De tale Kanaäns. Een leergang liederen (onder de naam Willem Barnard)

[p. 79]

De zesde zondag van de zomer

Sara en Hagar

Schriftuurlijk lofgezang over Genesis 16 op de wijs van: O Schepper goedertieren.

Egypte, grote moeder¹
en huis van eeuwigheid,
God moge u behoeden,
het leven dat gij leidt
gaat levenslang ter dode,
gij zijt verleden tijd.

De mens van Gods belofte
verrijst niet uit uw schoot,
wij wachten uit de hoogte
ons leven uit de dood
dat opstaat in de vroegte,
ons dagelijkse brood.²

Gestorven en begraven
en staande als geslacht,
het licht van alle dagen
verschijnend in de nacht
is niet de zoon van Hagar
maar is het lam dat lacht.³

Het is de zoon van Sara
die nauwelijks gelooft,
die slechts de dood kan baren,
wier bron is uitgedroogd, -
het is het kind Laetare,⁴
het Lam Gods van omhoog!

Hoe wordt Hij ingehuldigd
de Koning van voortaan?
die ons vermenigvuldigt
de spijs van ons bestaan
moet als een lam geduldig
de doodswoestijn ingaan.

Wie God wil overhaasten
en om zijn toekomst vraagt,
zie toe dat hij zijn naaste
niet de woestijn injaagt,
maar vrolijk is met Pasen
en rijke vruchten draagt.

1 Hagar is volgens de overlevering Egyptische.

2 Het evangelie van de zesde zondag na Pinksteren is dat van de wonderbare spijziging.

3 Izaak betekent: het kind van de lach.

4 Men leze Galaten 4 vs 22-31, het epistel van de zondag Laetare, drie weken voor Pasen. Laetare betekent: wees vrolijk. Het evangelie is dan ook van de vermenigvuldiging der broden, de messiaanse maaltijd.

Van de doop (2)

Epistelgezang naar Romeinen 6 vs 3-11 op de wijs Erfurt 1572.

De dood van een voor allen
is vruchtbaar in de tijd,
het zaaizaad is gevallen,
het loopt op oogsten uit.
De zondvloed is voorbij,
wij staan weer op de oever,
de duif koert in het lover,
dit is de overzij.

Wij zijn in Hem begrepen,
wij zijn in Hem gedoopt,
Zijn dood is ons het teken
dat op de daad uitloopt.
Zo grijpt dan goede moed,
God zal u niet begeven,
Hij gaf u lijf en leven,
Hij geeft u vlees en bloed.

[p. 80]

 

Wij zijn in Hem begraven,

 

Zijn dood is ons behoud,

 

Zijn graf de grote gave

 

waardoor gij leven zoudt.

 

Zo moet het zijn voortaan,

 

dat gij met al uw daden

 

voor God en Zijn genade

 

leeft uit de dood vandaan.

Van het brood

Evangeliegezang naar Marcus 8 vs 1-9.

Het brood, het goede brood,
dat redt ons van de dood
en houdt ons in het leven,
het is van God gegeven.

Het brood dat God ons gaf,
dat groeit van boven af,
het is uit hemels koren,
het is uit God geboren.

Het dauwt in de woestijn,
het moet wel manna zijn,
Christus wordt ingehuldigd,
het brood vermenigvuldigd.

De ganse aarde is
Zijn koninklijke dis,
de kleinen en de groten
elkanders huisgenoten.

Dit is Jeruzalem;
een eeuwig Bethlehem,
een huis van brood en zegen,
God is ons toegenegen!

En wat er overschoot
van dit verdeelde brood
voor ons bestaan gestorven,
dat vulde zeven korven.

O Brood, o hemels Brood,

Gij redt ons van den dood

met menigvuldig leven,

de dagen alle zeven.