Skiplinks

  • Tekst
  • Verantwoording en downloads
  • Doorverwijzing en noten
Logo DBNL Ga naar de homepage
Logo DBNL

Hoofdmenu

  • Literatuur & taal
    • Auteurs
    • Beschikbare titels
    • Literatuur
    • Taalkunde
    • Collectie Limburg
    • Collectie Friesland
    • Collectie Suriname
    • Collectie Zuid-Afrika
  • Selecties
    • Collectie jeugdliteratuur
    • Basisbibliotheek
    • Tijdschriften/jaarboeken
    • Naslagwerken
    • Collectie e-books
    • Collectie publiek domein
    • Calendarium
    • Atlas
  • Periode
    • Middeleeuwen
    • Periode 1550-1700
    • Achttiende eeuw
    • Negentiende eeuw
    • Twintigste eeuw
    • Eenentwintigste eeuw
De werken van Vondel. Deel 4. 1640-1645 (1930)

Informatie terzijde

Titelpagina van De werken van Vondel. Deel 4. 1640-1645
Afbeelding van De werken van Vondel. Deel 4. 1640-1645Toon afbeelding van titelpagina van De werken van Vondel. Deel 4. 1640-1645

  • Verantwoording
  • Inhoudsopgave

Downloads

PDF van tekst (9.25 MB)

ebook (7.72 MB)

XML (3.22 MB)

tekstbestand






Genre

proza
poëzie
drama

Subgenre

non-fictie/brieven
verzameld werk
gedichten / dichtbundel
tragedie/treurspel


© zie Auteursrecht en gebruiksvoorwaarden.

De werken van Vondel. Deel 4. 1640-1645

(1930)–Joost van den Vondel–rechtenstatus Auteursrecht onbekend

Vorige Volgende
[pagina 181]
[p. 181]

Het derde bedryf.

VOESTER. IOSEPH.
Voester:
 
Daer komt hy: hoe zal ick mijn woorden best beleggen?Ga naar voetnootvs. 667
 
Die jongman is te kuisch, en liet zich noit gezeggen,
 
Hoe minnelijck mevrouw hem onderging, en badt:Ga naar voetnoot669
670[regelnummer]
Zijn voeten staen niet stil. wou 't slechs gelucken, dat
 
Hy 't een oor boodt, en stont, terwijl ick het doorboordeGa naar voetnoot671
 
Met mijn geslepe tong; 'k zagh hoop geboren voor deGa naar voetnoot672
 
Bedruckte en bleecke schim; die naulix half geciert,
 
En half gekleet, my smeeckt en bidt, en herwaert stiert,Ga naar voetnoot674
675[regelnummer]
Of zy door mijn beleit hem aen haer snoer kon krygen.Ga naar voetnoot675
 
Hy wort mijn tret gewaer, en leert my dit verzwygen,Ga naar voetnoot676
 
En deist op elcken tret. helaes! nu krimpt mijn moedt.Ga naar voetnoot677
 
Ick wensch, tot heil van 't huis, u allerhande spoet,Ga naar voetnoot678
 
Begaefde Jongeling, te vroegh verwart in zorgen.Ga naar voetnoot679
680[regelnummer]
Ick wensch u goeden dagh.
Ioseph:
 
Ick u een' kuischen morgen.
Voester:
 
Kan nu dat heerelijcke en langgewenschte feest
 
Niet locken buitens huis uw' staegh gespannen geest,
 
En doncker voorhooft; om die winckbraeuw wat t'ontwarren,Ga naar voetnoot683
 
In zulck een heldre lucht, vol puick van joffrestarren?Ga naar voetnoot684
685[regelnummer]
Uw aengezochte jeught verdient met recht, dat zyGa naar voetnoot685
 
Door zulck een ope ruimte en hemel spelen ry;Ga naar voetnoot686
 
Daer noit godtvruchtigheit zoo stip ging op haer orden,Ga naar voetnoot687
 
Of zy quam om te zien, of om gezien te worden.
 
Verslenst ghy zoo de bloem en 't eelste van uw tijdt?Ga naar voetnoot689
690[regelnummer]
Al wat men op zijn' tijdt niet pluckt, dat gaet men quijt.Ga naar voetnoot690
Ioseph:
 
Laet die om Joffrenpracht zijn tijdt vry gaen vergissen,Ga naar voetnoot691
 
Die zoo veel over heeft, dat hy 'er van kan missen:
[pagina 182]
[p. 182]
 
Wat my belangt, mijn tijdt valt kort en schaers genoegh;Ga naar voetnoot693
 
Indien ick dagelix met ernst mijn meesters ploeghGa naar voetnoot694
695[regelnummer]
Zal dryven, zoo 't betaemt, en op mijn huisampt passen,Ga naar voetnoot695
 
Aleer daer distelen en doornen over wassen:Ga naar voetnoot696
 
Of gunt myn dienstbaerheit my eenigh overschot
 
Van tijdt, dat draegh ick op, met al mijn hart, aen Godt,
 
Den toevlught der Hebreen, mijn hoop, en vast betrouwen.
700[regelnummer]
Ick spreeck met Godt alleen, dies rep my van geen vrouwen.Ga naar voetnoot700
Voester:
 
Versmaet ghy dat geslacht van zulck een' zoeten aert?
 
