De tale Kanaäns. Een leergang liederen (onder de naam Willem Barnard)

[p. 73]

De derde zondag van de zomer

Van Abram en Lot op de tweesprong

Schriftuurlijk lofgezang over Genesis 13.

Er zijn er die geloven
en op Gods wegen gaan,
zij heffen 't hoofd naar boven
en zien de hemel aan.

Er zijn er die versagen,
de weg valt hun te lang,
zij worden moe van vragen,
dat is hun ondergang.

De mensen moeten reizen
want blijven geeft gevaar,
de wegen zijn ter keuze,
zij wijzen uit elkaar:

de weg die leidt ten leven,
de weg die leidt omhoog,
die heeft aan ons gewezen
de vader van 't geloof;

maar Lot heeft ons gelaten
de weg benedenwaarts,
het leven in de straten
en uit de aarde aards.

Het land van welbehagen
waarheen de Heer ons leidt,
dat ligt niet in de laagte
en niet in deze tijd,

dat ligt niet waar wij toeven
en weiden als een dier
niet aan de groene oevers
van deze doodsrivier,

niet in de vlakke steden
waar wij als doden zijn,
al lijkt het volop vrede,
een ware godentuin.

Wie hart en ziel verliezen
aan God en aan Zijn Stad,
die zullen zalig wezen
al lijkt het ook te laat,

maar wie zichzelf behoren,
die leven in een slaap,
die lopen zich verloren
als het verloren schaap.

Van de ootmoed

Rijmbrief naar I Petrus 5 vs 5-11 op de wijs Erfurt 1572.

Wie zich hoovaardig heffen,
die zal God wederstaan,
maar wie zachtmoedig leven,
ziet Hij genadig aan.
Daarom, houdt u gereed,
voegt u gewillig samen,
elkander onderdanig,
ootmoedigheid uw kleed.

Zo buigt u dan terneder
en kust de hand van God
die krachtig is en teder
en klaag Hem al uw nood,
opdat Hij u verhoogt
wanneer de dag zal dagen,
dat alles is voldragen,
de ochtend van de oogst.

[p. 74]

 

Uw vijand niets ontziende

 

gaat als een leeuw op roof

 

en zoekt u te verslinden,

 

sta vast in het geloof,

 

weest nuchter dan en waakt

 

en draagt uw deel van 't lijden

 

dat tot het eind der tijden

 

ter wereld wordt volbracht.

 

 

 

De God aller genade

 

die u geroepen heeft,

 

die zal u wel bewaren,

 

zo waar hij eeuwig leeft.

 

Lijdt nog een kleine tijd,

 

God zal u niet begeven,

 

Hij staaft en sterkt uw leven,

 

en geeft u zekerheid.

Van het verloren schaap

Evangeliegezang naar Lucas 15 vs 1-10.

De schapen alle honderd
die moeten binnengaan,
maar een is afgezonderd
naar eigen zin gegaan, -
op alle honderd schapen
die van de kudde zijn
heeft een de kooi verlaten
en dwaalt in de woestijn.

De herder is verwonderd:
waar is het schaapje heen?
hij telt ze alle honderd,
hij telt ze een voor een, -
van al de honderd schapen
die hem ter harte gaan
heeft een de kooi verlaten
en is apart gegaan.

De herder is gedwongen
naar de woestijn te gaan,
hij heeft het schaap gevonden,
zo komt het veilig aan
waar al de and're schapen
alreeds verzameld zijn,
want wie de kooi verlaten
die vinden de woestijn.

De mensen zijn gebonden
door herders zonder hart,
zo hebben zij gezondigd
en allen zijn zij zwart, -
maar God wil van de schapen
de goede herder zijn,
Hij heeft de kooi verlaten,
Hij zoekt in de woestijn.