Skiplinks

  • Tekst
  • Verantwoording en downloads
  • Doorverwijzing en noten
Logo DBNL Ga naar de homepage
Logo DBNL

Hoofdmenu

  • Literatuur & taal
    • Auteurs
    • Beschikbare titels
    • Literatuur
    • Taalkunde
    • Collectie Limburg
    • Collectie Friesland
    • Collectie Suriname
    • Collectie Zuid-Afrika
  • Selecties
    • Collectie jeugdliteratuur
    • Basisbibliotheek
    • Tijdschriften/jaarboeken
    • Naslagwerken
    • Collectie e-books
    • Collectie publiek domein
    • Calendarium
    • Atlas
  • Periode
    • Middeleeuwen
    • Periode 1550-1700
    • Achttiende eeuw
    • Negentiende eeuw
    • Twintigste eeuw
    • Eenentwintigste eeuw
Nieuwe testament (Noordnederlandse vertaling) (1979)

Informatie terzijde

  • Verantwoording
  • Inhoudsopgave

Downloads

PDF van tekst (2.25 MB)

XML (1.05 MB)

tekstbestand






Editeur

C.C. de Bruin



Genre

proza

Subgenre

bijbel / bijbeltekst(en)


In samenwerking met:

(opent in nieuw venster)

© zie Auteursrecht en gebruiksvoorwaarden.

Nieuwe testament (Noordnederlandse vertaling)

(1979)–Johan Scutken–rechtenstatus Auteursrechtelijk beschermd

Vorige Volgende

VIII

Ende het ghesciede dat hi voertaen sinen weech makede doer steden ende castelen, predikende ende boetscappende dat rike Gods, ende die twaelve mit hem. Ende summighe wive, die ghesont waren ghemaect vanden bosen gheesten ende siecheyden: Maria die Magdalena hiet, van welker soven viande uut ghegaen waren, ende Johanna Chusen wijf, die Herodes procurator was, ende Susanna ende ander vole, die hem dienden van horen goede.

Doe een grote scare vergaderde ende uut den steden quamen tot hem, seyde hi bi ghelikenissen: Hi ghinc uut sayen, die sijn saet sayet. Ende als hijt sayde, sommich viel biden weghe ende het wart ver\treden,

[Folio 37v]
[fol. 37v]

ende die voghele des hemels atent. Ende sommich viel opten steen, ende doet opghegaen was, verdorde dat, want het en hadde gheen vochticheyt. Ende sommich viel onder die doerne ende die doerne wiessen mede op ende verdructen dat. Ende sommich viel in een guet lant, ende het wies op ende brochte hondertvoudighe vrucht. Doe hi dit seyde, riep hi: Die oren hevet te horen, die hoer.

Sine jongheren vragheden hem, welc dese parabole waer. Hi seyde hem: Ju is ghegheven te kennen die verborghentheyt des riken Gods, mar den anderen in parabolen, op dat die siende niet en sien ende diet horen niet en verstaen. Dit is die parabole: Dat saet is dat woert Gods. Mer die biden weghe sijn, dat sijn si, diet horen. Daer nae comet die viant ende doet af van horen herten dat woert, op dat si niet en gheloven ende behouden werden. Mer die opten steen, die horent ende mit vrouden ontfanghen si dat woert, ende dese en hebben gheen wortelen, want tot eenre tijt gheloven si ende inder tijt der becaringhen gaen si daer af. Mer dat inden doerne viel, dat sijn sie diet hoerden, ende van sorchvoldicheyden ende rijcdom ende weelden des levens gaen se ende verworghen dat ende en brenghen gheen vrucht. Mer dat in die goede eerde viel, dat sijn dese, die in eenre goeder ende alre bester herten dat woert horen ende brenghen vrucht in ghelatenheyden.

Niement die een lanterne ontsteket, bedect se mit ene vate of setse onder een beedde, mer hi setse op ten candelaer, op dat die ghene die in gaen, dat licht sien. Daer en is niet heymelics, dat niet gheapenbaert en sal werden, noch niet verborghens, dat niet bekent en sal werden ende int apenbaer comen. Hier om siet, hoe ghi hoert. Want wie datter hevet, hem sal ghegheven werden, ende soe wie dat daer niet en hevet, dat hi oec waent hebben, dat sal van hem af ghenomen werden.

Doe quamen sijn moeder ende sijn broedere ende en mochten niet tot hem comen um der scaren wille. Ende hem was gheboetscapt: Dijn moeder ende dijn brueders staen buten ende willen di sien. Hi antworde ende seyde tot hem: Dit is mijn moeder ende dat sijn mine brueders, die dat woert horen ende doen.

Het ghesciede op een der daghen, dat hi clam in een sceepkin, ende hi seyde tot sinen jongheren: Laet ons overvaren over die zee, ende si clommen in. Doe si vaste voeren, wart hi ontslaepe ende het quam neder in die zee een storm van wijnde ende het wart vervult ende si bestonden te bederven. Doe quamen sij ende wectene ende seyden: Ghebieder, wij bederven. Hi stont op ende berispede den wijnt ende die tempeeste des waters, ende het hielt op ende het wart al alstille. Doe seyde hi tot hem: Waer is u ghelove? Si vreesden ende hem verwonderde ende si spraken onderlinghe: Wie waendi, dat dit is? Want hi ghebiedt den wijnde ende den meer ende si sijn hem ghehoersam.

