Skiplinks

  • Tekst
  • Verantwoording en downloads
  • Doorverwijzing en noten
Logo DBNL Ga naar de homepage
Logo DBNL

Hoofdmenu

  • Literatuur & taal
    • Auteurs
    • Beschikbare titels
    • Literatuur
    • Taalkunde
    • Collectie Limburg
    • Collectie Friesland
    • Collectie Suriname
    • Collectie Zuid-Afrika
  • Selecties
    • Collectie jeugdliteratuur
    • Basisbibliotheek
    • Tijdschriften/jaarboeken
    • Naslagwerken
    • Collectie e-books
    • Collectie publiek domein
    • Calendarium
    • Atlas
  • Periode
    • Middeleeuwen
    • Periode 1550-1700
    • Achttiende eeuw
    • Negentiende eeuw
    • Twintigste eeuw
    • Eenentwintigste eeuw
Vijftigh lustighe historien oft nieuwigheden Joannis Boccatij (ca. 1644)

Informatie terzijde

Titelpagina van Vijftigh lustighe historien oft nieuwigheden Joannis Boccatij
Afbeelding van Vijftigh lustighe historien oft nieuwigheden Joannis BoccatijToon afbeelding van titelpagina van Vijftigh lustighe historien oft nieuwigheden Joannis Boccatij

  • Verantwoording
  • Inhoudsopgave

Downloads

PDF van tekst (2.12 MB)

Scans (42.02 MB)

XML (1.07 MB)

tekstbestand






Genre

proza

Subgenre

novelle(n)
vertaling


© zie Auteursrecht en gebruiksvoorwaarden.

Vijftigh lustighe historien oft nieuwigheden Joannis Boccatij

(ca. 1644)–D.V. Coornhert–rechtenstatus Auteursrechtvrij

Vorige Volgende

De Marckgrave van Salueen door zijnder ondersaten bede ghedronghen om te houwen troude een Huysvrouwe na zynen sinne, ende was eens

[pagina 2K2v]
[p. 2K2v]

boermans dochter, waer by hy twee kinderkens wan, die hy hem gheliet te doen dooden. Daer nae veynsde hy hem haerder sat oft moede te zijn ende een ander wijf ghetrouwet te hebben, doende zijns selfs dochter weder 'thuys haelen, in allen schijne oft dat zijn Bruyt ware gheweest. Maer nae hyse in 't hembde van hem verstooten ende in als verduldigh ghevonden hadde, heeft hy haer met meerder liefde dan oyt te voren, weder in sijn hof doen komen, haer hare kinderen nu al groot zijnde getoont ende haer ge-eert ende doen eeren als een Marckgravinne.

De vijftighste Historie.

Leerende den rijcken Mannen wel houwen, ende den schamelen huysvrouwen gheduldigh ende haren Mannen gehoorsaem te zijn.

HEt is nu al een goede wijle geleden dat de mogenste van den Marcgraefschappe van Salucen was een jonck heer genaemt Gualtier: dewelcke wijf noch kint hebbende, gheen meerder lust en hadde dan in vlieghen ende jagen: sulcx dat hy niet eens en dochte om een huysvrouwe te nemen oft kinderen te winnen, waer inne hy niet alleen wijs te achten was. Maer want dit zijne ondersaten mishaeghde baden sy hem menighmael dat hem doch ghelieven soude een wijf te nemen: op dat hy niet sonder erfghenaem ende sy niet sonder Heere en souden blijven: hem daer benevens aenbiedende een dochter voor hem te besporen, die soodanigh ende van sulcken vader ende moeder ghekomen ware, dat sy luyden daer een goede hope, ende hy daer een goet ghenoeghen af soude mogen hebben. Waer op Gualtier gheantwoordt heeft. Ghy dringt my vrienden tot het gene daer ick my nimmermeer gemeynt en hadde toe te begheven, als die wel mercke wat swaerder sake het is een huysvrouwe te vinden diens seden met des mans wel over een dragen: ende hoe grooten getale men vint die des contrarie sijn, ooc mede wat ellendigher leven de gene bestaet die hem aen een wijf, hem ongelijck zijnde, verbint. Ende dat ghy aen des vaders oft moeders zeden de dochter soudt wanen te kennen, daer door ghy u duncken laet sodanigen bruyt voor my te vinden, datse my wel soude behagen, dat is een sotheyt, gemerckt ick niet en verstae hoe ghy den vader wel sout moghen kennen, noch vele min des moeders secreet: het welcke oft noch al wel gheweten mochte zijn, noch niet en behindert den kinderen heure ouderen dicwils (somen meest siet) gantsch onmogelijck te zijn. Maer want ghy my immers met dese keten begheert te temmen, soo sal ick u luyder wil daer inne volghen. Ende op dat ick my (oft mislucte) van niemant anders dan van my selven en soude moghen beklagen, soo wil ick my selfs een huysvrouwe verkiesen: u luyden versekerende, by aldien ghy de selve die ick te wijve nemen sal, niet en eert als u Vrouwe: dat ghy met u groote schade vernemen sult hoe swaer my gheweest is mijns ondancks om u luyder wille een wijf te trouwen. Die goede luyden antwoorden dat sy daer al wel mede te vreden waren, op dat hy hem maer begave aen een Huysvrouwe. Nu hadden al een goede wijle daer voor in des Marcgraven Gualtiers oogen aengenaem ende bevallijck geweest de seden van een schamele jonge maget woonende in een Dorp niet wijt van zijnen Casteele ghelegen: ende overmidts sy hem ooc schoon ghenoegh scheen te wesen liet hy hem beduncken met haer een rustigh ende lustigh leven te mogen leyden: daer omme hy sonder eenigh verder bedencken voor hem nam die selve tot sijne bruyt te trouwen. Alsoo dede hy haren Vader (die uytter maten arm was) by hem roepen, ende heeft met hem dit huwelijck

