Skiplinks

  • Tekst
  • Verantwoording en downloads
  • Doorverwijzing en noten
Logo DBNL Ga naar de homepage
Logo DBNL

Hoofdmenu

  • Literatuur & taal
    • Auteurs
    • Beschikbare titels
    • Literatuur
    • Taalkunde
    • Collectie Limburg
    • Collectie Friesland
    • Collectie Suriname
    • Collectie Zuid-Afrika
  • Selecties
    • Collectie jeugdliteratuur
    • Basisbibliotheek
    • Tijdschriften/jaarboeken
    • Naslagwerken
    • Collectie e-books
    • Collectie publiek domein
    • Calendarium
    • Atlas
  • Periode
    • Middeleeuwen
    • Periode 1550-1700
    • Achttiende eeuw
    • Negentiende eeuw
    • Twintigste eeuw
    • Eenentwintigste eeuw
Het naembouck van 1562 (1945)

Informatie terzijde

Titelpagina van Het naembouck van 1562
Afbeelding van Het naembouck van 1562Toon afbeelding van titelpagina van Het naembouck van 1562

  • Verantwoording
  • Inhoudsopgave

Downloads

PDF van tekst (2.59 MB)

XML (1.55 MB)

tekstbestand






Editeur

René Verdeyen



Genre

non-fictie
sec - taalkunde

Subgenre

non-fictie/naslagwerken (alg.)
woordenboek / lexicon
taalkunde/algemeen


© zie Auteursrecht en gebruiksvoorwaarden.

Het naembouck van 1562

(1945)–Joos Lambrecht–rechtenstatus Auteursrecht onbekend

Tweede druk van het Nederlands-Frans woordenboek


Vorige Volgende

[H]

Ha.

HAckelen int spreken: Beguoyer ou begueyer.
Hackelen int sniden: Deschiqueter.
Hackelijnghe int spreken: Besguement.
Hackelijnghe oft snidijnghe: Deschiquetement.
Hackeneye oft tellende pęrd: Haguenée, guilhedin ou cheual qui va les ambles.
Hęr dat light oft legher: Camp.
Haerd in de caụe / b. ęrd: Aistre, fouyer.
Hęr volcx: Vn ost de gens de guerre ou vne armée.
Hęrbęrghe: Hostelerië, giste ou logis.
Hęrbęrghen yemand: Loger.
Hęrbęrghier: Hostelier.
Hęrdéren: Endurer.
Hęrftijd: Autumne.
Hęrren oft ackeren: Ahenn[e]r.
Hęrwegh: Le grand chemin ou le chemin royal.
Haeck: Vn croc.
Haeck an eęn cleęd: Vne agraphe.
Haecachtigh oft haeckigh: Crochu, accrocheable ou accrochant.
Haecken: Accrocher.
Haecsken: Vn crochet.
Haefschen oft auerrechten slagh: Coup donné à la renuerse.
Haeghe: Vne haye ou buysson.
Hael oft palijngh: Vne anguille.
Hael oft hangel: Vne cremillée.
HaelterGa naar voetnoot+ van pęrden oft stalband: Licol ou cheuestre.
Haelteren: Encheuestrer.
Haembilct: Vne enclume.
Haentgen: Vn coclet ou cochet.
om Haer ende om Haerder dochtere: Pour elle et pour sa fille.
de Haerlieder: La leur.
Haer van den hoofde: Les cheueulx et perruque ou la cheuelure.
Haer van menschen oft beęsten: Poil.
Haer van den scheel der ooghen: Les paupieres des yeulx.
Haerdigheit / z. aerdigheit: Beauté.
Haerpe: Vne harpe.
Haerpenęre: Ioueur de harpe.
Haer snoer: Ruban, cordelette ou bendeau.
Haerwaerts: Deça.
Haerwaerts en derwaerts: De costé et d'aultre.
landen van Haerwaerts oụer: Les pays de par deça.
Haes / b. aes: Amorce.
Haeste: Haste.
Haest u rasch: Haste toy vistement.
Haest u zeęre: Tost, despesche vous.
Haesten hem: Se haster.
Haestigh: Hastif.
Haestigheit: Hastiuité.
Haestighlicken: Hastiuement.
Haet oft nijd: Hayne ou enuië.

Hag.

