Print Timbre de Cardone(1618)–Jan Jansz. Starter Vorige Volgende 2. Handelinghe de tweede uytcomst. ALBERIGO, FAVSTINA, TIMBRE. alb. FAustina, oude Moer, ey seght my doch vvaer heen Ghy denckt te gaen, tis vreemt dat ic u vind' alleen. fav. Dunckt u dat vreemt? vvie sou toch my gheselschap houvven? VVie acht doch hedensdaegs de hoogbejaerde Vrouvven Ick sal Fenicie gaen brenghen desen doeck, alb. Ha, ha, dat zijn beget de Koten die ick soeck, fav. Maer vvaer sult ghy doch heen? vvie heeft u uytghesonden? alb. Het ghene dat ick soeck dat heb ic al ghevonden, [p. B4v] fav. VVat's dat? alb. Ghy sijt het selfs, fav. Ick loof dat ghy my scheert. alb. O neen, hoe praet ghy soo? fav. VVats dan dat ghy begeert? alb. Graef van Colisan, Don Timbre van Cordone Is met een heete min verlieft op d'overschone Fenicie, de maecht daer ghy van spraeckt, dien hy Sach inde venster staen also hy ging voorby En by so veer ghy cont haer tot sijn min bepraten Ghy creecht tot uvven loon vvel hondert roo ducaten fav. D'hondert Ducaten die verdienden ick vvel graech Soo ick om 'tmeysken te bepraten middel saech alb. Daer comt de grave selfs die mijn heft uytghesonden tim. VVel Alberigo, hebt ghy d'oude vrou gevonden? alb. Iae ick mijn Heer, siet daer tim. Faustina goeden dach Hoe lang is het geleen dat ick u laest mael sach. En dat vvas by mijn Son, mijn licht, myn uytvercoren Faustina, ha! vvat dunckt u! dat ghy 'thaer te voren Laecht met een abelheyt, sout gaen? ick gis dat ghy Mijn meening vvel verstaet, fav. Iae Heer te naeste by, [p. C1r] tim. VVel hier heb ic een brief aen de Goddin geschreven Die in haer handen voert de sleutels van mijn leven. Die vvild' ic vvel dat ghy haer metten eersten bracht En seyd dat ick van haer een bly bescheyt verwacht Faustina so ghy cont haer tot mijn min vervvecken Ghy sult een grooten loon wt dese handen trecken, Seght haer hoe dat ick ben tot haren dienst bereyt fav. Iae, den verstandighen is haest ghenoegh gheseyt, Ick salt vvel claren, so het anders is te claren, VVel dan mijn He adieu, tim. De Heer vvil u bewaren. Het schijnt een listich vvijf, och of het nu gheviel Dat mijn verheven Vrou, de vreuchde van mijn ziel De roem van dese Eeuvv, de Spiegel vande maechden Den brief dien ic haer schreef in t'lesen doch behaechden VVat vreuchde sou mijn hert ontfanghen door de mie Van t'ghene daer ic raedt noch middel toe en sie Gunt goede Godt mijn wensch, want so ic mocht geraken By die, die my alleen can met een lonck vermaken Ick sou vermoeden, Iae ghelooven openbaer Dat ic de Crijchs-Godt vvas, en dat sy Venus vvwaer Nu d'Hemel vvil my doch een goed' wtcomst bereyden En ondertusschen sal ic het met ancxt verbeyden. Vorige Volgende