[pagina 2K3r]
[p. 2K3r]

gesloten. Dit gedaen zijnde heeft Gualtier alle sijne vrienden van 't Landtschap by een doen versamen ende tot hun allen gesproken: Het heeft u (mijn vrienden) belieft ende belieft u noch dat ick my inder echte soude begheven, daer toe ick my nu wil voegen, meer om u lieden te believen, dan uyt begeerte die ic tot een huysvrouwe hebbe. Ghylieden weet oock wat my van u belooft is, te weten dat ghy met wat Huysvrouwe my gheliefde te nemen, te vreden soudet zijn, ende dat ghy dieselve, als u Landtvrouwe alle eere soudet bewijsen. Nu is de tijdt voorhanden, dat ic u mijn beloften houden sal, ende wil oock dat de uwen my gehouden werde. Ick hebbe een jonge maget na mijn herte ghevonden, woonachtigh niet verre van hier: dewelcke ick dencke tot een wijf te trouwen ende binnen weynigh dagen t'huys te halen. Daeromme meugdy bestellen datter een schoone bruyloft bereydt werde, ende dat ghy bereet zijt om die bruyt eerlijck t'ontfangen: op dat ick my so wel hebbe te vernoeghen van u toesegginge, als ghy u vande mijne. De goede lieden verblijt zijnde, seyden ghelijckelijck hun sulck lief te wesen: ende dat sy de selve (Godt geve ooc wie het mochte zijn) voor hunlieder Vrouwe houden, ende als heur Landtvrouwe in allen saken eeren souden. Daer nae hebben sy gereetschappe, om een groote ende vrolijcke Feest te houden beginnen te maken, van gelijcken heeft oock de Marckgrave mede ghedaen: dewelcke alle zijne vrienden ende maghen, oock veel treffelijcke Edellieden ende anderen van daer ontrent ter Bruyloften heeft doen nooden: Hierenboven dede hy noch snijden ende maken veel schoone rijckelijcke kleederen nae 't lichaem van een jonge dochter: die hem van lichamelijc maecxsel de maget (die hy voorgenomen had te trouwen) gelijc dochte te wesen: van gelijcken wert ooc door hem besorght gemaeckt te werden gordelen ringhen, een chierlijcke ende kostelijcke Kroone, met alle dat eene Bruydt toebehoort. Als nu den benaemden dagh gekomen was, is Gualtier ontrent neghen uren voor middaghe te paerde gheseten met alle d'andere die daer tot zijnder eeren ghekomen waren: ende als nu alle dingen bequamelijck geschict ende bestelt waren, heeft hy tot hun allen geseydt: nu ist tijt mijn Heeren dat wy de bruyt inhalen. Alsoo heeft hy hem met alle 't geselschap opten wech begheven ende is in weynigh tijts gekomen in't dorp, ende ontrent des vaders huysken vande maghet: dewelcke hy daer vant met water wederkomende vande Fonteyne, haestende om met haer ghebuermaeghden des Marckgraven Bruyt te gaen besien. De Marckgrave haer siende hielt stille, riepse met haren name (die was Griselda) ende vraeghde haer waer haren Vader was. De Maget wert beschaemt ende antwoorde, mijn Heere hy is in huys. Doen tradt Gualtier van den paerde, ende alle den anderen bevelende hem daer buyten te verbeyden, is hy alleen binnen dat arme huysken ghegaen, daer hy des Magets vader vant die Jehannot genaemt was, ende sprac tot hem: ick ben hier ghekomen om van u dochter mijn wijf te maken, maer wil eerst in u teghenwoordigheydt yet wat uyt haren monde weten. Daer vraeghde hy Griselda, by aldien hy haer te wijve name, oft sy altijdt arbeyden soude om hem te behagen, ende haer in genen dingen, soo wat hy haer oock seyde oft dede, verstooren en soude, oft sy hem oock 't allen tijden ghehoorsaem soude wesen, ende noch vele meer andere diergelijcke saken: op alle 't welcke sy jae gheantwoordt heeft. Terstont werdt sy daer na geheel naeckt uyt ghetoghen door des Marckgraven bevele, ende metten gewade dat hy daer doen brengen en doen maken hadde, bekleet, oock werdt op haer hayr (soo dat uytter natueren krulde) een Kroone gestelt: ende heeftse alsoo buyten den huyse gebracht voor alle sijn Heeren, die hen grootelijck hier of verwonderden, ende tot hen-