Haghe: Buisson, espinaye ou haye.
Haghel: Gresle.
Haghelen: Gresler ou gresiller.
Haghen yet: Enuironner de hayes.
[pagina 104]
[p. 104]
aant.Hair / z. haer: Cheueulx.
Hair snoer: Ruban de teste.
Haken met eenen haeck: Accrocher.
Halaem / z. alam: Outilz.
Halen: Querir ou querre.
gaen Halen: Aller querir.
gaet Haelten my: Va le moy querir.
Half: Demy.
Half en half oft half eęn half anders: Moitié d'un moitié d'aultre.
Half oft halfụinne: Faee ou fée.
Half vastenen: Demy Quaresme.
de Halle: La Hale.
Hallebaerde die oụer beęde zyden snijdt: Vne besague ou halebarde à deux trenchans.
Halm oft stoppel van tcooren: Le tuyau et chalumeau du blé, auɔine et semblables ou le chaulme.
Halpe oft alpe ant wiel van eęnder watermuelen: Aile de moulin à eauë.
Hals van den mensche: Le col.
eęn Halsbaghe: Vn carquan ou bague qu'on porte au col.
Halsband: Collier.
Halszeęl: Vn licol ou collier à bras.
HalszackGa naar voetnoot+: Vne besace.
Halster / mate oft vier muekens: Haulstre ou mesure de quatre boisseaux.
Ham oft męrsch: Vn pré.
Hame onder den kniedeGa naar voetnoot+: Le jarret.
Hamel oft ghevuurd ram: Mouton.
Hamelaken: Nappe.
Hamer: Marteau.
Hamerken: Martelet.
Hamer van haute: Maillet de bois.
Hameye: Vne barre ou barriere.
HameldonckGa naar voetnoot+: Empois.
Hamme oft hespe: Iambon.
Oostersche Hamme: Vn jambon de Mayence.

Han.

Hand: Main.
Hand ende hand[:] Main à main.
de Hand an den boezem draghen: Porter la main en escharpe.
Handboom van haute: Vn leuier.
Handboom van yzer: Vne pinse.
Handboghe: Arc au bras ou arc à fleiches.
Handbusse: Haquebute.
HandeęlGa naar voetnoot+: Part ou portion.
Handel oft hantierijnghe: Trafique, exercice, occupation ou hantement.
Handelen: Maniër.
Handelijnghe: Maniëment.
Hanghel: Vn cremillon ou cramillée.
Handghemeerck dat men haut int schieten: Mesure ou visée.
Handghemęrck oft handteęken: Signe manuël, signet qu'on met sur ses lettres ou marchandise: marque.
Handgheschrifte: Signe manuël.
[pagina 105]
[p. 105]
aant.Handgheschrift oft brief by der hand gheschreụen: Cedulle ou billet.
Handghifte: Estreine.
Handghiften: Estreiner.
Handdwale: Touäille à mains.
yemande Hand oft rote hauden: Tenir bon ou coup [à] quelqu'un.
legghen de Hand yewers op oft anụerden yet: Se saisir de quelque chose.
de Hand an de kęrsse hauden / an den plough slaen oft eęn zake ter herten ende by den tanden némen: Mettre la main à la paste.
de Hand an oft toe stéken: Y mettre la main.
Handpijl: Vn dard.
Handschrift: Signe manuël.
Handschoe: Vn gand.
Handtaụe: Vne manche.
Handteęcken: Signe manuël.
Handteęckenen: Signer de sa main, de sa marque, de son signet ou de son signe manuël.
Handtrecker: Chaussepied.
HandvatGa naar voetnoot+: Vn lauoir.
Handvol: Poignée.
Handwerpen eęn stad: La ville d'Anuers.
Handwyle: Moment.
Hane / voghel: Vn coq.
Hane cam: La creste d'un coq.
Hanghel: Vne cremaillere ou cremillée.
Hanghen: Pendre.
Hanghman oft buel: Le bourreau.
Hantieren: Conuerser, frequenter ou hanter.
Hantierijnghe: Frequentation.
Hantierijnghe oft węrck dat men doet: Affaire.
Haperen / messen oft falen: Faillir.
Haren cleęd: Vne haire.
Harijngh: Haran ou hareng.
verwaeyden Harijngh: Haren bouffi.
drooghen Harijngh: Haren sor ou sorret.
Harnasch oft lijfwapen: Vn harnois ou halecret.
Harst / z. arst: Poix.
Harst oft ast van eęn vęrcken: L'eschine du dors d'un pourceau.
Hartachtigh: Duret.
Hart: Dur ou austére.
Hartelicken: Durement.
Hartheyt: Dureté.
Hart maken oft hart werden: S'endurcir.
een pęrd Hard van monde: Vn cheual fort en bouche, qu'on ne peult arrester auec le frain, ou qui a mauuaise emboucheure.
Hartneckigh: Obstiné, aheurté ou opiniastre.
Hartneckigheyt: Obstination ou opiniästrise.
Hartneckighlicken: Obstinéement ou opiniästrement.
Hase / z. haze: Lieure.
Hasem oft adem: Haleine.
Hasemen: Halener.
Hasemijnghe: Halenement.
Hasse an twiel: Essieu.
Haspe: Diuidoir.
Haspen: Diuider.
Hate oft spyse: Mengeaille.
Haten yemand: Haïr aucun.
Hatelick: Gros.
Hatelick oft pilick: Saffre ou insolent.
Hatelicken groot: Excessiuement grand.
Hatië: Haine.
[pagina 106]
[p. 106]

