Volledige werken. Deel 2 (1884)

Volledige werken. Deel 2

(1884)–Theodoor van Rijswijck– rechtenstatus

Auteursrechtvrij

Vorige Volgende



[pagina 48]
De Oude Schipper. Hy kruiste vyftig jaer op zee, De wereld om en rond; Nu lag hy oud en krachtloos neêr, In 't stulpje dat by woelig meer, In 't zigt der golven stond. Daer hoorde hy het windgegons, Dat door den schoorsteen joeg; Daer zag hy uit het klein vertrek, Nog eens naer d'onafzienbre plek, Die fors heur golven sloeg, ‘Ach! sprak hy tot zyn trouwen maet, En reikte hem de hand; ‘Ik hyg naer lucht! myn adem stuit! ‘Kom, hef my 't muffe leger uit, ‘En breng my op het strand... ‘Verfriss' de zeewind my nog eens, ‘Help my den heuvel op; ‘Het waterkoeltje doet my wel, ‘Kom breng my, trouwe bootsgezel. ‘Nog eens by 't stuivend zop!
[pagina 49]
‘Neen! weiger dit myn aenzoek niet, ‘Myn leven reikt naer 't graf; ‘Hoor hoe de stormwind loeit en woedt. ‘Het togtje koel' my 't ziedend bloed, ‘Ach! help my 't leger af! Nu zat hy op de hooge rots, En aêmde zacht en ruim; De rukvlaeg dreef zyn lokken om, De orkaen stak op, de golfslag klom, En smeet met kokend schuim. Hy wierp de laetste strael der zon Een schampren grimlach toe; Zag in de verte een ranke schuit, Het woên des elements ten buit, En snikte droef te moé: ‘Ginds slaept myn vader, ginds in zee, Myn broeder ligt er by: Myn zoon is in den vloed vergaen: Zy rusten in den Oceaen, Hadd' ik een graf als zy?’ En wagglend richtte hy zich op, Als waer' hy weêr aen boord; Als hing' hy in het krakend want, Het kykglas in de vaste hand, Gericht naer 't blauwend oord. Hy spiedde waer zyn vader sliep, En waer zyn broeder was; En waer zyn zoontje was vergaen... Nu hief de rukwind feller aen, En wilder sloeg den plas. Hy draeide en viel, en plofte in 't nat, En dreef met stroom en ty; En zonk getroost naer 's afgronds diep, Waer vader, broêr en knaepje sliep, En had een graf als zy!

Vorige Volgende