Een vrouw was 't die u droegh, een vrouw heeft u gebaert:
 
Uw lippen, van geen slang noch tigers opgetogen,Ga naar voetnoot703
 
Die hebben melck en bloet een vrouw van 't hart gezogen.Ga naar voetnoot704
705[regelnummer]
Ay Joseph, matigh u in 't spreecken: spreeck geen woort,
 
Het welck uw moeders eer niet ophou, zoo 't behoort.
Ioseph:
 
Zoo lang mijn aders slaen, op 't bloet mijn geesten teeren,Ga naar voetnoot707
 
Zal ick mijn moeders naem en haer geheughnis eeren,Ga naar voetnoot708
 
En, om mijn moeders wil, wat vrouw ter weerelt leeft.Ga naar voetnoot709
710[regelnummer]
Het vrouwenaenschijn is de print, daer Godt in zweeft,Ga naar voetnoot710
 
En Godts gelijckenis. al wie Godts schepsel lastert,
 
Verlastert Godt in 't beelt, en is van reên verbastert.Ga naar voetnoot712
Voester:
 
Wat zoo, dat brave woort past zoo een' Jongeling,Ga naar voetnoot713
 
Die t'effens zoo veel gunst van 's hemels gunst ontfing.Ga naar voetnoot714
715[regelnummer]
De vrouwen komt die eer, al zwegen al de mannen.Ga naar voetnoot715
 
Men zagh noit liever paer in een verbont gespannenGa naar voetnoot716
 
Dan man en vrouw, misschien wie d'uwe wezen zal;Ga naar voetnoot717
 
Dies buigh uw zinnen wat de vrouwen te geval.Ga naar voetnoot718
 
Gedienstigheit wint gunst. wie toeleit eens te huwen,Ga naar voetnoot719
720[regelnummer]
Leer heur naer d'oogen zien: de min verflaeut door 't schuwen.Ga naar voetnoot720
Ioseph:
 
Hy legge op huwen toe, die lust heeft tot dat juck,
[pagina 183]
[p. 183]
 
En stelle in zulck een' last zijn opperste geluck;
 
Mijn toelegh is noch wijdt, mijn min noch ongeboren:Ga naar voetnoot723
 
Doch zoo my zulck een lot daer boven wert beschoren,Ga naar voetnoot724
725[regelnummer]
Dat rolt te zyner tijdt van zelf wel in mijn' schoot.
 
Raeckt Godt mijn hart met min, ick geef den boezem bloot.
 
'k Heb andre zorgen, die my 't minnen wel beletten.
 
Wie minnen wil, moet hart en zinnen daer naer zetten.
 
De min eischt niemant half, maer den geheelen mensch.
Voester:
730[regelnummer]
Helaes! hoe raeck ick dan eens t'ende van mijn' wensch?Ga naar voetnoot730
Ioseph:
 
Wat wenscht ghy met dien zucht? wat of de Voester mompelt?Ga naar voetnoot731
Voester:
 
Dus over 't hooft in druck en zwaerigheit gedompelt.Ga naar voetnoot732
Ioseph:
 
Wat zwarigheit is dat? wat schort 'er? spreeck klaer uit.Ga naar voetnoot733
Voester:
 
Och zaeght ghy, hoe mevrouw het hart van hartzeer sluit.Ga naar voetnoot734
Ioseph:
735[regelnummer]
Wat nu? kan ick haer smart en hartewee genezen?
Voester:
 
Dat staet misschien aen u: och liet ghy u belezen.Ga naar voetnoot736
Ioseph:
 
Belees my niet: 'k heb last ontfangen van mijn' heer
 
Mevrouw ten dienst te staen. wat ick behoudens eerGa naar voetnoot738
 
En ampt vermagh, dat wort haer willigh opgedragen:Ga naar voetnoot739
740[regelnummer]
Maer komt ghy om mijn kroon mijn kuischeit te belagen,
 
Zoo wijck, en rep my niet, dat naer yet schendighs smaeck,Ga naar voetnoot741
 
Of 'k zal voor Potiphar ontvouwen al de zaeck,
 
En zoo gelijckze leit: Ick pas niet op dit kryten.Ga naar voetnoot743
 
Wat u dan overkomt, mooght ghy u zelve wyten.
Voester:
745[regelnummer]
Hebreeusche spruit, 't zy veer dat ick u lagen legh.
 