aant.Hau.

Haubosch: Bois taillis.
Hauden: Tenir.
Haụe en goed: Substance, biens ou richesses.
Haumes: Vne serpe.
Haut: Bois.
Hautbreker: Vn chantier.
Hautmite: Vn buchier ou lignier.
Hauten: De bois.
Hauten hamer: Vn maillet.
Hauwaerd / z. haerwaerd: En deça ou deça.
Hauweęle: Hoyau ou houë.
Hauwe oft slooster van ęrwéten oft boonen: L'escosse ou gousse des pois ou febues.
Haụen: Haure ou port de la Mer.
Haụenen: Venir à port, arriuer au port.
Haụegheęr: Tarriere ou tarault.
Haụer oft eụen: Aueine ou auoine.
Haụic / voghel: Escoufle ou sacre.
Hauzec: Hala.
Haze: Lieure.
Hazewind: Lieurier.
hy heeft Hazewindendorst: Il a froid aux dens, c'est à dire il a grand faim.
Hazelęre / z. azelęre: Auelainier.
in den Hazelaere zijn oft gram zijn: Estre en chaulde cole ou cholére.
Hazelnote: Auelaine ou noisette.

He.

Hebbelicken: Bellement, honestement ou doulcement.
Hebbelicheyt: Gentillesse, honesteté.
God Hebbe de ziele: Dieu en ait l'ame.
ghy zijt de man daer ickt op Hebbe: I'en veux à toy.
Hebben: Auoir.
Hebbijnghe: L'auoir ou ce qu'on a.
Hecht: Manche.
Hechten: Ficher, attacher ou afficher.
Hechten oft huwelicken staet: L'estat de mariage.
Hecken: Helet ou cloison.
Héden Huy ou aujourd'huy.
Heden meęr: Huy mes.
Heęfvrauwe: Damoiselle.
Heęgchenen: Dediër ou predestiner.
Heeghde: Vne herse.
Heęl oft gheheęl: Sain ou entier.
Heelft: La moitié.
Heęmer: Seau.
Heęrbaer / z. eęrbaer: Honeste.
Heęre: Seigneur.
Heęrlicheyt: Seigneurië.
Heęrschappië: Regiment, domination, gouuernement, seigneurië ou principaulté.
Heęrschappen oft regieren: Dominer ou gouuerner.
Heęsch: Demande.
Heęsch van roupen en criten dat men nau en can spreken: Enroué ou enrheumé.
Heęsch werden: S'enrouër.
Heęsscher: Demandeur.
Heęsschigheyt: Enrouëment ou enrouëure.
Heęt: Chauld.
Heęt brood: Du pain tout chault.
Heęten / heęt maken oft waermen: Eschauffer.
Heęten oft beụélen: Commander ou enjoindre.
Heęthongherigh: Louuich ou goulu.
doen icks niet Heęt my hanneken: Si je ne le fay, change mon nom.
Heęuwe / z. eęuwe: Age ou saison.
[pagina 107]
[p. 107]
aant.Heffen yet op: Leuer sus.
Heffen jaerlicks: Leuer par an.
Heffenęre die in eęn balance es: La brayette d'une ballance.
Heffijnghe: Leuement.
Heft u uut: Vuyde hors.
Hegghen oft heeghden: Herser.
Héghenen: Accoustrer, farder, orner, parer, reparer, attiffer ou attourner.
Héghenijnghe: Attiffement ou parement.
Heide / z. heyde: Bruyére.
Heimelicken / z. heymelicken: Tout bellement.
Hékel: Seran.
Hékelen: Serancer.
Hékelijnghe: Serancement.
Hékelsterigghe: Seranceresse.
Helden: Pancher.
Hélen yet: Celer.
Helft oft heelft: Moitié.
Helft / visch: Alose.
Héligh: Sainct.
Heligh aụond: Veille de quelque feste.
Heligh dagh of[t] vierdagh: Iour de feste.
Helighdom: Sainctes reliques.