[pagina 2K3v]
[p. 2K3v]

lieden ghesproocken. Dit is de Persoon vrienden, die mijn huysvrouwe sal wesen by aldien sy my tot eenen man begheert. Daer nae hem omkeerende tot haer, die in haer selven heel beschaemt stont, sprack hy tot haer: Griselda, wildy my oock wel tot eenen man? daer op sy antwoorde, jae ick mijn Heere. Ende ick wil u (seyde Gualtier) tot een huysvrouwe. Voorts heeft hyse daer in hun alder tegenwoordigheyt getrout. Doen heeft hyse voort op een hackeneye doen stellen, ende haer eerlijck verselschapt zijnde, binnen sijnen Hove ghebrocht. Daer was de Bruyloft groot en schoon, ende de Feest niet minder, dan oft hy eens Coninckx van Vranckrijcx Dochter ghetrout hadde ghehadt. De Bruydt scheen met haer kleederen ooc haer seden verandert te hebben. Want sy was fris van lichame ende schoon van aensichte, ende werdt daer benevens oock soo minnelijck, aenghenaem ende bevallijck van gelate ende wesen: dat sy geen Dochter en scheen te wesen van Jehannot die de Koeyen bewaerde, maer van eenigh groot Heere ghesproten te zijn, sulckx dat zy daer deur alle die haer te voren gekent hadden, hooghelijck dede verwonderen. Ende daer en boven was sy haren man soo ghehoorsaem ende ghedienstigh, dat hy dies soo gantsch wel te vreden ende vernoecht was, als eenigh man ter werelt. Van ghelijcken droech sy haer soo minnelijck ende ghespraecksaem teghen haers mans ondersaten, datter nauwelijcx yemant en was, die haer niet boven hen selfs en beminde ende niet uyt jonstiger herten en eerde soo dat nu elckerlijck Gode badt om haer welvaren ende langhe leven. Ende die te voren gheseydt hadden den Marckgrave niet wijslijck ghedaen te hebben dat hy haer te wijve hadde ghenomen, seyden hem nu de verstandighste ende voorsichtighste Man te wesen vander Werelt: overmidts niemandt anders dan hy, sulcke hooghe deughden verborghen zijnde onder soo slechten ende snooden gewade, en soude hebben konnen bespieden. Metten kortsten, sy heeft haer soo goederhande ende deughtsaem in alle haer doen ende laten ghedraghen, datmen in weynigh tijdts niet alleen in 't Marckgraefschappe van Salucen, maer ooc over geheel Italien, van haer goedertierenheydt ende deughdelijcke wercken hoorde spreken: daer door oock verdoofde al datter tot haers mans oneere gheseydt mochte sijn gheweest, als hy haer ghetrouwet hadde. Niet lange en hadde sy by Gualtier gheweest, sy en werdt bevrucht, ende baerde hem (als den tijdt ghekomen was) een schoon dochterken, waer mede de Marckgrave hooghlijck verblijdt was. Maer onlancks daer nae is hem een vreemde ghedachte inden sinne gekomen: te weten dat hy met een lanck versoeck ende met een ondraghelijcke teghenheyt, haer lijdtsaemheydt voor nam te beproeven. Alsoo began hy haer eerst met bittere woorden te prickelen ende hem verstoordelijck te ghelaten, segghende dat sijn ondersaten uytter maten qualijck met haer vernoechden, overmits sy van so kleynen state was ghekomen, bysonder nu sy began te kinderen: daer by hy noch voechde, dat sijn ghemeente om dit gheboren dochterkens wille, treurigh bestonden te murmureren. De vrouwe dese woorden aenhoorende, heeft sonder haer ghelaet oft eenigh goet voornemen haers wercx te veranderen, tot haren man gheseyt: Mijn Heere, doet met my alle dat ghy meyndt meest tot uwer eeren ende vrede te strecken, ic sal in als wel te vreden zijn, als die my selven de minste van hen allen bekenne te wesen: ick weet oock wel dat ick der eeren, die u goedertierentheydt beliefde my te bewijsen, gheheel onwaerdigh was. Dese antwoorde was den Marckgrave boven maten lief, als die daer uyt wel vermerckte, dat sy niet met allen verhoovaerdight en was deur de eere, haer van hem ende sijne ondersaten betoont. Als hy haer onlanckx daer nae

