|
| |
| |
| |
Tweede Handel. derde wtcomst.
Fenicie, Faustina. Timbre, Alberigo.
Fenicie en Faustina alleen uyt.
VVEl Moeder hebt ghy het ghebreytsel met ghebrocht?
Iae Dochter siet daer ist,
Maer! vvat is 'tschoon ghevvrocht!
Ist mog'lijck datmen so can met de naelde vvercken!
Sy deed my noch een boeck vvaer uyt ghy meer cont mercken
Och ick bedanck haer seer
En als ghy by haer comt, biedt haer mijn dienst vveer
Voorvvaer dit boec is recht een boeckjen naer mijn zin
Hier zijn veel stuckjes en veel soete vverckjes in
Fenicie, noch een dingh heb ic u hier te thonen
Cont ghy de Grave ooc Don Timbre de Caerdone?
Hy cruyst vaeck dese straet, het is een braef Ionghman
En gaet ghemeenlijck met veel Dienaers achter an,
Den stolten Crijchsman, so ghesien by onsen Conigh
Iae gist'ren (docht my) ghingh hy hier voorby mijn vvooningh.
| |
| |
Iae lieve olde Moer, hoe geckt ghy met my nu
Hy is een Graef beroemt door sijn manhafticheden
En ick een Iuffrou, neen, dats teghen alle reden.
Op dat ghy 'tvveten mooght, si daer, daer is een brief
Dien hy geschreven heeft aen u, als aen sijn Lief,
En mijn ghebeden u dien datelijck te gheven.
VVel vvat mach dit doch zijn? mijn hert begint te beven
'tSal my verwond'ren vvat hier sal gheschreven staen.
Sy leest den Brief.
Ho, sy verschiet haer kleur, de sake sal vvel gaen,
Ha! Hemel vvat macht vvesen
Dat ick hier schijn te lesen,
VVat meent de Graef dat ic een Lichthaer ben? Ic sie
Dat hy de eer misbruyckt dien ic sijn hoochheyt bie
Dat ick (om 'taensien van sin hooghe staet te moeten)
Hem groeten vvederom doen hy my eerst deed' groeten
Heeft hem dat so vervreemt van alle deucht en eer
Daer is de brief, loopt heen, brengt hem de stucken vveer
VVel hoe mijn kint! vvat ist?
Hay vvat zijn dit voor treken,
De Graef versoeckt om mij in 'theymelijc te spreken
En t'openbaren t'gheen hy niemant seghen vvil
Tut, tut, ist anders niet? ey hout u doch wat stil
| |
| |
Of hy al eens sprack, sou dat u eer bevlecken?
Hy vvil mischien sijn min u suyverlijck ontdecken,
So veer het suyv're min waer die de graef my draegt
Mijn schande sou niet zijn het ghene hem behaeght
Hoe schande dochter? hy versoeckt dat ghy te vvoorde hem sult alleenich staen.
So veer hy deuchdlijc my te minnen had ghedocht
Hy had my tot sijn Lief vvel van mijn Vaer versocht
Naer het gebruyc van 'tlant, en niet van 'tgayle minnen
Hy wil u hertjen eerst daer na u Vaders winnen
Een Eerbaer dochter volgt altijt haer ouders raedt
En schuwt het heymelijck en het verboden praet
Na 'tspreken comt de min, na 'tminnen comt het mallen
Men moet de plaetsen vlien, moer, daer de plagen vallen
So vvy de gayle lust niet teug'len in 'tbegin
VVy halen met gheneucht ons eyghen plaghen in
Dus segh ick eens voor al, so ghy my vvilt believen
Brengt dan nae desen dach gheen dierghelijcke brieven
My van Don Timbre vveer, al is hy hooch ghesien
Of ick sal u het huys dit svveer ic u verbien
En seght den Grave toe, dat hy niet heeft te trachten
Naer my, want hy van my geen gunst heeft te verwachten
Mijn Ouders vvil, is mijn, en so hy eerlijck peyst,
Dat hy my tot sijn Bruyt dan van mijn Ouders eyst
| |
| |
Ick volghe doch haer raed, en sie so ic die versmaden
Ick sou Godts straf met schand' my op den halse laden
Een Edel cuysch ghemoet acht gheen dingh boven eer
Gaet seght de Grave vry, ick sturf de doot veel eer
Dan yets in mijn ghemoet sou vvorden voorghenomen
Dat met de cuyscheyt niet vvel over een so comen
Sou ick om liefdes naem verliesen dan het gheen
De maechden onbeschaemt doet vvandren voor elc een
O neen! den Hemel hoop ic sal my vvel bevvaren
En doen wt mijn ghemoet alsulcke zinnen varen
Ick acht mijn Eere meer, als al de Gunsten dien
My eenighe Monarch alhier sou comen bien
De Vrees des hooghen Godts sal in mijn herte rusten
En royen wt mijn hert des vverelts yd'le lusten
Dus seght de Grave toe, dat nu ic vveet, dat hy
Op sulcken voet sijn min te legghen denckt op my
Dat hy nae desen dach my niet meer sal aenschouvven
VVant ic my nu voortaen sal wt de vensters houvven
in
O Graef dits crancke troost voor jou
Ick heb het vvel ghedocht dat ic so varen sou
Al is het Meysken jongh, het houdt met alle crachten
Nochtans de Eerbaerheyt altijt in haer ghedachten
Daer staet de oude Vrou, ic moet eens gaen by haer
| |
| |
VVie sou doch dat vermoen
Ho, Moeder, zijt ghy daer?