Hélighen oft vieren: Fester ou sanctifiër.
Héligheyt: Saincteté.
Hélighlicken: Sainctement.
Héligh ghemaeckt: Sanctifié.
Héligh maken: Sanctifiër.
Héligh makijnghe: Sanctification.
Helle: Enfer.
Helleghęr: Vn instrument à prendre anguilles.
Helleboghe: Le coulde.
Helléụen oft helleue: Onze.
Helm: Heaulme, cabasset ou armet.Ga naar voetnoot+
Helpen: Aider ou secourir.
Helper: Aideur ou qui aide.
Helpijnghe oft hulpe: Ayde, secours.
Helsboom: Vn aulne.
Helsch: Infernal ou d'enfer.
Helzen oft omhelzen: Embrasser.
Hemde: Chemise.
Hemel: Ciel.
Hemelsch: Celeste ou du ciel.
Hemelsch brood: Manne.
Hemelrijcke: Le royaume des cieux.
Hend oft hende: Fin ou bout.
Hendelicken oft in thende: A la fin finale, finalement ou à la parfin.
Henden: Finer ou mettre à fin.
Hénegaen oft wegh gaen: S'en aller, prendre ses erres ou se departir.
Henegauwe: Haynau.
Henne / b. hinne: Poule ou geline.
Hent / b. hend: Fin.
Henxt / pęrd: Cheual roussin.
Her / her: Cha, ça.
Herberghe / b. hęrbęrghe: Hostelerië.
Herder van menschen: Pasteur, curé.
Herder van schapen: Bergier.
Herders huzekin: Loges, logettes ou maisonnettes de bergiers.
Herre van der duere: Charniere ou piuot d'un huis.
Hersen: Ceruelle ou cerueau.
Hersseloos: Testu ou esceruellé.
Hert / beęste: Cerf.
Hert / z. hart: Dur.
Hert oft herte van menschen oft beęsten: Le coeur.
[pagina 108]
[p. 108]
aant.Herten oft dood steken: Occire ou tuër.
Herten oft moed gheụen: Donner coeur ou courage, animer.
Herteken oft dochter: Fillette.
Herteken daer men spellen in steeckt: Vn tabouret ou ploton á bouter des espingles.
Hertelick: Cordiäl.
Hertelicken oft met alder herten: Cordialement, de bon coeur ou affectueusement.
Hertoghe: Duc.
Hertoghinne: Ducesse.
Hertooghdom: Ducée.
HeschGa naar voetnoot+: Fresne.
Hesel / b. ezel: Asne.
Hesp / boom: Vn trane ou tremble.
Hespe: Iambon.
Hessen / b. herssen van den hoofde: La ceruelle.
Hesseloos: Testu ou esceruellé.
Héten / z. eten: Manger.
Hetter van wonden: La bouë d'une playe.
Hey: OEuf.
Heyde oft onprofitigh land: Bruyére.
Heyde daer men pylen mede in heydt: Vne hyë de quoy on bat le paué, ou dequoy on enfonse les pilotiz en terre.
Heyden oft heydens mensche: Vn payen.
Heyen: Hiër ou batre le paué à tout vne hië.
Heyeren legghen ghelijck de hinnen doen: Ponre des oeufs comme font les gelines.
HeykeGa naar voetnoot+ oft mantel: Manteau ou mante.
Heyl oft zalicheyt: Salut.
hy heeft het Heyl behauden: Il a obtenu ou emporté le pris ou la bague de la jouste ou d'aultres jeux.
Heyland: Vne Isle.
Heyligh oft heligh: Sainct.
Heymelicken: En cachette ou secretement.
Heymelickheyt oft priụaet: Vn retraict.
Heynze van den pot oft handtaụe: Anse.
Heyt / z. heęt: Chauld.
Heysel oft eynsel: Peson.
Heyzelick: Abhominable.

Hi.

