Davids Harpzangen, of de CL Psalmen van den koninklyken Profeet David, en andere heilige Mannen
(1707)–François Halma[p. 104] | |
+ Zich roemen; zoodat elk het hoor'
Wiens hart zagtmoedig is, waardoor
Hy blyde Godt vereer'.
+2 Maakt 's hemels Heer nu groot
Met my, opdat wy zynen naam
Verhoogen, als die 's vyandts blaam
+Gestuit heeft in den noodt.
Ik heb den Heer gezocht,
En hy heeft my geantwoordt; daar
+Ik door geredt ben uit gevaar;
Godt heeft myn heil gewrocht.
+3 Zy hebben op den Heer
Gezien, ja, als een waterstroom,
Hem aangeloopen, zonder schroom,
Waardoor zy voor oneer
En schaamte zyn bevrydt.
+D'elendige riep in den doodt
Tot Godt, die hem zyn bystant boodt,
En redde uit zynen strydt.
| |
[p. 105] | |
I. Ruste.
 4 Des Heeren Engel slaat +
Zyn legertenten om hen heen
Die steedts het deugdenpadt betreên,
En ruktze uit alle quaadt.
Smaakt 's Heeren gunste en goedt, +
Beschouwt zyn heil: welzalig is
De man die hem betrouwt, gewis
Wordt hy door hem behoedt.
5 Gy heilgen vreest den Heer, +
Want die hem vreezen ziet men niet
Van hem verlaaten in 't verdriet;
't Gebrek smyt hen niet neêr.
De leeuwen, jong en graag, +
Zyn veel door hongersnoodt gequelt,
Maar hem, die Godt ten toevlucht stelt,
Ontbreekt niets alle daag.
6 Koomt aan, gy kinders, hoort +
Naar my, op dat ik u nu leer
De vreeze van den Opperheer,
| |
[p. 106] | |
 Naar 't voorschrift van zyn woordt.
+Wie is de man dien 't lust
Te leeven? Wie die dagen lieft,
Waarin geen leet hem 't hart doorgrieft,
Maar die hy slyt in rust?
+7 Bewaart uw tong van 't quaadt,
En uwe lippen van bedrog
Te spreeken. Schuuwt het lasterspog
Der boozen en hun' raadt.
+Wykt van het quaade, en doet
Het goede; zoekt en jaagt naar vreê,
Het zwaardt blyve altoos in de schee,
Rein van onnozel bloedt.
I I. Ruste.
 | |
[p. 107] | |
 Hun naam wordt ganschelyk verdaan
Van d'aarde, en derft het licht.
9 Zy roepen, en de Heer +
Verhoortze en redtze uit alle smart:
De Heer is by 't gebroken hart.
Den geest gekneust en teêr +
Behoudt hy. veel elendt
En rampspoedt treft de vroomen; maar
De Heer bewaart hen in 't gevaar, +
En helptze ook in het endt.
10 Hy zorgt voor al 't gebeent'
Der zynen, zonder dat 'er een +
Gebroken wordt, noch uit zyn leên
Verwrikt, maar 't blyft vereent.
De boosheit doodt en slaat +
De goddeloozen, die in 't hart
De vroomen haaten; schult en smart
Verwoesten hunnen staat.
11 De Heer verlost de ziel +
Van zyne knechten; al die hem
| |
[p. 108] | |
 Betrouwen, raaken uit de klem
Van schuldt, schoonze op hen viel.
|
|