[pagina 2K4r]
[p. 2K4r]

eyntlijck gheseyt hadde zijnder ondersaten wille gantschelijck niet te wesen dat hare Kinderen over hun heerschappen souden, heeft hy een dienaer van hem wel onderwesen zijnde tot haer gesonden, die met een druckigh gelaet tot haer sprack: Mijn vrouwe, indien ick selfs mijn leven niet en wil verliesen, so moet ic doen dat my belast is van mijnen Heere: die heeft my belast u u dochterken te nemen ende dat ic: voort sweech hy stille. De vrouwe dese woorden hoorende, ende des dienaers gelaet van aensichte aenmerckende, daer by oock haers Mans woorden ghedenckende, began sy te vermoeden dat desen knecht belast soude zijn haer Dochterken te dooden. Daerom heeft sy dat terstont uytter wiege ghenomen, ghekust, gesegent ende niet sonder alderbitterste hertseer, maer sonder veranderinghe van aengesichte tot des dienaers armen gheleydt, totten welcken sy sprac: doet ghy volkomentlijcken 't gene dat u ende mijn Heere u belast heeft, maer laet het doch niet ligghen daer 't van den voghelen oft dieren verscheurt werde, ten waer dat ons Heere u sulcx gheboot. De dienaer het dochterken met hem dragende, ginck by den Marckgrave, dien hy overbracht wat Griselda ter antwoorde hadde ghegeven: dewelcke hem niet ghenoegh en konste verwonderen van haer ongelooflijcke stantvasticheyt, ende sant den selven dienaer met het kindeken tot Bolonien aen een zijnder Nichten, om dat sorghvuldelijck op te voeden ende in goede zeden te onderwijsen, haer biddende niemandt ter Werelt te segghen wiens dochterken het was. Daer nae ist weder ghebeurt dat Griselda wederomme bevrucht wert, ende op haren tijt ghelach van een schoon Jonck Knechtken, 't welck Gualtier uytter maten lief was. Maer hem noch niet vernoeghende aen 't ghene hy ghedaen hadde, heeft hy haer met noch bitterder schamperheyt toegesproken, ende op een verstoort schijnende ghelaet tot haer ghesproocken aldus: Wijf, nae dat ghy moeder zijt gheworden van desen sone, en hebbe ic met allen geen rust mogen hebben van mijn ondersaten: want henlieden grootelijck spijt dat de neve van Jehannot, die een schamel lantman is, henlieder Heer sal wesen, sulcx dat ic beduchte een verdreven heere te werden, ten sy dat ic nootlijck met dit soonken doe soo met het meysken gedaen is. De vrouwe luysterde met eenen lijtsamen moet na haer mans woorden, ende en gaf hem gheen ander antwoorde dan: Mijn Heere dunckt om uwen sinne te vernoeghen, ende te doen dat u gelieft, sonder my oft yemandt anders aen te sien want my en is gheen dinck aenghenaem, dan dat ick u sie behaghelijck te wesen: Aldus heeft Gualtier niet langhe daer na inder selver voeghen, als met het meysken was gedaen oock om sijn soonken gesonden, ende dat selve mede onder ghelijcken schijne, als oft hy dat hadde doen dooden, tot Bolonien gheschickt om aldaer opghevoedt te werden, daer hy het Dochterken besteldt hadde, tot welcke saecke Griselda gheen ander woorden en sprack noch ander ghelaet en toonde, dan sy voor getoont hadde: waer inne de Marckgrave soo hooghlijck verwonderde, dat hy hem selfs vastelijcken liet beduncken, dat sulckx van gheen ander vrouwe ter Werelt en soude moghen soo gheduldelijck gheleden werden als sy dat ghedooghde, ende ten waer dat hy wel gheweten hadde dat sy haer kinderkens meer dan Moederlijck beminde, hy soude ghemeyndt hebben 't selve uyt onachtsaemheydt soo gedooghsaemlijck van haer gheleden te hebben gheweest: daer hy nu sekerlijck merckte dat sy dit uyt een wijse lijtsaemheydt verdroegh. Sijn Ondersaten in 't heymelijck dit gheruchte vernemende ende gheloovende dat hy sijn kinderkens hadde doen dooden, hebben hem deshalven grootelijckx ghelastert, een fel man gheacht, ende seer treurigh medoogen met heur vrouwe gedragen: dewelc-