Hicht oft hecht: Manche.
Hichten: Afficher ou attacher.
Hichten met spellen: Piquer, espingler.
HickGa naar voetnoot+ oft snick: Le hoquet.
HickenGa naar voetnoot+ oft snicken: Hoqueter.
Hiechte oft lamheyt: Priuation de sentement et mouuement en quelque partië du corps, dissolution des membres ou parylisië.
Hiechtigh: Paralitique.
Hiechticheyt / z. hiechte.
HieftGa naar voetnoot+ / cruud: Liarre.
Hiele oft iele: Talon.
[pagina 109]
[p. 109]
aant.Hier: Icy.
Hier en tusschen: Tandis ou ce pendant.
Highen: Haleter.
Highijnghe: Halettement.
Hijncken oft manc gaen: Boiter ou clocher.
Hijckmate oft hijckijnckmate natte oft drooghe: Gauge ou estallon.
Hijcken: Estallonner, gauger ou esgauger.
Hijnckepijncken: Aller à cloche pied.
Hijnghst / pęrd: Cheual roussin.
Hiken eęn schip: Gaugir.
Hinde oft hindecalf: Vne biche.
Hindecalfken: Bichelot.
Hinder / grief oft schade: Interest, perte, grief ou nuysance.
Hinderen: Nuire, porter dommage, interest ou perte: greuer.
ten zal my niet een ziere Hinderen: Il ne me greuera maille.
Hinderlic: Nuisant ou portant dommage.
Hinne: Vne poule ou geline.
Hinnecalf: Vne biche.
Hinnenroest oft hoendercot: Iucheoir.
Hinte oft greffië: Ente.
Hint om schriụen: Encre.
Hitsen oft quellen: Harseler.
Hitte: Chaleur, ardeur ou auidité, grand desir ou conuoitise.
Hittigh: Chauld, convoiteux, cupide ou qui desire grandement.
Hittighlicken: Chauldement, ardamment ou de grande affection.
Hittigheyt oft hitte: Chaleur.
Hobbel an tlijf oft cnobbel: Vne loupe.

Ho.

