Daraide

IV. Handelinghe. V. Wtkomst.

Diana, Lardenie.

Diane.

HElaes Lardenie hoe wee is my te moede,

Larden

Sorght niet, den Hemel sal Darayde wel behoeden,

En voeren hem weerom verwinner in het Hof,
Het welek ten Hemel toe verheffen sal zijn lof.

Diane.

Ey seght my doch wat winst sal ick voor winst verkiesen,

Soo ick Darayde daer gherake te verliesen,
Gelijck ick dapper vrees, vermits mijn Vaders kracht
Van al de Werelt onverwinlyck word gheacht,
Soo gaet mijn hooghste troost, mijn lief, mijn vreughd verloren,
Dien ick daer toe alleen heb in mijn Ziel verkoren.
Soo hy verwinner blijft, soo worden van haer hoofd
Mijn Vaer en Moeder beyd door sijne hant beroofd,
Soo dat het gaet, hoe 't gaet, ick sal aen allen zyden
Onlydelijcke rouw ghedwongen zijn te lyden.

Larde

Me-Vrou de Goden schicken 't alles na haer sin,

Dus houd u selven stil, en gantsch gherust daer in,
Soo Florisel van hem kan d'overhand verwerven,
Hy is te seer beleeft, hy sal hem niet doen sterven,
En soo hy Florisel verwind, hy magh hem dan
Hier levendigh (als sijn ghevanghen) brengen an,
En lev'ren hem u Moer, op hope van ghenade,
Die onghetwyfeld haer wel beter sal beraden,
Als selver hem het hoofd van 't Lichaem af te slaen,
Want d' oude liefde sal dan voor de wrake gaen.
Dan salmen sien de peys met hem en haer te maken,
Op dat wy uyt de sorgh en uyt de rou gheraken,

[p. 55]

 

Diana.

 

O Goden moght dat schien! waer dat u Godheyds wensch,

 

Dat ghy u gaven soo woud toonen aen een Mensch,

 

Hoe danckbaer soud ick u in aller Eeuwen wesen:

 

Maer ach de wanhoop dwingt my 't tegen deel te vresen.

 

Larde.

 

Diane doch niet staegh het alderquaetste peyst,

 

Maer wenscht Darayde veel ghelucx dewijl hy reyst.

 

Diane.

 

Dat wensch ick, en ick acht, na 't waeyen vande winden

 

Dat hy sich nu niet veer van Grieckenlandt sal vinden.