[pagina 2K4v]
[p. 2K4v]

ke teghens de ander Vrouwen, die met haer hare kinderkens als gedoot synde, deerlijc beklaegden, nimmermeer anders en seyde, dan dat des geens believen diese geteelt hadde, niet anders en was geweest. Maer als daer nu veel jaren verleden waren vander tijt af dat het dochterken geboren was, ende het Gualtier nu tijdt dochte de uyterste proeve haers lijdtsaemheydts te versoecken, heeft hy tot velen van synen volcke geseyt dat hy in gheender wijse langher ghedoogen en mochte dat Griselda sijn Huysvrouwe waer, ende dat hy bekende qualijck ende kintsch gedaen te hebben doen hy haer eerst troude: daerom wilde hy syn neersticheyt aenden Paus doen om dispensatie te gecrijgen van Griselda te moghen scheyden ende een ander wijf te moghen trouwen: in welck voornemen hy van veel goede mannen met allen seer berispt wert, daer hy niet anders op antwoorde, dan dat het alsoo moeste wesen. Die vrouwe dit vernemende ende beduchtende dat sy weder in haers Vaders huysken soude moeten keeren, ende moghelijck de beesten oock moeten hoeden so sy eertijts gedaen hadde, ooc mede een ander vrouwe sien by den genen die sy boven haers selfs leven beminde, soo wert sy ancxtelijcken inwendich bedruckt: maer overmits sy die voorgaende overdadicheydt der onspoediger fortuynen gedoogt hadde, so heeft sy nu oock voorghenomen dit mede met een onveranderlijck gelaet van aenghesicht te verdraghen. Onlancx hier na heeft de Marcgraef zijne brieven van dispensatie (maer gheconterfeyt zijnde) doen comen van Romen, ende maeckte zijn ondersaten vroet dat hy uyt kracht dier brieven Griselde verlaten ende een andere huysvrouwe mochte trouwen. Daeromme heeft hy Griselda in veel luyder tegenwoordigheyt voor hem doen comen, ende tot haer geseyt, Griselda, de Paus heeft my toeghelaten een ander wijf te mogen trouwen, en u te verlaten. Ende overmits myn voorvaders altijt groote edelluyden ende Heeren van desen Lande zijn gheweest, daer tegens uwe voorouders oyt boeren ende lantluyden waren: so is mijn meyninghe dat ghy mijn Huysvrouwe niet meer en sult wesen, maer ghy wederomme sult keeren ten huyse van Johannot met sulcken bruytgave als ghy hier gebracht hebt: ende ic sal dan een ander bruyt trouwen, die ick gevonden hebbe ende my al veel betamelijcker is. Griselda aenhoorende dese woorden, hielt (niet sonder de alderbitterste droefheyt te gevoelen) de tranen noch binnen hare ooghen teghen de natuere der vrouwen ende heeft geantwoort: Ick hebbe altijt wel geweten mijn Heer, dat mijnen nederen state in geender wijsen betamelijcken was voor uwe hoocheyt: ende heb sulcx oyt dat ick dus lange by u geweest ben, voor een weldaet gheacht die my van Gode ende van u bewesen was: noch en hebbe ick sulcx ooc noyt beseten als of my 't selve van u ghegeven, maer oft my geleent ware gheweest: daerom het my ooc wel behoort te gelieven, u het geleende wederomme te geven, nu het u believen is het ghene dat u toegehoort weder te eysschen. Siet daer is den rinc metten welcken ghy my getrouwet hebt ontfanght die weder. Ghy beveelt my met my te nemen de bruydt-gave die ick hier gebracht hebbe: om 't welck te volbrengen u niet van noode is eenighe betalinghe te doen, noch my een borsse te hebben om 'tgelt daer in te steken, want my noch geensins vergeten en is dat ghy my naeckt ontfangen hebt. Ende ist sake u eerlijc dunct dat dit lichaem twelc u twee kinderkens ter werelt ghebracht heeft, van elckerlijc naeckt wert gesien, so sal ic naeckt van hier gaen. Maer ick bidde u dat ic met u believen dit hembde alleenlijc boven mijn bruyt-gave met my van hier mach dragen: ende dat in vergeldinge van mijn cuyssche maegdelijcheyt die ick hier gebracht hebbe, ende niet met my wederomme en draghe. Gualtier meer genegen zijnde tot weenen dan tot eeni-