Hobbelachtigh: Loupeux.
Hobbelsobbel oft habbedrabbe: Tout peslemesle ou l'vn parmy l'autre.
Hocselen: Les aisselles.
Hoe ? Comment?
Hoe anders? Quoy donc?
Hoe lettel datt zy: Tant soit peu.
Hoe veel?: Combien?
Hoe zoo? Comment cela?
Hoed: Chapeau.
Hoede oft bewaernesse: Garde.
Hauden hem / op zijn Hoede: Se tenir sur ses gardes.
Hoeden: Garder.
Hoeder: Gardeur.
Hoeffenen tland: Cultiver la terre.
Hoeffenen hem: S'exercer.
HoelenGa naar voetnoot+: Serrer en tordant.
Hoen oft kiecken: Poulet ou poulsin.
Hoendercot: Iucheoir ou gelinier.
Hoenderpolder: Iucheoir.
Hoer oft hoere: Paillarde ou putaine.
Hoerachtigh: Paillardeux.
Hoerjagher: Putier, roffiän ou paillard.
Hoereerder: Putier ou paillard.
Hoeren huus: Bordeau.
Hoeréren oft boeléren: Paillarder.
Hoest oft hoeste: La toux.
Hoesten: Tousser ou toussir.
Hoestijnghe: Toussement.
Hoester: Vne huistre.
Hoet / b. hoed: Chapeau.
Hof van princen: La court du prince.
Hof oft lochtijngh: Iardin.
Hofhond: Vn mastin ou chien de village.
HofrechtGa naar voetnoot+: Bassedanse.
[pagina 110]
[p. 110]
Hoghe oft hooghe: Hault.
Hoghelicken: Haultement.
Hol: Creux ou concaue.
het Hol van den voeten: La plante du pied.
een Hol: Vne cauerne.
Holderboom oft mastboom: Erable.
Hol daer de beęsten hemlieden vertrecken om te slapen: Vne taniere ou les bestes se retirent pour dormir.
Holachtigh: Creux.
Holië / b. olye: Huile.
Holiën oft beholiën: Mouiller d'huile.
Holland: Le pays de Hollande.
Hollicheyt: Concauité.
Hol maken: Cauer.
Holm oft olmboom: Orme.
Hond: Chien.
Hondert: Cent.
Honderste: Centiesme.
Hongher: Faim.
Hongheren: Auoir faim.
Hongherigh oft verhonghert: Affamé.
Honigh: Miel.
Hoofd: Teste ou chef.
Hooftbrekinghe: Rompement de teste ou despiecer l'entendement.
Hoofdeken: Testelette.
Hoofdeloos: Sans teste.
Hoofdachtigh: Testu ou opiniastre.
tHoofd van een armeye: Le chef, coronel ou capitaine general d'une armée.
Hoofdhende: Cheuet.
HoofdenGa naar voetnoot+ an yemand: Tenir ou auoir quelqu'un pour son chef, maistre ou seigneur.
Hoofdpuelem: Cheuet ou trauersin.
Hoofd van eęn wild vęrcken: Vne hure d'un sanglier.
Hoofdcleęd: Couurechef.
Hoofdlettre: Lettre capitale.
Hoofdman: Chef ou capitaine.
Hoofdmeęster: Maistre d'hostel.
Hoofsch: Courtois.
Hoofscheyt: Courtoisië.
Hoofschelicken: Courtoisement.
HooftstuckGa naar voetnoot+ oft meęsterwęrck: Chef-d'oeuure.
Hooftzwęre: Mal de teste.
Hooghe / z. hoghe: Hault.
Hooghen autaer: Maistre aultel.
Hoogheyt: Haulteur.
Hoogheyt van state: Dignité.
Hoom / z. oom: Oncle.
Hoop:Tas, mote, monceau ou amas.
Hoopen oft tassen: Amonceler, amasser ou entasser.
Hoopijnghe: Amoncelement ou amassement.
Hoore / b. oore: Aureille.
Hoorlepel: Vn cure-aureille.
Hoord na my: Entens à moy.
Hooren: Ouir.
Hoorijnghe: Audience ou ouye.
Hoorder: Auditeur.
Ga naar voetnoot+
[pagina 111]
[p. 111]
Hoor / z. ęrfghenaem: Heritier.
Hooren oft hoorne: Corne.
Hoornen / tuten oft den hooren blazen: Corner.
Hoornęre: Corneur.
Hoorworm: Vne perche-aureille ou muche-aureille.
Hoot / b. hoofd: Teste.
Hooụęrdie: Orgueil.
Hooụęrdigh: Orgueilleux.
Hooụęrdigheyt: Orgueil.
Hooụęrdighlicken: Orgueilleusement.
Hooụęrdighen hem: S'enorgueiller.
Hooy: Foin ou fein.
Hooyen: Fener.
Hooyhopper: Vn mulon de foin.
Hooymaend: Iuillet.
Hooytijd: Fenaison.
Hoozen oft twater uut doen: Espuiser ou vuyder l'eauë.
Hope: Fiance, esperance ou espoir.
Hopen: Se fiër, auoir esperance, esperer.
Hoppe: Houblon.
Hoppetoup / voghel: Vne hupe.
Horde van wissen ghevlochten: Vne claye faicte d'osier.
Horghel / b. orghele: Orgue.
Horken: Escouter.
Horker: Escouteur.
Horkijnghe: Escoutement.
Horlen / borlen oft briesschen: Hurler.
Horten: Heurter.
Hortijnghe: Heurtement.
Horts: Herisson.
Horzel: Froilon.
Hosse / b. osse: Boeuf.
HotteGa naar voetnoot+: Vne hotte.
HottenęreGa naar voetnoot+: Hotteur, qui porte la hotte.
Houck: Anglet ou coing.
Houckte: Carnu.
Houckigh: Carnu.
Hoụelijngh: Courtisan.
Hoụenier oft lochtijnghman: Iardinier.
Houffenen /z.hoeffenen: Cultiuer.
Houfizer: Fer de cheual.
Houmes /z.haumes: Vne serpe.
HoupeęlkenGa naar voetnoot+: Bocquet.
HoupelGa naar voetnoot+: Serseau.
Houpetoup / voghel: Hupe.
Hourre / z. hoere: Paillarde.
Hout / z. haut: Du bois.
Houụe oft pachthof: Cense, metairië.
Houxt / z. ougst: La moisson.
Hoụen: Four.
Hoụen pale: Paele de four.
Hoụen stock: Vne patrouille.
Hoụenbuur: Boulengerië.
Hoụenier oft lochtijnghman: Iardinier.
Houwe van boonen of ęrwéten: L'escosse ou gousse de febues ou pois.
Hoxsel / z. oxcel: Aisselle.
Hoy / b. hooy: Foin.
Hoze / z. causse: Chausse.
Hoze van leder oft lęrze: Houseau ou bote.
Ga naar voetnoot+Ga naar voetnoot+
[pagina 112]
[p. 112]
aant.Hozen an doen: Houser.
Hozen uut doen: Deshouser.

Hu.

