Nederlandsche spreekwoorden, spreekwijzen, uitdrukkingen en gezegden

2001. Op (de) schobberdebonk loopen (of zijn),

d.w.z. klaploopen, 16^de eeuw op schimmel rijden³⁾; ook in het oostfri.: up schubbe (of schubber) de bunk ûtgân, hungrig, gierig u. schmarotzend umherziehen, um irgendwo einen Knochen od. Rest von Fleisch u. sonstigen Speisen zu erhaschen (Ten Doornk. Koolman III, 151 b). ‘Op de schobberdebonk loopen’ wil zeggen: loopen op de schobben (schuifjes, wat na den eten van de tafel geschoven wordt, kliekjes?) en bonken’⁴⁾. In Zuid-Nederland ook op schobberdebok loopen en op schabbernak gaan (Schuerm. 591 a; 578 b; Bijv. 279 b en Kil. schavernacken, parasitari); een schavernak is aldaar een tafelschuimer, panlikker. In Deventer op schabbertjendebonk loopen (Draaijer, 34 b); Noord-Brab. op schaberdebonk loopen, waarvoor aldaar en te Antwerpen ook gebruikt wordt schaaf- of op schaaf loopen (Hoeufft, 506; Antw. Idiot. 1056), dat in Zuid-Nederland ook op den schooi, op 't schuim, op den snoep, op schuffel, op den schoffel, op schoef (of schoefel) loopen, met 't vischspaan (schuimspaan) aan zijn gat loopen luidt, waarnaast schoeffelaar, schoffelaar, schuffeleer, tafelschuimer (bij Kiliaen schuyffelleer en schuyffelschappraye, parasitus; Schuerm. Bijv. 288) en schoefelen bekend is; in Groningen op schoefies loopen (Molema, 368 b); evenzoo in het Zaansch: op schoofies, op de schoofjes (schuifjes) loopen (Boekenoogen, 920; 17^de eeuw: op schuifkens loopen; schuifjeslooper). In Limburg: op de smacht loopen (Welters, 108); in de 18^de eeuw ook op de schooibrok loopen (J. Zeeus, Gedichten, 432); bij Halma II, 139: Un parasite, een die op schuifjes of op schuim loopt; fri. skobberje, klaploopen; op schobberdebonk rinne; Harreb. II, 253: Hij loopt op schobberdebonk; Nest, 54: op de schobberdebonk zijn; Zandstr. 47: op den schobberdebonk rauzen (stelen). Hiernaast een ww. schobberdebonken, luieren, in Handelsblad, 25 Juli 1914, p. 5 k. 1 (avondbl.).

3) Noord en Zuid XIX, 204.

4) Zie H. Beckering Vinckers in Tijdschrift XXXIX, 156 en vgl. Taal en Letteren I, 245 en Vercoullie, 253.