[pagina 2L1r]
[p. 2L1r]

ghe ander sake, sprac dies niettemin met een streng aensicht. Wel draeght dan een hemde met u. Alle die daer ontrent waren, baden den Marcgrave dat hy Griselda doch eenen rock liet mede draghen, op datmen van hem niet seggen en soude dat hy de ghene die derthien Jaeren oft langer zijn wijf was gheweest, so armelijc ende so schandelijc in 't hemde van hem verstiet. Maer alle 't bidden was te vergeefs. Alsoo is die lijtsame vrouwe, nae dat sy haren Man Gode bevolen hadde, bloots voets ende bloots hoofts uyt des Marckgraven hof wederomme gegaen tot haren Vader met medooghende tranen ende treuren van alle die dit saghen. Nu en hadde Jehannot noyt wel connen gelooven dat de Marckgrave zijn dochter voor sijn wijf soude houwen: ende hadde dieshalven, dit oft deser ghelijcken altijt beduchtende, de klederkens sorgvuldelick bewaert, die Griselda uyt getrocken waren dien morghen als de Marckgrave haer troude: dies hy haer die weder gaf, daer mede sy haer selven kleede, ende begaf haer weder inden schamelijcken dienst van haer vaders huysken so sy te voren plach te doen, gedoogende alsoo met stercmoediger herten den fellen aenstoot van haer vyandelicke fortuyne. Als dit aldus van Gualtier bedreven was, liet hy een geruchte onder sijn ondersaten verspreyen, dat hy een Dochter van den Grave van Pagano te wijve ghenomen hadde: ende doende groote gereetschappe maken om die bruyloft te bereyden, heeft Griselda ontboden by hem te komen: de welcke daer ghekomen zijnde, hy aldus aengesproken heeft. De huysvrouwe die ick nu onlancx ghetrout hebbe, sal ick nu thuys doen halen, ende ben in meeninge haer met grooter eeren te ontfangen. Nu weet ghy wel dat ick geen vrouwe hebbe in mijn gantsche hofgesinde die so wel de kameren bereyden ende meer andere nootsakelijcke dingen in sulcker feesten doen kan als ghy. Daerom sult ghy als die alleen den huysraet van mijnen huyse ooc best kent, alle dingen doen ende beschicken dat hier te doen is, ende sult oock daer toe alsulcke Vrouwen hier by u ontbieden alst u believen sal: dewelcke ghy (als oft ghy hier noch de vrouwe waert) altsamen ontfangen sult: ende sult na de bruyloft geeynt sal sijn, wederomme moghen keeren ten huyse van uwen vader: Alhoewel dese woorden niet anders dan priemen en staken door 't herte van Griselda als die haer liefde tot den Marckgrave niet so wel en hadde konnen vergeten, als haren voorspoedigen state ende geluc, so heeft sy nochtans geantwoort: Ick ben bereyt ende willich, mijn Heere, om te volbrengen dat ghy my beveelt. Alsoo is sy met haer schamele dorp-klederkens gegaen binnen 't hof, daer sy onlancx te voren int hemde uyt verstooten had geweest. Daer began sy de kameren te reyningen ende te vegen, stoelen en bancken inde sale te stellen, ooc mede de koken te besorgen, ende selfs aen alle dingen de handen te slaen, niet anders dan of sy de alderminste dienstmaert waer geweest vanden hove, sonder eenigsins op te houden tot dat alle saken bestelt ende geschiet waren so 't behoorde. Als dit al t'samen ghedaen was, heeft sy alle die Joffrouwen van daer ontrent doen te hove nooden ende began den dagh van der bruyloften te verbeyden: dewelcke ghecomen zijnde, ontfinc sy eerlick ende met een bly ghelaet van aensichte alle de jonckvrouwen die daer quamen, ende dit noch al in haer arme klederkens. Nu hadde de Marckgrave zijn twee kinderkens sorgvuldelijcken doen opvoeden ende leeren by een zijnder Nichten tot Bolonien, ende was een Gravinne van Pagano: ende want het dochterken nu al ontrent twaelf jaren ende het schoonste creatuerken datmen sien mochte gheworden was, ende het knechtken ooc mogelijc ses jaren out mochte zijn, so hadde hy sonderlinge om den Grave ende sijn Nichte ghesonden, hen ooc ernstelijc gebeden met sijn dochter ende soonken eerlijck ende rijckelijck verselschapt te willen komen by hem tot