Hubaer dochter: Fille preste à mariër.
HubbelenGa naar voetnoot+ / huppelen oft sprijnghen: Saulteler.
Hubbelijnghe: Saultement.
Hucken: Accroupir.
Huel: Parture.
Huelen: Faire parture.
Huelcruud / daer huelzaet op groeydt: Du pauot.
Huenigh oft zeęm: Du miel.
Huenigh rate: Bournal ou rayon de miel.
Huepe: La hanche.
Huer van eęnder coe: Telbe de vache ou mammelle.
Huericken / als de beęsten / ercuwen tghéne dat zy ghéten hebben / ghelijck doen de ossen / coeyen / herten ende andere: Ruminer, quand les bestes remaschent ce qu'elles ont ja mangé, comme font les boeufs, vaches, cerfs et autres.
Hueụerigh: Frilleus.
Hueụerleer: Corduän.
Hueụel oft bęrghelken: Vne montaingnette, tertre ou coline.
Huezidrop: Vn esgout qui tombe des maisons ou seueronde.
Hulen: Hurler.
Hulpe: Ayde ou secours.
Hulpe doen oft verlichten yemands aerbeyd: Alleger.
Hulstboom: Houx.
Hunkeren oft neyen ghelijck de pęrden doen: Hennir.
Hunkerijnghe: Hennissement.
Huppelen: Saulteler.
Hure: Heure.
Huerghelas daer in dat zand oft water loopt: Vne chantepleure.
Huren: Louër.
Hurijnghe: Louäge.
Huerlijngh: Mercenaire.
Hurghel / b. orghel: Orgue.
HurkenGa naar voetnoot+: Escouter.
Hurzel: Vn tahon ou froilon.
Hutsen: lutsen oft wagghelen: Secouër, hocher ou bransler.
Hutte: Loge ou logette.
Hutte daer de schaepwachters onder schulen: Vne cauenne de bergier.
HuughGa naar voetnoot+ in de kele: La luëtte.
Huul: Hibou, chatuant, cheuesche.
Huurmaligh: Variable ou inconstant.
Huurwęrck: Horloge.
Huus: Maison.
Huusbacken brood: Pain de mesnage.
Huuscnecht: Balieur de maison.
Huseken: Maisonnette.
Huseken van den spinrocke: Calotte de quenouille.
Huseken van papier ghelijck de apotékers hebben: Vn cornet de papier comme ceux des apoticaires.
Huusheęre die eęn huus huurd: Louägier.
Huusheere die eęn huus verhuurd: Le maistre, propriëtaire de la maison.
Huusghenoot: Domestique.
Huusghezin: Famille ou mesnyë.
[pagina 113]
[p. 113]
aant.Huusman: Mesnagier.
Huusraet: Les biens, meubles d'une personne, mesnage, meuble ou vtensile.
Huuschen: Harrer.
Huusschen dhonden op den Wolf: Harrer les chiens apres le Loup.
Huusschijnghe: Harrure.
Huusvrauwe: Femme mariée, propre femme de quelqu'un, espouse.
Huushauden: Tenir ou entretenir maison ou mesnage.
Huushauder: Mesnagier.
Huushaudsterigghe: Vne mesnagiere.
Huut: Dehors ou vuyde.
Huut oft huyt van der coe: Peau de vache.
Huụe: Coëffe ou couëffe.
Huụettere: Tenneur.
Huụetterië: Tennerië.
Huwelick: Mariage.
Huwelicken staet: L'estat de mariage.
Huwen: Mariër.
Huyụetter: Tenneur.
Huyụetterie: Tennerië.
Huzen oft husen temmeren: Bastir ou edifiër des maisons.
Hy: Il, luy, cil ou celuy.
Hyë wijfken vanden schapen: Brebis.
voetnoot+
Haelter: halter; K2,3 haelter (fland.) .j. halter. Capistrum.

voetnoot+
Halszack: bon; K2,3 hals-sack. (fland.) Mantica.
voetnoot+
Hame onder den kniede: bon; K3 hame. fland. j. hamme. Poples; K2,3 hamme, ham, hame. [fland.] Poples. [ang. hamme].
voetnoot+
Hameldonck: .j. ameldonck; K3 amel-donck, amel-bloeme, amel-meel, stijfsel. Amylum; farina sine mola facta. vulgo amidum.

voetnoot+
Handeęl: aendeel; K2,3 aen-deel. Rata porio...
voetnoot+
Handvat: bon; K2,3 hand-vat. Guttus ...