Si voeren over totten rike der Gerasenen, dat recht jeghens Galileen is. Ende doe hi uut ghegaen was opt lant, ghemoeten hem een man, die den viant hadde voel tijts ghehadt ende en hadde gheen cleder aen noch en bleef inden huse niet, mer inden graven. Dese, doe hi Ihesum sach, viel hi voer hem neder ende riep mit groter steemmen ende seyde: Ihesu, des alren oversten Godes soen, wat is des di ende mi? Ic bidde di, dattu mi niet en quelste. Hij gheboet den onreynen gheest, dat hi uut ghinghe van dien mensche. Voel tijts hadde hien aen ghegrepen, ende hi was ghebonden mit ketenen ende mit boyen bewaert, ende hi te brac die bande ende wart gheleyt vanden viande inder woestinen. Ihesus vraghede hem ende seyde: Wat is dijn name? Ende hi seyde: Legio, want daer waren voele viande in hem ghegaen. Ende si baden hem, dat hi hem niet en gheboede, dat si in dat afgront yet ghinghen. Daer was een cudde van voel vercken inden berch wey\dende,

[Folio 38r]
[fol. 38r]

ende si baden hem, dat hi se daer in liet. Ende hi ghehengdens hem. Doe ghinghen die viande uut van dien mensche ende ghinghen in die verken ende dat cudde ghinc mit eenre haesten in die zee ende is verdronken. Doe si dat saghen, die se hoeden, vloen si ende boetscaptent inder stat ende inden durpen. Si ghinghen uut um te besien dat daer ghesciet was ende quamen tot Ihesum ende vonden dien menschen, daer die viande uut ghegaen waren, sittende tot sinen voeten, ghecleedt ende ghesonts moedes, ende si waren vervaert. Diet ghesien hadden, seyden hem, hoe hi ghesont ghemaect was vanden legioen. Ende alle die menichte dies landes der Gerasenen baden hem, dat hi van hem ghinghe, want si mit groter vresen bevanghen waren. Ende hi clam in een scip ende keerde weder. Ende die man, daer die viande af uut ghegaen waren, bat hem, dat hi mit hem wesen mochte. Ihesus en ghehengdes niet, mer hi seyde: Keer weder tot dinen huus ende vertelle, hoe voel di God ghedaen hevet. Ende hi ghinc henen doer alle die stat ende predicte, hoe voel hem Ihesus ghedaen hadde.

Het ghesciede, doe Ihesus weder was gheseten, datten die scare ontfinc, want si waren alle hem verwachtende. Ende daer quam een man, die Jairus hiet, hi was een prince der synagoghen, ende viel tot Ihesus voeten ende bat hem, dat hi in sijn huus quame, want sijn enighe dochter, die bina twalf jaer olt was, began te sterven. Ende het gheviel, doe hi ghinc, wart hi vander scaren ghedrongen. Ende een wijf hadde vander lopinghe des bloedes twalef jaer ziec gheweest ende hadde den meysters al hoer goet ghegheven ende si en mochte van niemant ghesont ghemaect werden. Dese quam van achter ende ruerde den zoem van sinen clede, ende rechtevoert ontstont die vloet des bloedes. Ende Ihesus seyde: Wie is hi, die mi gheruert hevet? Doe des niement en liede, seyde Petrus ende die mit hem waren: Ghebieder, die scaren dringhen di ende drucken ende du seggheste: Wie hevet mi gheruert? Ende Ihesus seyde: Mi hevet ummer yement gheruert, want ic keenne, datter moghentheyt van mi uut ghinghe. Doe dat wijf sach, dattet niet verholen en bleef, quam si al bevende ende viel voer sijn voete neder ende seyde voer al den volc, om wat saken si hem gheruert hadde ende hoe dat si altehant ghesont ghemaect wart. Ende hi sprac tot hoer: Dochter, dijn ghelove hevet di ghesont ghemaect, ganc in vreden.

Doe hi noch sprekende was, quam daer een totten prince der synagoghen ende seyde hem: Dijn dochter is doot, en wils niet moyen. Doe Ihesus dat woert hoerde, antworde hi den vader vander deernen: En wil niet ontsien, ghelove alleen ende si sal ghesont wesen. Ende doe hi totten huse quam, en liet hi niement mit hem in gaen dan Peter, Jacob ende Johannem ende dien vader ende die moeder vander dochter. Alle screydense ende beweendense. Ende hi seyde: En wilt niet wenen, want die dierne en is niet doot, mer si slapet. Ende si bespottene, want si wisten dat si doot was. Hi hielt hoer hande ende riep ende seyde: Dierne, stant op! Ende hoer gheest keerde weder ende si stont al te hant op. Ende hi gheboet, datmen hoer teten gave. Ende horen ouderen verwonderden, ende hi gheboet hem, dat sijt niement en seyden dat daer ghesciet was.


Vorige Volgende

Footer navigatie

Logo DBNL Logo DBNL

Over DBNL

  • Wat is DBNL?
  • Over ons
  • Selectie- en editieverantwoording

Voor gebruikers

  • Gebruiksvoorwaarden/Terms of Use
  • Informatie voor rechthebbenden
  • Disclaimer
  • Privacy
  • Toegankelijkheid

Contact

  • Contactformulier
  • Veelgestelde vragen
  • Vacatures
Logo DBNL

Partners

Ga naar kb.nl logo KB
Ga naar taalunie.org logo TaalUnie
Ga naar vlaamse-erfgoedbibliotheken.be logo Vlaamse Erfgoedbibliotheken