vaagheid

Een concept uit de taalkunde – meer bepaald de semantiek – en de taalfilosofie ter aanduiding van een relatief gebrek aan precisering, zodat de toepasselijkheid van een woord op een bepaalde realiteit onduidelijk kan zijn. Zo is het bijv. niet duidelijk wanneer iemand als ‘groot’ kan worden bestempeld: vanaf 1m80? vanaf 1m85? vanaf 1m90? enz. Op gelijkaardige wijze is er geen precieze scheidingslijn tussen ‘verstandig’ en ‘niet-verstandig’.

Hoewel vaagheid bedoeld of onbedoeld kan leiden tot een vorm van interpretatieve dubbelzinnigheid, is het fenomeen voor taalkundigen duidelijk verschillend van echte ambiguïteit, die kan resulteren uit polysemie of homonymie.

Vaagheid is een onvermijdelijk en handig kenmerk van de dagelijkse taal, maar in gespecialiseerde contexten (vaktaal) wordt ze veeleer als een probleem ervaren; vandaar de ontwikkeling van terminologie naar standaardisering, waarbij betekenissen zo precies mogelijk worden vastgelegd.

Lit: K. van Deemter, Not exactly: In praise of vagueness (2010).