromme sy haer schamende te vertoonen in eenighe plaetsen daer sy ghesien mochte wesen, menigh werven haren eygensinnige kop beweende, ende dat sy ('t welck haer niet met allen ghekost en soude hebben) den waerachtigen droom haers Mans niet en hadde willen ghelooven.