Davids Harpzangen, of de CL Psalmen van den koninklyken Profeet David, en andere heilige Mannen
(1707)–François Halma[p. 466] | |
![]() komt deeren,
+Ziet op de handt zyns Heeren:
Gelyk 't gezicht der dienstmaagdt t'allen dagen
Is op haar vrou geslagen:
Alzoo zien ook onze oogen op den Heer,
Opdat hy 't lyden keer'.
+2 Zyt ons, ô Heer, genadig, naar uw woordt,
In 't lyden schier gesmoort.
O Godt, wees ons genadig tot verzagting,
Want wy zyn in verachting.
+Ja, onze ziel is zat van schimp en smaaden,
Waarmeêze is overlaaden:
Z'is veel te zat van bitschen hoon en spot
Van 't evelmoedig rot.
+De Cxxiv Psalm. ![]() | |
[p. 467] | |
![]() 2 Zy hadden ons verslonden naar hun lust, +
Zelf levendig, wanneer hun gramschapsgloedt
Was tegen ons ontsteeken in 't gemoedt.
Het water had ons levenslicht gebluscht; +
En onze ziel gestolpt in zynen vloedt.
3 De waterkolk, zoo vreesselyk van kracht, +
Ware over ons en onze ziel gegaan.
Godt zy gelooft dat wy niet zyn verdaan, +
Noch smadig in hun tanden zyn gebragt,
Tot eenen roof, maar heden noch bestaan.
4 Heer, onze ziel is uit den strik geraakt, +
Gelykmen ziet een' vogel, die, beknelt,
Den strik ontkomt en 's vogelaars gewelt.
Wy zyn alleen door 's Heeren hulp geslaakt, +
Die 't aardryk en den hemel heeft gemaakt.
|
|