Gedichten
(1981)–Willem van Hildegaersberch–
Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 196]
| |
Ga naar margenoot+XCIII. Van ja ende neen.Van hem twien wil ic ghewaghen,
Die ter werlt sijn verscheiden
Ende altoes malc van anderen jaghen.
Hoe soudmen dese twe te gader leiden?
5[regelnummer]
Daer loept een wech tusschen hem beiden,
Soe dat si niet op een en draghen,
Die ghesien staet altoes te breiden:
Dus en versamenen si tot ghenen daghen.
Want deen wil zuut, dander noort,
10[regelnummer]
Dus soe breytsi al in een
Den wech, als ghi wel hebt ghehoert,
Die daer leit tusschen hem twien.
Wildi weten wye si sien,
Die dus scheiden hoer accoert?
15[regelnummer]
Op dat mi liste mach gheschien,
Ic wilt u allen segghen voert.
Ja ende Neen sijn dese twie,
Die altoes malc van anderen wiken;
Mi denct dat icker luttic sie,
20[regelnummer]
Die desen tween mit rechte lijcken.
Ic wil die waerheit laten blyken,
Tghescie ofte wats gheschie,
Beide den armen enten rijcken,
Op dat elc der waerheit ghie.
25[regelnummer]
Soe en twiet mi niet van enen haer,
Als sy den sin hebben verstaen,
Si en sellens lyen openbaer,
Datter luttic willen gaen
Den selven pat al sonder waen,
30[regelnummer]
Die dese twee noch volghen naer
Ende langhe tijt hebben ghedaen.
Ja ende Neen, dat weet voerwaer,
Wilden si wenden hore tael,
Alsser menich doet sijn reden,
35[regelnummer]
Men soude dat oerloghe altemael
Varinghe zoenen ende vreden.
Nu sijn si van alsulke zeden,
Datmen een lemmel sloeghe van stael,
Si lieter hem liever mede ontleden,
40[regelnummer]
Dat weet ic voer die waerheit wael.
Want si hem selven dus verbouden,Ga naar margenoot+
Dat si hem liever lieten pinen,
Mit enen zwaerde hoer zyden spouden,
Eer si hoer woirt lieten verdwinen,
45[regelnummer]
Ende elc die blijft noch byden sinen,
Ende gheen en wil ten anderen vouden,
Hier bi macht wel reden schinen,
Datmen Ja ende Neen sal houden.
Spreecti Ja, dat suldi laten
50[regelnummer]
Bliven ga, dats wel mijn raet,aant.
Soe crijchdi eer in allen straten,
Wairwart dat ghi hene gaet.
Het is wonder boven maet,
Dat yemant wil die ere haten,
55[regelnummer]
Want si soe redeliken staet
Den ghenen diere hem toe saten.
Ende spreecti Neen, dat laet oec bliven
Neen, soe moechdi crighen eer;
Men sal al doghet van di scriven,
60[regelnummer]
Condi volghen dese leer.
Van daghe te daghe voerwairt meer
Sal u der werlt lof becliven,
Ende God, die boven al is heer,
Sel u int ende niet verdriven.
65[regelnummer]
Op dat ghi dese twee wilt houden
Elkerlijc nae sijn accoort,
Ende u selven daer toe vouden,
Soe moechdi in eren comen voert.
Nu isser menich soe verdoort,
70[regelnummer]
Dat si in boesheit hem verbouden,
Als ghi dicwijl hebt ghehoert;
Doch willen sy edel sijn ghescouden.
Dese en slachten niet den twien,
Dair ic of seide hier te voren,
75[regelnummer]
Die altoes malc van anderen vlyen,
Om dat si niet en willen horen
Reden, diese mocht verdoren,
Al daer hem schande of mocht gheschien.
Nu hieter menich wel gheboren,
80[regelnummer]
Die dese punten achten clien.
Want si hem selven dus verschieden,
| |
[pagina 197]
| |
Ga naar margenoot+Ende elkerlijc gaet sinen pat,
Soe willic alden mienen lieden
Over dbeste raden dat,
85[regelnummer]
Waer si sijn tot enigher stat,
Die ict mit woorden can bedieden,
Dat si om have noch om schat
Hem in gheenre misdaet laten mieden,
Si en honden tJa, als sijt beghinnen,
90[regelnummer]
Ende emmer des ghelyke tNeen,
Daermen die waerheit wil bekinnen:
Tmaect u van oneren reen.
Daer en is nyemant, groot noch cleen,
Die trechte can versinnen;
95[regelnummer]
Op dat hi volghet desen tween,
Hi macher prijs ende eer an winnen.
Want Ja dat is een edel zake,
Daermense te rechte wil verstaen;
Neen denct mi een ander sprake,
100[regelnummer]
Daer om scheiden si sonder waen.
Contraer die heeftse soe bevaen,
Sullen si leven mit ghemake,
Si moeten malc van anderen gaen,
Tis recht dat ic hoer gheen en lake;
105[regelnummer]
Want elkerlijc die staet te prisen,
Daermense te rechte wil hantieren.
Wildi slachten naden wisen,
Soe suldi peynsen ende visieren,
Hoe ghise in edelre manieren
110[regelnummer]
Hout, soe moechdi in eren rysen.
Nu waen ic datmen wel hem vieren
Vint, die hem al anders spisen,
Dan Neen te houden ende Ja,Ga naar margenoot+
Elkerlijc alst hem betaemt,
115[regelnummer]
Si en volghen liever der boosheit na,
Op dat hem inden budel vraemt.
Aldus wort boosheit soe vernaemt,
Isset als ic mi versta,
Dat si die trouwe zeer verlaemt;
120[regelnummer]
Hier om soe radic dat si ga,
Aldaer si mach mit vreden leven.
Hier en heeft si gheen gheleide,
Want loosheit wert alsoe verheven,
Als ic u hier te voren seide,
125[regelnummer]
Dat si veel mit onbescheide
Den goeden doet ter werlt sneven:
Trouwe dwaelt nu optie heide
Ende heeftet velt al hier begheven.
God, nu staet der trou in staden,
130[regelnummer]
Hier soe heeft si cleinen troost;
Want loosheit heeft mit overdaden
Jeghens der trouwen hoir verboest;
Ende want ghi daghen doet van oest,
Soe helpt die trou tuwer ghenaden:
135[regelnummer]
Wye daer nae werct dat ghi en verloost,
Die is int eynde wel beraden.
Alsulken troest is sijn begheren,
Willem, die dit ghedichte vant,
Hoe hi sijn ziel mochte neren,
140[regelnummer]
Datse mit Gode wort becant.
Van Hildegaersberghe is hi ghenant,
Die dit maecte sonder scheren;
Gode gheeft hijt inde hant,
Die wel mach lesschen onse deren.
|
|