Betrouw wat beters: jaegh al die gedachten wech.Ga naar voetnoot746
[pagina 184]
[p. 184]
 
Verlegen met mevrouw, van hoogen noot gedreven,Ga naar voetnoot747
 
Verstout ick my dus verre om raet met u te leven,Ga naar voetnoot748
 
In 't uiterste gevaer: wort hier in yet misdaen,
750[regelnummer]
't Geschiedt om beters wil. och blijf een luttel staen:
 
Ghy weigerde noit mensch zijn klaghten aen te hooren.Ga naar voetnoot751
Ioseph:
 
O schennis! ô verdriet! ô had ick nu geen ooren!
Voester:
 
Verwensch uw ooren niet zoo reuckeloos en licht,Ga naar voetnoot753
 
Noch dreigh dus, met een wars en overdwars gezicht,Ga naar voetnoot754
755[regelnummer]
Een dienstbo, die u niet oneerelix komt vergen;Ga naar voetnoot755
 
Maer zich van angst en schrick niet langer weet te bergen.
 
Ghy weet niet wat al leets ick over heb gebraghtGa naar voetnoot757
 
Dus lang, maer noit zoo bang als nu den ganschen nacht.Ga naar voetnoot758
 
Dat kermen neemt geen endt, dat zuchten, steenen, weenen.
760[regelnummer]
Wat noodt waer 't, borst mijn hart: nu bersten zelfs de steenenGa naar voetnoot760
 
Van mededoogen. in haer oogen komt geen vaeck:Ga naar voetnoot761
 
Of sluimertze eene poos, zy raeskalt, en de spraeck
 
Verraet al watze droomt. een torts verbrant heur aren,Ga naar voetnoot763
 
En 't slapen schijnt de quael en zieckte te verzwaeren;
765[regelnummer]
Zoo 't slapen heeten magh, dat 's lichaems krachten mat.Ga naar voetnoot765
 
Zy vloogh noch heden op, de kamer langs; zoo dat
 
Het op kranckhoofdigheit geschapen uit te komen,Ga naar voetnoot767
 
Men haer met sloten boey en keten dient te toomen.
 
'k Ontveins vast voor mijn' heer, en stuur vast van der hant,Ga naar voetnoot769
770[regelnummer]
Al wat ick stuuren magh, maer al vergeefs: de brant
 
Stijght hooger. och wat raedt? wat raedtsman helpt my stuuren?
 
Ick ben mijn raed ten ende.Ga naar voetnoot772
Ioseph:
 
En blijft die koorts noch duuren?
 
Rampzaligh dier, ghy geeft uw lyden lydigh toe.Ga naar voetnoot773
 
Wat maeckt wat maeckt ghy 't my, maer meest u zelve moe!
775[regelnummer]
't Heeft weeck op weeck geduurt, en endtlijck zoo veel dagen.
 
Hoe heb ick, dagh op dagh, uw stormen afgeslagen,Ga naar voetnoot776
[pagina 185]
[p. 185]
 
Met zulck een eerlijck hart, als zoo een' jongman voeght,Ga naar voetnoot777
 
Die als vergift vermijt, al 't geen daer 't hart af wroeght.Ga naar voetnoot778
 
Ick wensch haer eerbaerheit, en onbesproke zeden.Ga naar voetnoot779
Voester:
780[regelnummer]
'k Vertoon u haren noodt, en koom niet ongebeden.Ga naar voetnoot780
 
Ay Voester, badtze, ga, en spreeck dien heldt toch aen.
 
Hy weiger niet, voor 't lest my eens te woort te staen.Ga naar voetnoot782
 
'k Ben wel getroost zijn minne, als 't wezen moet, te derven,Ga naar voetnoot783
 
Magh my een troostlijck woort gebeuren voor mijn sterven.Ga naar voetnoot784
785[regelnummer]
Mijn vleesch versmelt als sneeuw, in dezen zoeten brant,Ga naar voetnoot785
 
Hy hoor mijn jongste klaght, en hou een luttel stant.Ga naar voetnoot786
 
Hy val, die hem bemint, zoo straf niet als te voren.Ga naar voetnoot787
 
Zo badtze, en dreef my voort.
Ioseph:
 
Zy dreef u, maer verloren.Ga naar voetnoot788
 
Ga heenen, Voester: ga vry heen, van waer ghy quaemt.
790[regelnummer]
De dienstmaeght slacht de vrouw: was 't wonder dat de schaemtGa naar voetnoot790
 
U niet belette dus mijn kuisch gehoor te tergen,
 
En dat oneerlijck stuck zoo schendigh af te vergen?Ga naar voetnoot792
Voester:
 
Ick vergh u niets, maer koom mevrouwe te geval.Ga naar voetnoot793
Ioseph:
 
O schant! ghy verght my dat ick haer believen zal.
Voester:
795[regelnummer]
Ick volgh alleen mijn' last: en maeckt u dit verbolgen?
 
De voorslagh staet aen haer, aen u de keur van volgen,Ga naar voetnoot796
 
Of weigren; zoo zy yet verzoeckt, 't geen qualijck past.
Ioseph:
 
Wie om het lockaes zwiert en hangelt raeckt wel vast.Ga naar voetnoot798
 
Al wie gevaer bemint vervalt daer door in lyden.
800[regelnummer]
Men moet alleen geen quaet maer d'opspraeck zelf vermyden.Ga naar voetnoot800
 
Hoe verder van dien strick, hoe vryer van gevaer.
 
