De tale Kanaäns. Een leergang liederen (onder de naam Willem Barnard)

[p. 51]

De eerste zondag na Pasen
Beloken Pasen of Quasimodo-geniti

Quasimodo-geniti

Introituslied naar de antifoon van Beloken Pasen, I Petrus 2 vs 2. Bij dit lied zie men De Adem van het Jaar, pp. 148-149.

Als kinderen nieuw geboren,
zo moet gij begerig zijn
om het woord van den Heer te horen,
Uw melk en Uw medicijn.
Het woord van den Heer is weldadig,
het woord van den Heer is rein,
het woord van den Heer verzadigt
wie dorstig en hongerig zijn.

Het is aan de mensen beschoren
begerig te zijn naar God,
naar een God die als mens geboren
kwam uit een aardse schoot.
Het woord van den Heer is weldadig,
het woord van den Heer is rein,
het woord van den Heer verzadigt
wie dorstig en hongerig zijn

Het is aan de mensen geschonken
te proeven de zoetheid Gods,
want het Leven heeft zelf gedronken
de bittere gal des doods.
Het woord van den Heer is weldadig,
het woord van de Heer rein,
het woord van den Heer verzadigt
wie dorstig en hongerig zijn.

Nu drinkt dan en weest begerig
en groei in de zaligheid
en bewijst ook wederkerig
voor God en Zijn Zoon bereid.
Het woord van den Heer is geduldig,
het sterft en staat op als brood,
het brood wordt vermenigvuldigd
en redt van de bittere dood.

Hoog aan de tijd

Het evangelie van Beloken Pasen, Johannes 20 vs 19-31, trekt Pasen en Pinksteren samen tot één bericht (vss 20-22!). Aldus ook dit lied. Het is getoonzet door Wim ter Burg.

De mond der aarde spreekt
de naam des levens uit,
de zoon der toekomst breekt
de kluisters van de tijd,

de dag die was verwacht
eeuwen en eeuwen her
breekt aan en uit de nacht
verrijst de morgenster,

[p. 52]

 

het licht straalt uit de grond,

 

Christus is opgestaan,

 

de adem van Zijn mond

 

spreekt ons met leven aan,

 

 

 

de duisternis verbleekt,

 

het is hoog aan de tijd,

 

de man van Pasen steekt

 

Zijn beide handen uit -

 

Hij groet zijn Pinksterbruid.

Wij komen in witte kleren

Naar de hymne Ad Coenam agni providi, uit de vespers van deze zondag.

Wij komen in witte kleren
uit de Rode Zee aan wal.
Een Lam zal ons regeren,
dat ons ook voeden zal,
wij zingen Christus ter ere,
wij krijgen een koningsmaal.

Zijn liefde zal ons laven,
Zijn bloed heeft Hij veil gehad.
Zijn lichaam is de gave
die alle goeds bevat,
In ons daalt Hij ten grave,
uit liefdes overdaad.

Het bloed aan de deur gesprenkeld
schrikt de verschrikking af.
Voorbij gaat de zwarte engel,
voorbij de zware straf!
De zee zelfs wordt gegrendeld,
de vijand vindt zijn graf.

Ons Paaslam uitverkoren
en ons Paasoffer is
Christus, dat hemels koren
en brood van onze dis,
het woord voor wie wil horen,
waar geen bedrog in gist.

Gij offer van de hemel,
Gij maakt ons leven goed.
Ons hart is onderhevig
aan 't gisten van ons bloed.
Maar Gij loopt met Uw leven
de dood onder de voet.

Gij hebt ons een naam gegeven,
Gij hebt een vaan ontvouwd.
De ban is opgeheven,
de hemel toevertrouwd.
De duivel weet kent Uw zege,
hoezeer hij zich verstout.

O laat ons de vrijheid ontvangen,

het licht dat de dood bescheen!

Houd onze harten brandend

door alle tijden heen!

Gij olie in de lampen,

Gij vuur door merg en been.