voetnoot+
hellement fland. .i. gallemen. Retentir; K2,3 [helmen. vetus. fland .j.] galmen. Resonare, retonare.
voetnoot+
Hesch: hespen-boom; K3 espe, espen-boom, fland. sicamb. Populus Lybica, populus nigra: tremulus. ger. aspenbaum. gal. niespe: sax. espe: ang. aspe.
voetnoot+
Heyke: klocke brug. .j. vrouwen huycke; K2,3 klocke. fland. Toga, pallium. [et Toga muliebris ang. cloke, clocke]; huycke. Toga, pallium.

voetnoot+
Hick: bon; K2,3 hick, [hickse]. Singultus, convulsio ventriculi; snick: onderstreept; K2,3 snick, snack. Singultus.
voetnoot+
Hicken: bon; K2,3 hicken, [hicksen]. Singultire. [ger. hixen. ang. yexe] snicken: onderstreept; K2,3 snicken, hicken. Singultire.
voetnoot+
Hieft: bon; verb. tot Hiefte, (in margine een e met verw.); K2,3 hieft. fland. Haedera.

voetnoot+
Hoelen: Torquere; K3 hoelen. fland.j. worghen. Torquere, torquende claudere.
voetnoot+
Hofrecht: antiquum tripudii genus (,) saltatio numerosa; K2,3 [hofrecht .j. hofdans]; hof-dans. [Saltatio numerosa. Chorea aulica, circularis]; orbis saltatorius.
voetnoot+
Hoofden: Deligere sibi aliquem tamquam caput et patronum; K2,3 hoofden aen iemanden, Habere aliquem pro domino: [deligere sibi aliquem tamquam caput et patronum.
voetnoot+
Hooftstuck: a) meester-stuck b) Articulus principalis negotii; K2,3 a) hoofd (K2 hooft) -stuck. fland. [.j.] meester-werck. Canon artis, tyrocinium; b) [hoofd-stuck. Articulus principalis negotii].
voetnoot+
hooft-tand fland. .j. backtand molaris q.d. praecipuus dens; K3 hoofd-tand. Dens maxillaris q.d. praecipuus; back-tand. Dens maxillaris. molaris. genuinus,columellaris.
voetnoot+
Hotte: fland. Corbis dosuar: K2,3 hotte. fland. Corbis dossuaria. [gal. hotte].
voetnoot+
Hottenęre: Cistifer; K3 hottener. Cistifer.
voetnoot+
bon Sertum; K2,3 hoepe[e]lken [.j. tuylken]. fland. Servia, sertum (...) orbiculus florum.
voetnoot+
Houpel: Circulus bon; K2,3 hoep, hoepe, hoepel. fris. holl. fland. Orbis circulus, annulus. [et Circulus sive vinculum dolii. ang. houpe]; (hoep, hoepe, reep. Circulus sive vinculum dolii).
voetnoot+
hoy-delt. fland. .j. schelf; K2,3 hoy-delte. fland. Foenile; schelf, hilde. Foenile ...
voetnoot+
Hoydelft .j. schelf; K2,3 hoy-delte. fland. Foenile; schelf, hilde. Foenile,...

voetnoot+
Hubbelen: bon per b; K2,3 [hubbelen. fland. .j. huppelen. Saltitare]; huppelen, [huppen]. Saltitare ...
voetnoot+
Hurken:et horcken; K2,3 hurcken .j. horcken. Auscultare; horcken. fland. et harcken. fris .j. luysteren. Auscultare. [ang. harken.herken].
voetnoot+
Huugh: Uula, columella, columella procidua.; K2,3 huygh. Uva, uvula, columellae inflammatio, uvae gutturis tumor, [columella procidua]; K2,3 huygh .j. huygh. Uva, uvula.

Vorige Volgende

Footer navigatie

Logo DBNL Logo DBNL

Over DBNL

  • Wat is DBNL?
  • Over ons
  • Selectie- en editieverantwoording

Voor gebruikers

  • Gebruiksvoorwaarden/Terms of Use
  • Informatie voor rechthebbenden
  • Disclaimer
  • Privacy
  • Toegankelijkheid

Contact

  • Contactformulier
  • Veelgestelde vragen
  • Vacatures
Logo DBNL

Partners

Ga naar kb.nl logo KB
Ga naar taalunie.org logo TaalUnie
Ga naar vlaamse-erfgoedbibliotheken.be logo Vlaamse Erfgoedbibliotheken