Hier schuilt een slang in 't gras.
Voester:
 
Waer schuilt die? wijsme, waer?
[pagina 186]
[p. 186]
Ioseph:
 
Men boet met zware schade aen al te licht betrouwen.Ga naar voetnoot803
Voester:
 
Men vindt gebreck in Mans: men vint gebreck in Vrouwen.
Ioseph:
805[regelnummer]
In Vrouw, of Man, hoe 't zy, dat geldt al even veel,Ga naar voetnoot805
 
Wanneer ons 't ongeluck gevat heb by de keel.
Voester:
 
'k Vertrou nochtans, ghy zoeckt 't bouwvallig huis te stutten,
 
En 't ongeval des zelfs met alle maght te schutten,Ga naar voetnoot808
 
Zoo wel als ick. ghy hoort, het onheil dreight naby,
810[regelnummer]
Het onheil van een doot, of snoode razerny:
 
En zoudt ghy dezen slagh by tijts niet helpen breecken?
Ioseph:
 
Waer meê? met dat gebreck te koestren en te queecken?
 
Haer lieflijck t'ondergaen, met een' gemaeckten schijn,Ga naar voetnoot813
 
Als of men waer gezint haer' lust te wil te zijn?
815[regelnummer]
En waer hier meê die slagh, waer voor ghy vreest, gebroken?
 
Dat lescht geen' brant: dat dient veel eer om 't vier te stoocken.Ga naar voetnoot816
Voester:
 
Moet ick u leeren, 't geen uw harssens niet ontbreeckt:Ga naar voetnoot817
 
Hoe een voorzichtigh arts met al zijn wijsheit smeecktGa naar voetnoot818
 
Gebreken, die geen mensch noch kunst vermagh te heelen.
820[regelnummer]
Al wat geen heelen kan verdragen, moet men streelen,
 
Noodtzaeckelijck. men geef dees razerny wat bots:Ga naar voetnoot821
 
Zy lijt geen tegenspraeck, en staet gelijck een rots;Ga naar voetnoot822
 
Of loopt, als 't schuim der zee, zich op een rots te bersten.
 
Och zaeght ghy, hoe haer lest die blinde buien persten
825[regelnummer]
Tot wanhoop. waer ick 't hooft eens henen wende of keer;
 
'k Zie hartzeer aen mevrouw, en sidder voor mijn heer.
 
Het brein is driftigh, noch veel driftiger haer leven.Ga naar voetnoot827
 
Zy magh zich zelf verdoen, een' wissen dootsteeck geven,Ga naar voetnoot828
 
Of springen in een' put, of van een galery.
830[regelnummer]
Wie 't onheil treft of niet, het treft verzeker my,Ga naar voetnoot830
[pagina 187]
[p. 187]
 
Wiens zorgh zy wert vertrouwt: och ofze een ander koze.Ga naar voetnoot831
Ioseph:
 
Nu weet ick nauwelix, hoe deze zinnelooze
 
Dus aengeprickelt my wil rucken buiten spoor
 
Van myn' vertrouden plicht: de hemel schiet 'er voor.Ga naar voetnoot834
835[regelnummer]
Is dit de kracht van Min, die [bobbelende in d'aren,Ga naar voetnoot835
 
Uit een genegenheit en heete treck tot paeren,
 
Wanneer zy al te diep haer taeie wortels schiet,
 
Door 't staroogen, op 't geen zy 't allerliefste ziet]Ga naar voetnoot838
 
't Verwonnen hart alzoo vermeestert met gedachtenGa naar voetnoot839
840[regelnummer]
Op 't ingedruckte beelt, dat geenerleie krachten
 
't Verzetten kunnen, van 't gewenschte minnewit,Ga naar voetnoot841
 
Dan door verbeeldingen noch maghtiger als dit?
 
Want Min heeft, uit heur' aert, een' nasleep van gebreecken,
 
En zorgh, en moeilijckheên, die 't miltebloet ontsteecken,Ga naar voetnoot844
845[regelnummer]
Waer uit een donkre damp allengskens opwaert zweeft
 
Naer 't brein, daer het verstant zijn' stoel en woonplaets heeft;Ga naar voetnoot846
 
Zoo wort het beckeneel benevelt, en de zinnen:Ga naar voetnoot847
 
Het hooft draeit om end om, en rust niet van te spinnenGa naar voetnoot848
 
't Geen d'overpeinzingen in hare bezigheên
850[regelnummer]
Op 't ingeprente wit vast rockenen op een.Ga naar voetnoot849-50Ga naar voetnoot850
 
Dit malen zonder endt, wat zou het anders kunnen,
 
Dan al de zwarte gal verbittren en verdunnen,Ga naar voetnoot852
 
Tot datze zette in vier en vlam al 't ingewant,Ga naar voetnoot853
 
En vliegende in het brein verweldigh het verstant.Ga naar voetnoot854
855[regelnummer]
't Waer allerraetzaemst dan haer uit den huize brengende,
 
En met een deughdelijck gezelschap daer vermengende,Ga naar voetnoot856
 
't Gemoedt te voeren veer van dien vervloeckten lust;Ga naar voetnoot857
 
Als binnens huis aldus, met opzet, zonder rust,Ga naar voetnoot858
 
By dees gelegenheit die geilheit aes te geven.Ga naar voetnoot859
[pagina 188]
[p. 188]
Voester:
860[regelnummer]
Och Joseph, geef my raedt: dit geldt mevrouw haer leven.Ga naar voetnoot860
Ioseph:
 
Ghy hebt mijn' raedt gehoort: ick ben dit tergen moe.
 
