Horae Belgicae

[p. 221]

CXLVIII.
¶ Een oudt liedeken.

TJs al verkeert dat plach te zijn
genoecht solaes myns herten vruecht
dat heeft ghedaen haer scheydens pijn
God wilse bewaren die suyuer iuecht
Herte ende sin is onuerhuecht
God heeft mijn liefste boel gehaelt
Al is den wijn claer int aenschijn
Jn mijn herte is hi verschaelt
Die nachtegale ende die leeuwercken
die bloemkens die aender heyden staen
Trompen, luyten ende harpen
En moghen van mi gheen vruecht ontfaen
dat scheyden heuet mi al ghedaen
Jck ben een haueloos ruyterken
Jn Venus pijsoen ben ic gheuaen
dus moet ic trueren al dleuen mijn
Rijck god ick ben mijns leuens moe
Jnt herte lijde ick heymelijck dooghen
Eet ick, drinck ic wat ic doe
dat is met twee beweende ooghen
Hoe soude ic connen vruecht betooghen.
God heeft benomen mijn liefste ghenoot
die liefste had ic so diepe ghesooghen
Tis mi rouwe tot in mijn doot
Tvergaderen en was noeyt so soet
Het scheyden en is veel meerder pijn
die niet en weten mijnen noot
Hoe soude hi kennen dat herte mijn
Want hier te zijn is cort termijn
Al ligghen wi hier in blancken armen
Ten eynde moet al gescheyden zijn
God wil haer lieue siele ontfermen
Och rijck heer god en waert geen sonde.
Ouer v riepe ic veel meer dan moort

[p. 222]

 

Ghi hebt mijn liefste lief gheuonden

 

Weest doch haerder armer sielen confoort

 

Ghenadich god ick bidde v voort

 

Om haren wille mijn herte sneeft

 

Op rechter minne was ic gestoort

 

Jc bidde v dat ghijt mi vergheeft

6.

Mi heeft ghedroomt so menighen droom

 

dat niet en is dat mach noch zijn

 

Al in die stadt van Room

 

Daer leyt begrauen die liefste mijn

 

Op gods acker alst is aenschijn

 

daer droegense die ruyters vander banck.

 

Jc schencte hem lieden den coelen wijn

 

Si wistens mi also grooten danck