[pagina 2L1v]
[p. 2L1v]

Salucen, ende tot elckerlijc te willen segghen, dat sy dese dochter brachten tot een Bruyt voor den Marckgrave van Salucen, sonder yemant verder te verklaren wie dat maeghdeken ware. Alsoo heeft die Grave met de Gravinne van Pagano tot zijnre begeerten gedaen: ende zijn met des Marckgraven dochterken ende soonken, ende met een heerlijck gheselschap opgheseten, ende ontrent den middaghe by Salucen gekomen, daer sy alle de boeren ende veel ander omliggende ghebueren vonden verwachtende des Marckgraven nieuwe Bruydt. Als sy nu vanden Joffrouwen eerwaerdelijcken ontfangen ende binnen de sale op 'thof gecomen waren daer de tafelen bereyt stonden, soo is haer Griselda in sulcken ghewade als sy was, vrolijck van ghelate tegen gekomen, seggende: Mijn heere ende mijn vrouwe met hun gheselschap moeten hier willecome zijn. De Jonckvrouwen die den Marckgrave veel (maer te vergeefs) gebeden hadden dat Griselda binnen een kamer soude mogen blijven, oft dat hy haer ten minsten eenighe vanden kleederen die sy eertijdts ghedraghen hadde, leenen soude, om niet voor zijn nieuwe bruydt te komen met soo snoode kleederen. Sy zijn ter tafelen geseten ende men began de spijse aen te rechten. De nieuwe bruyt werdt van elckerlijck aengesien, ende jeghelijck seyde dat de Marckgrave goede mangelinge gedaen hadde: maer sonderlinghen werdt sy met haer jonghe broederken van Griselda hoogh ghepresen. De Marckgrave nu volkomentlijck soo vele als hijs begheerde van sijnder huysvrouwen lijtsaemheyt gesien hebbende, ende merckende dat gheenderley nieuwigheydt ofte veranderinghe haer stantvastigheyt beweghen en mochte, ende daerenboven wel seker wetende dat sulcx door geen gebreck van sinnen en quam, overmidts hy haer uytter maten wijs te wesen kende, soo hevet hem ten laetsten eens tijt gedocht te zijn om haer uyt den bitteren hertseere te verlossen, die hy gewislick wiste onder haer blijde gelaet verborghen te wesen. Daeromme heeft hyse voor hem doen komen, ende in tegenwoordigheyt van alle menschen al lacchende tot haer gheseyt. Seght my Griselda, hoe behaecht u mijn Bruyt? Mijn Heere sprack Griselda: zy behaeght my met allen wel: ende indien sy so verstandich als schoon is (daer aen ic niet en twijfele) soo dunckt my dat ghy het ghenoeghsaemste leven sult leyden boven alle andere Heeren ter werelt. Maer een dinck bidde ick u ootmoedelijcken, ende is, dat ghy dese met sulcke bittere woorden niet terghen en wilt, als ghy d'ander, die eertijts den uwen oock was, ghedaen hebt: want ic qualijcken en geloove dat sy (overmits haer teedere jonckheyt ende ooc om haer sachte opvoedinghe) sulcks soo wel soude konnen verdragen, als d'ander die van haer kintscheydt af in arbeydt ende moeyten opgewent is. De Marckgrave noch siende dat sy vastelijcken gheloofde dat dit sijn Huysvrouwe soude wesen, ende dat sy dies niet teghenstaende niet anders dan eerlijck ende wel ghesproken en hadde, heeft haer aen sijn zijde doen sitten ende aldus aenghesproken. Nu is de tijdt eens ghekomen dat ghy de vruchten van u lanckmoedige verduldigheydt sult genieten, ende dat de gene die my voor een wreet, quaet ende beestelijck man aenghesien hebben, eens verstaen mogen dattet gene ick gedaen hebbe, een voordachtigh werck is geweest: daer mede ick u wilde te verstaen gheven dat ghy eens mans huysvrouwe zijt, daer mede ic henluyden een huysvrouwe wilde leeren verkiesen ende wel onderhouwen, ende daer mede ick my eenen ghestadigen vrede wilde baren soo langhe ghy ende ick te samen sullen leven: het welcke ick grootelijck duchte dat my niet en soude moghen gebeuren als ick eerst houwelijckte. Om dit dan te beproeven, hebbe ick u (soo ghy wel vernomen hebt) met verscheyden schampere woorden gheprickelt ende gheterght: ende want ick noyt en hebbe