Weet yemant beter raedt, zoo hou my dit te goe.Ga naar voetnoot862
VOESTER. IEMPSAR.
Voester:
 
Wat antwoort zal ick nu 't verlangend harte brengen?
 
't Waer groote kunst een' dranck zoo op zijn pas te mengenGa naar voetnoot864
865[regelnummer]
Met yet wat liefelijx, en yet wat wrangs en stuurs,Ga naar voetnoot865
 
Dat zy, wiens dorstigh hart een' gloet van zoo veel vuursGa naar voetnoot866
 
Naer zich getrocken heeft, niet feller quam t'ontsteken;
 
Of voelde, op eenen sprong, den brant van 't lijf gestreken,Ga naar voetnoot868
 
Door 't walgen van zijn min; nu hy haer bede ontzeit,Ga naar voetnoot869
870[regelnummer]
Daer zy dootkranck en flaeuw, als op doots oever leitGa naar voetnoot870
 
En zieltooght; en geterght, door spijt op spijt te laden,Ga naar voetnoot871
 
In top staet, om te slaen tot reuckelooze raden.Ga naar voetnoot872
 
In zware kranckheên is geen zorgelicker ding,Ga naar voetnoot873
 
Als schichtige ommezwaey: want die veranderingGa naar voetnoot874
875[regelnummer]
Baert menighmael de doot. Hoe raeck ick uit dit lijden:
 
't Gevaer is voor de hant, en dreight van wederzijden.Ga naar voetnoot876
 
Och Isis Isis, help my raden: maer blijf staen,Ga naar voetnoot877
 
Daer komt Mevrouw al zelf.
Iempsar:
 
Hoe is die toght vergaen?
 
Geeft Ioseph u gehoor? zegh op, ick wil dat weten.
Voester:
880[regelnummer]
Mevrouw, hoe dus om 't hooft gezwollen, en bekreten?Ga naar voetnoot880
Iempsar:
 
Geeft Ioseph u gehoor? niet lang gesammelt, nu.Ga naar voetnoot881
Voester:
 
Die gast hiel zich, in 't eerst, noch even koel, en schuw,Ga naar voetnoot882
 
Ia borst met dreigen uit, als of hy 't stuck wou melden,Ga naar voetnoot883
[pagina 189]
[p. 189]
 
En my, by zynen Heer, die stoutheit doen ontgelden.Ga naar voetnoot884
Iempsar:
885[regelnummer]
Zoo keert ghy zonder troost en lessing van mijn vlam?Ga naar voetnoot885
Voester:
 
Ick broght hem, dat hy stont, en tot bedaren quam,Ga naar voetnoot886
 
En luisterde een poos, getroffen van medoogen,
 
Beklagende uwen staet, met tranen in zyn oogen.Ga naar voetnoot888
 
'k Zagh liefde en schrick om strijt malkandren gaen te keer.Ga naar voetnoot889
890[regelnummer]
Aen d'een zy stont Mevrouw, aen d'ander zy myn Heer.
 
De zinnen neighden wel om Jempsar te believen,
 
Maer deisden uit ontzagh van Potiphar te grieven.Ga naar voetnoot892
 
Mijn geest hing midlerwijl vast tusschen vrees en hoop.Ga naar voetnoot893
 
Men had' er mogen zien, hoe 't bloet al heimlijck kroop,
895[regelnummer]
Daer 't niet kon gaen. het scheen of overlegh van redenGa naar voetnoot894-95
 
Zich zonder zyde droegh, in zulcke strydigheden.Ga naar voetnoot896
 
Ten leste bleef de schael recht in den evenaer:Ga naar voetnoot897
 
Hy danckte u voor die gunst, ging heen, en zuchte zwaer.Ga naar voetnoot898
Iempsar:
 
Hy zuchte, en ging zijns weegs, en laet my deerlijck zuchten,Ga naar voetnoot899
900[regelnummer]
En vliedt my als een slang? zijn dit dan al de vruchten,
 
Die ick van myne min zal maeien? neen, o neen,
 
Een middel weet ick noch, al was 'er anders geen,
 
En dat is my genoegh, om eens hier uit te raken.
Voester:
 
Wat raet? Mevrouw besterft zoo wit gelijck een lakenGa naar voetnoot904
905[regelnummer]
In 't aenzicht: durf ick wel geluit slaen? o myn schroom!Ga naar voetnoot905
 
Zy zyght: best zwygh ick stil, tot datze wat bekoom.Ga naar voetnoot906
Iempsar:
 
