Der Griecxser princerssen, ende jonckvrouwen clachtige sendtbrieven, Heroidum epistolae ghenaemt(1559)–Cornelis van Ghistele– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [Folio 59v] [fol. 59v] Hier beghint de antvvoorde die Orestes schrijft tot Hermione, Ghemaect door den Translateur. V Iammerlijck trueren, en hoe v sinnen sijn ontpast Doet my Hermione uwen brief bekennen. Ghy hebt my voorwaer int schrijuen verrast VVant te wijle mijn hant was besich metter pennen Om schrijuen, sach ick eenen comen rennen Die my uwen brief heeft in handen ghegheuen. By Pirrhum condy v qualijck wennen Dat weet ick wel duer mijn liefde beseuen, Die fortse die hy aen v heeft bedreuen En tghewelt dat hy heeft aen v betoont Alsoo ghy my opelijck hebt gheschreuen En sal ick niet laten noch ongheloont: Al wort Achilles sijn vadere hooghe ghecroont Ick moet noch wat den patienten slachten, Wãt tis eẽ arm heere die sijn brueck nz en cã verwachten. [Folio 60r] [fol. 60r] Al hebbick moeten ghehinghen dat Twijfelt níet dat mijn liefde daerom is vercout Hy is wijs die hem seluen can bedwingen wat Gherechticheyt altoos int leste douerhant hout: De simpele dickwils wel wort benout Van de grootmoedighe pruets van aerde Diet al wilt crijghen met fortsen stout, Dies hy hem namaels vint als de beswaerde Hierom syt patientich o suyuer vermaerde: Tijt, en stonde sullen ons leeren. Dat hy hem soo scandelijck oyt by v paerde VVie can hy dan hem seluen daer duer onteeren Daerom stilt v, van v druckich verseeren En verbeyt den tijt, want soo de wijse spreken Niemant en mach syn leet met fortsen wreken. Dat Menelaus met groot ghewelt Helenam wou weer halen, en met fortselijcke seghen Dat was een onwijselijck werck: Troijen wert geuelt En de Griecken hebben groot hinder ghecreghen Duer alsulck ongenadich strijdtbaer pleghen: Nochtans en heeft hi haer na sijnẽ wille nz weer ontfaen. En mijn macht en muechdy niet gelijcken daer teghen Daerom en moeten wy alsoo niet te wercke gaen, V soo weer te halene waer een dwaes bestaen Al sydy mijn eyghen daer ick v voor houwe Dat noch blijcken saleer langhe tijen saen, VVant ghy my gheiont hebt v eerste trouwe Maer dat ick terstont v met cracht weerhalen souwe Voorgaende exempelen oock my sulcks verbien Duer fortse en gewelt groote bloetstortingẽ geschien. [Folio 60v] [fol. 60v] De macht die Menelaus heeft gebaert Om Helena voor Troyen sonder vermijen, Heeft menigen riddere, out en ionck gheiaert Ter doot ghebracht aen beyde sijen. Prothesilaus quam daerom aldereerst in lijen: Antilochus moest oock de doot genieten: En Tlepolemus creech een cranck verblijen Theeft Achillem int leste oock moeten verdrieten. De Troianen daer oock menigen vromen man lieten: Ia Priamus selue, en Hectorem stout van moede Sachmen daer deerlijck in haer bloet vlieten Ia noch duysent andere edel van bloede De doot besuerden, luttel sijnde op hoede. Denckt dan tis sorgelijck op eens anders palen Een vrouwe met ghewelt weder te halen. Pelops wou oock met crachten sijn scoffierlijck Hyppodamiam en daerom een oorloge groot Tegen haren vader vuerde: hadde hy manierlijck Te wercke gegaen, en met redenen bloot, Ten hadde voorwaer geweest gheen noot Dat daer duer sulck hinder sou hebben ghebuert. Daerom denckt altoos om ons trouwe minioot Al ist dat ghy nu pijnlijck grief besuert En v herte dagelijcks inwendich truert VVy sullen noch hoep ick by een versamen Al hout hy v binnen den slote vast bemuert, En als Paris de ouerspeelder, v wilt bescamen: Dies ick hem met des doots nope noch sal pramen Maer ick moet verwachten bequamen tijt Die somtijts voor lacht, dickwils naemaels crijt. [Folio 61r] [fol. 61r] God sal dongerechticheyt int eynde plaghen oock En wreken sulcks ouer hem, en ouer de sijne. Men sach mijnen vadere sonder versagen oock Crysidem ontweldigen den Priester diuijne. Dies hy en sijn volck binnen corten termijne VVerden ghestraft en geplaecht met pestilentie: Soo dat hy weder moest al wast hem pijne Crysidem brengen in svaders presentie. Bryseyda nam hy ooc Achillem met violentie Die hy noch weder presenteerde, met ghewillich rappoort. Alsoo suldy ooc noch, duer Godts assistentie By my leuen en steruen, scept hier inne confoort Al valt hy v nu straffelijck aen boort Sijnen fellen moet noch alte haest sincken sal, Den gerechtigen God altoos gedincken sal. Dat hy v daghelijcks oock verwijt noch Dat ick mijn moeder hebbe ter doot gebracht Neempt dat voor gheenen spijt doch Vaderlijcke liefde heeft alsulcks ghewracht. Maer gheen moederlijcke herte (weert veracht) En heeft sy betoont aen mijnen vader gepresen: Noch aen mijn suster die men dach en nacht Na mijns vaders doot vol lijens sach wesen En die men als een slaue by desen In haer huys heeft gehouwen, van wreeder moedere En heeftmen noyt in boecken ghelesen Vermoordende haren man, noyt werck onvroedere Ons eyghen vadere, een ghetrou behoedere Om dat sy met Egystum sou vry boeleren VVee den huyse daermen ouerspel siet regneren. [Folio 61v] [fol. 61v] Gheen beter auontuere, en sal Pirrhus ghebueren Ist dat hy v fortselijck my onthout. Hy of ick salder de doot om besueren. En voor hem en ben ick niet seere verflout. Al aert hy als een riddere stout Na synen vadere, luttel ick voor hem duchte, Al en ben ick van iaren oock niet soo out Niet haest en sal ick verschieten van sijnen geruchte: Maer om v lijen ick daghelijcx suchte: Tis een groot verdriet hebick wel ouerdacht En leuen moet in droefheyts ghehuchte Die teghen sijnen wille by yemanden vernacht En die deruen moet daer therte op lacht, VVant gheen meerder pijne in tswerelts eruen soes Te biminnene, tghene datmen deruen moet. Hier mede blijft ghesont edel Tantalus saet, Hout v tamelijck alsoo ghy alderbest muecht, Verdraecht Pirrhus ghewelt en fortselijcke daet Al ist dat sijn presentie v weynich verhuecht. Peyst om Orestem, en schept daer duere vruecht Dwelck v verdriet somtijts sal versoeten: VVant als troostbarighe ghepeysen, o suyuer iuecht, De beswaerde sinnen somtijts ontmoeten, Hopelijck confoort en medecijnael boeten Scheppen sy daer duere, met inwendich verblijen: Dit is tslot Hermione van mijnder groeten Peyst om mijn woorden tot alle tijen Op dat cesseren mach weynich v lijen, En denckt dat ghy Tantalus saet, verweruen sult, Tantalus bloeysele eer ghy steruen sult. Hier eyndt dese Epistele. Vorige Volgende
Auteursrechtvrij Auteursrechtvrij Auteursrechtvrij
Auteursrechtvrij
Auteursrechtvrij