De tale Kanaäns. Een leergang liederen (onder de naam Willem Barnard)

[p. 146]

De tweede zondag na Epifanie

Van het begin der tekenen

Zondagsbed voor Kana-zondag, schriftuurlijk lofgezang over Numeri 13 en Jozua 2.

Na veertig dagen vasten
het eerste dat Hij doet,
dat is, Hij geeft de gasten
weer wijn in overvloed.

Na veertig jaar ontbering,
na veertig jaar woestijn,
komt alles tot bekering:
wij zullen vrolijk zijn!

Te Kana is begonnen
het hemels Kanaän
dat overvloeit van honing
en van de levensdrank.

Een tocht van zand en stenen
voor water en voor brood
loopt uit op zaad en zegen
en op een bruiloftsstoet.

Gevallen zijn de muren,
er is een open stad,
wij zullen zegevieren,
er loopt een rode draad,

een rode draad van liefde,
een teken rood als bloed,
dat weten de verspieders,
die weten wat hij doet,

die steken de bazuinen,
en juichen voor en na:
de toekomst gaat beginnen,
lang leve Jozua!

Nu zult gij gaan betreden
het lang beloofde land,
de nieuwe Hof van Eden
waar God Zijn wijnstok plant,

een land van melk en honing,
van water en van wijn,
met bronnen en met bomen
daar zult gij zalig zijn!

Daar zal ze niets ontbreken
die leven bij het Woord;
dit is het eerste teken,
de wingerd plant zich voort.

Van de liefste

Evangeliegezang naar Johannes 2 vs 1-11, met in de eerste strofe Hooglied 5 vs 2-6, op de wijs van Cecilia.

Mijn liefste is gekomen,
mijn liefste waar ik sliep,
ik heb zijn stem vernomen,
zijn stem wanneer hij riep.
Ik hoorde naar zijn roepen,
mijn hoofd is nat van dauw,
ik hoorde naar zijn roepen
tot zijn uitverkoren vrouw.
Ik deed mijn liefste open,
hij was vandaan gelopen,
mijn hart is toen gaan zwerven,
van liefde dat het riep,
maar niemand die mij opendeed
en liefde vond ik niet.

[p. 147]

 

O Woord van God gesproken,

 

dat water maakt tot wijn,

 

o Woord van God gesproken

 

alwaar wij samen zijn!

 

De bruiloft is te Kana,

 

de bruiloft is voorgoed,

 

Uw wezen stroomt als water,

 

 

 

maar het water rood als bloed,

 

O Heer wij moeten zingen,

 

ons hart en bloed ontspringen,

 

o Zoon van God genadig,

 

die water maakt tot wijn,

 

wij die door U genodigd zijn,

 

wij moeten vrolijk zijn!

Van de bruiloft te Kana

Evangeliegezang naar Johannes 2 vs 1-11.

Het water stroomt onder de maan
en komt tot staan en komt tot staan
binnen de aarden dijken
in kannen en in kruiken.

Het is het water van de Nijl,
het wordt een bloedsomloop van heil,
het water van de regen
verkeert in heil en zegen.

Het is het water van de vloed,
het wordt zo rood, zo rood als bloed,
de dood gist hier tot leven
en Christus zal het geven.

Hij is de Noach die de wijn
geplant heeft in de aardse tuin,
het wordt een hof van Eden,
Hij deelt Zijn leven mede.

De bruid die met haar bloed betaalt
krijgt wijn, een wijn die nooit verschaalt.
Hij heeft Zijn bloed vergoten
voor alle disgenoten.

Het water dat de schepen draagt,
de schoot, de bedding van de maagd,
Hij kent het van te voren,
Hij is er uit geboren.

Hij geeft Zijn toekomst aan de tijd,
Hij geeft Zijn welkom aan de bruid,
zij drinkt met volle teugen,
God zal haar kind verheugen.

O Heer die water maakt tot wijn
en manna gaaft in de woestijn,
om wijn en om den brode,
geef leven aan de doden!