Gedichten
(1981)–Willem van Hildegaersberch–
Auteursrechtelijk beschermdGa naar margenoot+V. Van commer van ghelde.Ic quam ghegaen in corten dagen,
Dair ic ghesellen hoirde claghen,
Dat sy tonghemake waren.
Doe vraechde ic hem: ‘Wat mach u daren,
5[regelnummer]
Dat ghi dus sere sijt versaecht?‘Ga naar margenoot+
Als ic aldus hadde ghevraecht,
Si antwoorden ende spraken:
‘Vrient, mocht ghi ons rycke maken
Van ghelde, soe waren wy al ghenesen;
10[regelnummer]
Want commer die wil by ons wesen,
| |
[pagina 13]
| |
Ga naar margenoot+Diemen mit ghelde mach verdriven.’
Doe seyde ic: ‘Commer sel becliven
Menighen mensche behalven u;
Mar hi is den ghenen schu,
15[regelnummer]
Die van ghelde heeft sijn ghevoech,
Want dat is hi die commer sloech.
Dus en mach hi daer niet duren,
Die ghierich is tot allen uren.
Die ghierighe denct tot allen tyden,
20[regelnummer]
Hi en laet commer niet verblyden;
Nochtan ghebreect hem altijt wat;
Al heeft hi have ofte schat,
Soe coept hi meer op enen dach
Dan hi in tween betalen mach,
25[regelnummer]
Soe sal hi dan in commer leven,
Dien moet God te lone geven
Commer al sijn dage voert.’
Doe seide hi: ‘Vrient, van dier acoert
En sijn wi niet, dat weet voer waer;
30[regelnummer]
Mer comer van gelde is ons te swaer,
Die wi liden al gemeen;
Nochtan waert den menigen cleen
Den commer te boeten, die ons deert.
Hier en is nyemont die meer begeert
35[regelnummer]
Van ons allen, als ic waen,
Dan wi mit eren mogen gaen
Mit gesellen tallen steden,
Ende wi elken man voldeden:
Soe waer gebetert ons verdriet.’
40[regelnummer]
Doe seide ic: ‘Knape, en twivelt niet,
God sal u helpen, des geloeft,
Hi dunct my blynt ende seer verdoeft,
Die Gode niet en dar getrouwen.
Daer is sulc, si souden brouwen
45[regelnummer]
Mit goude in silver, mocht hem baten,
Nochtan en can hijs niet gelaten,
Hi en sal altoes meer begeren.
Die moet ummer commer deren,
Want wat hi heeft, hem breect noch meer.
50[regelnummer]
Soe comter dan een wederkeer,
Dat hi sterft: soe eest al verloren,
Daer hi om peinsde al hier te voren.’
Op desen troest soe worden si blide.
Doe sach ic om aen dander side,
55[regelnummer]
Waer een man gelopen quam,Ga naar margenoot+
Wies sijn viande waren gram,
Ende si volchden hem mit vlijt.’
Doe quam hi op een water wijt,
Daer dese gesellen waren geseten.
60[regelnummer]
Doe dede hi hem al te hant weten,
Dat si namen hoer gevoech
Van sinen gelde: hi hads genoch,
Ende holpen hem over mitter vaert.
Mit vlite traden si derwaert
65[regelnummer]
Ende brochten daen in corten stonden.
Nu waren si varinc wel ontbonden;
Want hi gaf hem gelts soe vele,
Dat sijt verteelden te spele
Hoeren commer, die si droegen.
70[regelnummer]
Aldus maecht God wel varinge voegen,
Dat men comt tot goeden staden.
Hi dunct mi sot ende omberaden,
Die Gode niet en hebben voer ogen.
Ic vantse daer in sulken dogen,
75[regelnummer]
Dese gesellen, daer ic af spreke,
Die varinc worden wel te gereke;
Want hoer commer was geleden,
Ende si setten hem te vreden,
Ende dancten Gode, diet al verleent
80[regelnummer]
Ende elcken loent na sijn verdient
In desen leven of hier naer.
Al thans soe nam ic oerlof daer
Ende liet mit vrouden dese gesellen.
Nu wil ict elcken voert vertellen:
85[regelnummer]
Wie gierich is om deertsche goet,
Dat hi dwaelt ende seer misdoet.
Als God wil soe moet hijt rumen;
Dan soudment heffen mit twe dumen
Al dat goet, dat men hem reit,
90[regelnummer]
Alst comt dat hi van henen sceit:
Dander blijft der werelt al.
Die gierige maken groet gescal
Van horen commer, die si dragen,
Tdunct my onrecht dat si clagen
95[regelnummer]
Sulc vernoey ende sulc verdriet;
Mer commer die van node gesciet
Ende men qualic gelden mach,
Dies commers naem ic geerne verdrach.
|
|