[pagina 2L2r]
[p. 2L2r]

konnen mercken dat ghy dieshalven met woorden oft met wercken oyt van 't gene dat my beliefde, gheweken zijt, sulckx dat ick my liet duncken allen dienst, lust ende ghemack te hebben van u, diemen van een huysvrouwe soude mogen wenschen: soo is nu mijn meeninge u in eender uren tijts weder te geven, 't gene ick u in veel jaren benomen hebbe, ende alle de bittere prickelinghe met die alderhooghste versoetinghe weder te versachten. Ontfanght daeromme dit maeghdeken (d'welck ghy mijn Bruyt waent te zijn) met haer broederken voor u ende mijn Kinderen. Dit zijnse die ghy ende veel andere langhe meynden door mijn bevel wreedelijcken ghedoodt te hebben gheweest: ende ick ben u man, die u boven alle dat ter Wereldt is, hertelijcken beminne, die my te deser uren wel beroemen mach boven alle menschen op aerden wel ghehouwet te wesen. Als dit gheseyt was, heeft hyse minnelijck omhelst ende gekust: ende met haer (die van onverhoopter vreughden weende) opgestaen zijnde, gingen sy daer heur dochter (hierinne vreemdelijck verwondert zijnde) geseten was, die ende oock haer jonge broederken zijn moederlijck van Griselda inden armen ghenomen, ende is alsoo met alle die daer tegenwoordigh waren, uyt den droome deser saecken ghekomen. Doen sijn de Joffrouwen vander Tafelen opghestaen, ende blijdelijcken met Griselda inder Cameren gegaen: den welcken sy die snoode kleederen uyttrocken, haer voorleden schoonste ende rijckelijckste kleederen aen deden, ende alsoo inde sale wederom brachten als de rechte Princesse, die sy noch altijt oock in die snoode kleederen wel gheschenen hadde. Daer bedreef sy met haren Sone ende Dochter onbedenckelijcke groote vreughde: oock was daer een yegelijck om dese sake hoogelijc verheucht, sulcx dat de blijtschappe ende vrolijckheyt vermeerde ende de feeste menigen dagh daer na gheduerde. Doen wert de Marcgrave van een yegelijc voor een wijs man ghehouden, hoewel dat de proeve die hy van zijnre Huysvrouwen ghedooghsaemheyt genomen hadde elckerlijck te bitter ende te ondraghelijck dochte te wesen: maer boven al hielden Griselda voor een wijse ende deughtsame vrouwe. De Grave van Pagano is ten laetsten weder na Bolonien ghetrocken. Maer de Marckgrave heeft Jehannot zijnder huysvrouwen vader van den arbeyt ghenomen, ende hem als zijn schoonvader in sulcken state ghestelt, dat hy eerlijck ende rustigh daer inne leefde ende zijn ouderdom voleynde. Daer nae heeft hy zijn dochter oock hooghlijck ten houwelijcke besteet, ende met Griselda die hy nae alle zijn vermoghen eere boot, langhe ende salichlijcken gheleeft.

 

FINIS.


Vorige Volgende

Footer navigatie

Logo DBNL Logo DBNL

Over DBNL

  • Wat is DBNL?
  • Over ons
  • Selectie- en editieverantwoording

Voor gebruikers

  • Gebruiksvoorwaarden/Terms of Use
  • Informatie voor rechthebbenden
  • Disclaimer
  • Privacy
  • Toegankelijkheid

Contact

  • Contactformulier
  • Veelgestelde vragen
  • Vacatures
Logo DBNL

Partners

Ga naar kb.nl logo KB
Ga naar taalunie.org logo TaalUnie
Ga naar vlaamse-erfgoedbibliotheken.be logo Vlaamse Erfgoedbibliotheken