Och voester.
Voester:
 
Och Mevrouw.
Iempsar:
 
Ick heb een jongste bede.Ga naar voetnoot907
Voester:
 
Bidt vry, en spreeck vry uit, en zet uw hart te vrede.Ga naar voetnoot908
[pagina 190]
[p. 190]
Iempsar:
 
Ga naer de huisman toe, die by ons lanthuis woont,Ga naar voetnoot909
910[regelnummer]
En zegh hem, die zich staegh gedienstigh heeft getoont
 
Aen zijne vrouw, dat hy, niet spader als op morgen,Ga naar voetnoot911
 
My een paer adders breng, doch steelwys, en verborgen,
 
En in een' korf met blaên en vygen toegedeckt.
Voester:
 
Wat zouden d'adders doen? waer heenen of dit streckt?
915[regelnummer]
Ick hoop niet, dat ghy u wilt dooden met die slangen.
Iempsar:
 
O allerschoonste doot! wiens hart zou niet verlangen
 
Te kussen uwen mont, in een gewisse rust,Ga naar voetnoot917
 
Wanneer men 't vrolijck licht, en 's levens hooghste lust
 
Verwenscht van ongenoeght? hoe vrolijck zou ick grypenGa naar voetnoot919
920[regelnummer]
In elcke vuist een slang, en sarren haer, en knypen,Ga naar voetnoot920
 
Op datze, al krullende, rontom dien blooten arm,
 
My d'aders met den beck afbeten, en al warmGa naar voetnoot922
 
Afzogen 't koortzigh bloet met myne ziel, en zwollenGa naar voetnoot923
 
Van brant om 't hooft, en zoo geraeckten aen het hollen,Ga naar voetnoot924
925[regelnummer]
Als ick: wat kon dat schaên?
Voester:
 
Wat roept ghy om de doot?
Iempsar:
 
Waer blyft de doot, zy koom: daer leit myn boezem bloot:
 
Zy byt slechs toe, o doot ghy zult mijn toghten toomen.Ga naar voetnoot927
Voester:
 
Nadien ghy zulck een quaet hebt enkel voorgenomen,Ga naar voetnoot928
 
Zal ick u van zijn min, door eene zoete wraeck,
930[regelnummer]
Verlossen. die uw gunst zoo trots versmade, smaeck
 
Het geen hy wel verdient, en wat verbitteringenGa naar voetnoot931
 
Versteurde min al koockt: op dat de jongelingen,Ga naar voetnoot932
 
Die onverbiddelijck der vrouwen gunst versmaên,
 
Gewaerschuwt zijn by tijts haer aen de hant te gaen.Ga naar voetnoot934
935[regelnummer]
Men zal dien gast voor 't lest het vier wat nader leggen.Ga naar voetnoot935
 
Wee hem, indien hy dan uw bede durve ontzeggen.
[pagina 191]
[p. 191]
REY VAN ENGELEN.
Zang:
 
O schoone Rachels schoonste zoon,
 
Hoe lastigh valt u al dit schoon,Ga naar voetnoot938
 
Uw jongkheit aengeboren.
940[regelnummer]
Wat geeft dit in een weeligh hof,Ga naar voetnoot940
 
De dartele oogen niet al stof,
 
Om d'uwe te bekooren,
 
En af te leiden van de Deught;
 
In 't allerblakenst van uw jeught,
945[regelnummer]
In 't lustighst van uw leven,Ga naar voetnoot945
 
By dees verwijfde Aegyptenaers.
 
Wat loopt uw schoonheit veel gevaers!
 
Uw schaemroot moet 'er klevenGa naar voetnoot948
 
Aen d'onbeschaemtheit van dit wijf,Ga naar voetnoot949
950[regelnummer]
't En zy Godts kracht u stercke en stijf.
 
Men wensch dan slechs om ervenGa naar voetnoot951
 
Gezont van lijf, en vroom van aert:
 
Want schoonheit lijf en ziel bezwaert,
 
En kanze bey bederven.
955[regelnummer]
Die bloem heeft min genot dan last.
 
Aen schoonheit zijn veel zorgen vast.Ga naar voetnoot956
Tegenzang:
 
Dit tuight ons Joseph niet alleen,
 
Maer oock zijn Zuster, die voorheenGa naar voetnoot958
 
De maeghdelijcke reien
960[regelnummer]
Ging zien, met een verheughde ziel;
 
Daer 't oogh van Sichem op haer viel,
 
Die, zich aen klaght noch schreien
 
Noch worstlen keerende, de MaeghtGa naar voetnoot962-63
 
Benam den maeghdom ongevraeght.
965[regelnummer]
Het lichaem bleef geschonden,
 
Doch niet het onbevleckt gemoet;
 
Dat ongebluistert in dien gloetGa naar voetnoot967
 
Een zelve wert bevonden,Ga naar voetnoot968
 
Ja dubble maeght ('t en schijn niet vremt)
[pagina 192]
[p. 192]
970[regelnummer]
Nadien haer wil niet had gestemtGa naar voetnoot970
 
In d'onbeschaemde schennis
 
Van dien geweldenaer, die naGa naar voetnoot972
 
Door 't overwegen quam te spa
 
Tot naberouw en kennisGa naar voetnoot974
975[regelnummer]
Hoe hy 't met Jakobs huis verkurf;
 
Dat hem en al zijn huis bedurf.Ga naar voetnoot976
Toezang:
 
Hoe veele rampen u benarren,Ga naar voetnoot977
 
O Vader Jakob, suf toch niet;Ga naar voetnoot978
 
Nadien ghy twee zoo kuische starren
980[regelnummer]
Uit uwen bloede blickren zietGa naar voetnoot980
 
In 't midden van de duisternissen.
 