Bodinne van mijn doot, of van mijn blye leven
VVat antvvoort heeft u doch de schoone Son gegeven?
Seer crancke troost voor u,
Seer crancke troost! hoe dat;
Ick salt u vvel verslaen hoe sy haer heeft ghehat
V schoonheyt heb ic eerst haer treflijck aenghepresen
Daernae u brief ghedaen dien sy ooc heeft ghelesen
Maer in het lesen so versteurdens' haer so seer
Dat sy u brief ghescheurt my gaf aen stucken vveer
Ick onderginc haer vvel met duysent soeticheden
Maer sy vveerleyde die, met vvelghegronde reden
Iae voechden daer noch by, so veer ic haer nae dien
VVeer van u brieven brocht sy sou my t'huys verbien
VVant niemant 'tsy wie 'tsy (seyd' sy) sal hem beroemen
Van my bemint te zijn, noch hem mijn dienaer noemen
So langh ic adem heb, 'ten zy de ghene dan
Die my mijn Ouders sullen gheven tot een Man
En seght den Graef dat hy my niet meer sal aenschouwen
VVant ic my nu voortaen sal wt de vensters houvven
Dit vvas haer vast besluyt, so dat het maer een gril
Sal vvwesen, datmen tracht te breken haren vvil.
O drove bootschap, hoe! sal Timbre de Cardone
| |
| |
Dan derven nu voortaen t'ghesichte van sijn schone!
Ick sal mijn Heer, comt binnen
Ha bange vvinden die mijn felle borst bestrijden
Barst wt in suchten, als aenvvwysers van mijn lijden
Helaes ic ben niet meer, dien Timbre, die vvel eer
Niet vvijder sorchden als voor 'tvoeren van 'tgevveer
Ic ben die Timbre niet, de Grave die vvel plachte
In alles vry te zijn van vvercken en ghedachten
Mijn vryheyt is nu vvech, mijn hert is my ontschaeckt
Mijn ziel denct nergens om dan op die my vermaeckt
Ha! liefde, liefde, liefd, vvaer hebt ghy my ghetogen?
Seght onder vviens gewelt hebt ghy mijn knien gebogen?
Zijt ghyt, die (om met my te spotten) hebt mijn Son
Begaeft met een verstant datmen noyt buyghen con!
t'vvelc haer dus prijslic maect, recht tegen uvve zinnen
En my bedvvinght om haer hoe lancks hoe meer te minnen?
O neen, de vvyse deucht vvort van u niet gheleert
Maer 'tis het Edel bloet dat mijn Fenicie eert
Het is de goede gheest, die alle vvulpsicheden
| |
| |
VVt haer ghedachten royt, met treffelijcke reden,
En niet vvil lyden dat haer hert ontfanghen sou
Een liefde die niet recht betaemt een Eerb're Vrou.
Fenicie suyv're maecht, ic can mijn druck niet laten
Ach! hoe bemin ic u! en ghy schijnt my te haten
Haet sy my? neen, o neen, dan sy vermaent my maer
Stilsvvyghend' aen de plicht dien ic ben schuldich haer.
Betaemt het ooc een Graef dees midde'len aen te wenden.
Om een recht Edelman sijn Dochter dus te schenden?
Die om haer deucht een Prins vvel weerdich wesen sou?
Ist billick dat ick poogh te schenden sulcken Vrou
Neen Timbre, neen, o neen, Fenicie de schone
Verdient gheen hoer, maer vrou te wesen van Cardone
Haer deucht is al te groot.
Hy seyt teghen sijn Pagie.
VVel aen mijn Heer, ick gae
Nu sult ghy myne zijn, niet als de lichte Vrouvven
Maer als mijn Echt gemael, so denck ic u te trouvven
Mijn son, mijn ziel, mijn licht, mijn Engel, ach mijn vreucht
Ick mach u noemen recht de Voorbeelt vande deucht
Al zijt ghy schoon niet rijck, u deucht is hooch te loven
| |
| |
De Rijckdom des gemoets, gaet alle schat te boven
Mijn rijckdom sonder end, mijn schatten allegaer
Die sullen d'uvve zijn, Rodrigo zijt ghy daer?
VVeest vvellecom mijn vrient.
Ick had mijn knecht tot u nu in der yl ghesonden
Om dat my op het hert een vvichtigh' saecke leyt
Daer ghy m'in dienen cont.
Zijt ghy oock vvel bekent met d'oude Lionate?
Och jae, ic ken hem vvel en min hem boven mate
En ic bemin sijn kint, sijn Dochter diemen noemt
Fenicie daer gansch Cicilien op roemt
De spiegel (so ick acht) vande Messijnsche vrouvven
En die ben ick ghesint tot mijn ghemael te trouvven
Ist mog'lijc? ghy doet vvel, het is een Nimpha die
VVel vvaerdich is dat haer een Prins sijn minne bie
Dit vvild' ick vvel dat ghy haer Ouders voor ginght legghen
En hoorden vvat dat sy tot dese saecke segghen,
Ick sal't seer gaeren doen, en tvvyfelt niet, of ghy
Sult vvel een goet bescheyt ontfangen vveer van my.
So ghy mijn schoone siet, so groet haer doch van herten
| |
| |
Ick sal, mijn Heer vaert vvel.
Ick vvacht u comst met smerten.
|
|
Auteursrechtvrij