Getroost u over Dinaes kreet,
 
En Josephs aengezicht te missen.Ga naar voetnoot983
 
Het lief zal groeien door het leet.
985[regelnummer]
Wy helpen hem de stormen doorstaen.
 
De prijs koomt na, de strijt moet voorgaen.

voetnootvs. 667
beleggen: inrichten.
voetnoot669
onderging: trachtte te bewegen.
voetnoot671
stont: bleef staan.
voetnoot672
geslepe: listige. Het beeld is volgehouden in doorboorde; geboren: ontstaan.
voetnoot674
stiert (Vlaamse vorm): stuurt.
voetnoot675
aen haer snoer: in haar macht.
voetnoot676
mijn tret: mijn nadering.
voetnoot677
deist op elcken tret: gaat achteruit bij elke schrede die ik nader kom.
voetnoot678
spoet: voorspoed, geluk.
voetnoot679
verwart: gewikkeld.
voetnoot683
doncker: door zorgen verduisterd; ontwarren: minder somber te doen staan.
voetnoot684
joffrestarren: jonkvrouwen die als sterren pralen.
voetnoot685
aengezochte: voor velen zo aantrekkelike.
voetnoot686
spelen ry: uitrijdt om zich te vermeien (vgl. spelen varen).
voetnoot687
zoo stip ging op haer orden: zich aan zo strenge regel bond.
voetnoot689
Verslenst ghy: doet gij verwelken.
voetnoot690
gaet men quijt: verliest men.
voetnoot691
Accent op die; vergissen: verkeerd omgaan met (eig.: onjuist berekenen); hier: verkwisten.
voetnoot693
belangt: aangaat.
voetnoot694
ernst: ijver, toewijding.
voetnoot695
huisampt: plicht in dit huis; passen op: in acht nemen.
voetnoot696
Beeld van de te verzorgen akker (vgl. de ploegh in vs. 694).
voetnoot700
rep: spreek.
voetnoot703
van: door; opgetogen: opgevoed.
voetnoot704
melck, ontstaan uit haar hartebloed.
voetnoot707
mijn geesten: de levensgeesten, die zich in het bloed bevinden.
voetnoot708
haer geheughnis: haar nagedachtenis.
voetnoot709
wat vrouw: iedere vrouw die.
voetnoot710
de print: het beeld.
voetnoot712
Verlastert: belastert; is van reên verbastert: ontbeert alle redelik inzicht.
voetnoot713
Wat zoo: wel zo, goed zo; brave: flinke.
voetnoot714
t'effens: tegelijk.
voetnoot715
komt: komt toe.
voetnoot716
in een verbont gespannen: samengevoegd in één span.
voetnoot717
misschien wie d'uwe wezen zal: als gij er mogelik ook een krijgen zult (vgl. voor deze constructie Joseph in Dothan, vs. 78 en Tijdschr. v. Ned. taal en letterk. XL, 295).
voetnoot718
te geval: ten gunste van.
voetnoot719
Wie er eenmaal toe besloot, te huwen.
voetnoot720
schuwen: het ontwijken (van de vrouw).
voetnoot723
Mijn plan (om te huwen) ligt nog in een ver verschiet.
voetnoot724
daer boven: door God; beschoren: toegedacht.
voetnoot730
(ter zijde): t'ende van: aan het einddoel van.
voetnoot731
(De twede helft ter zijde).
voetnoot732
over 't hooft gedompelt: geheel ondergedompeld. Deze zin is òf als uitroep bedoeld, òf afgebroken, doordat Joseph haar in de rede valt.
voetnoot733
klaer uit: duidelik (vgl. vs. 665).
voetnoot734
mevrouw (Datief); sluit: ineenkrimpt.
voetnoot736
belezen: overhalen (bepraten).
voetnoot738
behoudens eer: met behoud van eer.
voetnoot739
willigh: bereidwillig.
voetnoot741
rep: spreek van; niet: niets.
voetnoot743
gelijckze leit: zoals ze zich toegedragen heeft; pas op: geef om.
voetnoot746
Betrouw wat beters: verwacht iets beters van mij.
voetnoot747
Verlegen met: bekommerd om.
voetnoot748
raet met u te leven: met u te overleggen.
voetnoot751
mensch: iemand.
voetnoot753
reuckeloos: ondoordacht.
voetnoot754
wars: afkerig; overdwars: onwillig afgewend.
voetnoot755
oneerelix: oneervols; vergen: dringend vragen.
voetnoot757
over heb gebraght: heb doorleefd.
voetnoot758
bang: benauwd.
voetnoot760
Wat noodt waer 't: Wat zou 't geven als mijn hart barstte, d.w.z.: 't is nu nog veel erger; zelfs een steen wordt er door bewogen.
voetnoot761
vaeck: neiging tot slapen.
voetnoot763
torts: gloed, als van een toorts.
voetnoot765
mat: afmat.
voetnoot767
Zo gesteld dat het op krankzinnigheid scheen uit te lopen. Deze zin is een vreemd soort absolute constructie, want Men sluit aan bij zoo dat.
voetnoot769
'k Ontveins: ik houd alles verborgen; vast: intussen; van der hant: weg.
voetnoot772
mijn raed ten ende: ten einde raad.
voetnoot773
dier: vrouw; lydigh: op treurige wijze, maar al te zeer.
voetnoot776
stormen: hartstochtelike aandrang.
voetnoot777
eerlijck: eerbaar.
voetnoot778
daer 't hart af wroeght: waar het hart (het geweten) van beschuldigt.
voetnoot779
wensch haer: wens haar toe.
voetnoot780
niet ongebeden: niet ongevraagd, d.w.z. op haar verzoek.
voetnoot782
voor 't lest: nu ik op 't punt ben te sterven (vgl. Joseph in Dothan, vs. 669).
voetnoot783
'k Ben wel getroost: ik zal er in berusten.
voetnoot784
gebeuren: te beurt vallen.
voetnoot785
zoeten brant: liefdegloed.
voetnoot786
jongste: laatste (d.i. vóór mijn sterven).
voetnoot787
val zoo straf niet: zij niet zo streng, onverbiddelik.
voetnoot788
verloren: vergeefs.
voetnoot790
slacht: gelijkt op.
voetnoot792
oneerlijck stuck: oneerbare daad; af te vergen: zo dringend van mij te verlangen.
voetnoot793
mevrouwe te geval: ten gerieve, ten bate van mijn meesteres.
voetnoot796
de keur: de vrije verkiezing.
voetnoot798
hangelt: blijft hangen, ronddraait (afleiding van hangen, in 't Ned. Wdb. V, 2060 ten onrechte vereenzelvigd met hangelen: met de hengel vissen).
voetnoot800
alleen geen: niet alleen.
voetnoot803
aen is hier vreemd gebruikt; in de latere uitgaven staat: zware scha het al te licht betrouwen; licht: lichtvaardig.
voetnoot805
dat geldt al even veel: dat komt op hetzelfde neer.
voetnoot808
't ongeval des zelfs: de ramp die dat huis bedreigt; schutten: afweren.
voetnoot813
haer t'ondergaen: mij aan haar te onderwerpen, naar haar wil te voegen.
voetnoot816
lescht: blust.
voetnoot817
't geen uw harssens niet ontbreeckt: wat gij toch ook zelf wel weet.
voetnoot818
voorzichtigh: beleidvol; smeeckt: blijkens het verband met de ongewone betekenis: verzacht.
voetnoot821
men geef wat bots: men geve er wat aan toe (bot geven: vieren, eigenlik van een touw; de genitief hangt af van wat).
voetnoot822
lijt: duldt.
voetnoot827
driftigh: onrustig, hartstochtelik.
voetnoot828
magh: zou kunnen.
voetnoot830
verzeker: verzwakte vorm voor: voorzeker.
voetnoot831
Wiens: bij Vondel ook vr.: wier.
voetnoot834
schiet 'er voor: moge het verhinderen (vgl. een schot schieten in Joseph in Dothan, vs. 1279).
voetnoot835
bobbelende: opzwellende, opbruisende.
voetnoot838
staroogen: het oog strak gericht houden.
voetnoot839
met gedachten op: door alle gedachten te richten op.
voetnoot841
Verzetten van: afbrengen van; minnewit: het doel van de liefde.
voetnoot844
't miltebloet: als de milt aangedaan werd, en opzwol door de zwarte gal (vs. 852) veroorzaakte dit melancholie (Ned. Wdb. IX, 743).
voetnoot846
stoel: zetel.
voetnoot847
beckeneel: hersenkas, de hersens.
voetnoot848
te spinnen: uit te spinnen. Het beeld staat in verband met het op een rockenen: op de rokken winden, in vs. 850.
voetnoot849-50
in hare bezigheên op 't ingeprente wit: terwijl ze steeds gericht zijn op één doel: de geliefde, het ingedruckte beelt (840).
voetnoot850
vast: voortdurend.
voetnoot852
verbittren: noch bitterder maken; verdunnen: vloeibaar maken, doen uitvloeien.
voetnoot853
't ingewant (in ruimere zin dan nu): alle inwendige organen.
voetnoot854
verweldigh: overweldigt.
voetnoot856
deughdelijck: deugdzaam; vermengende: omgang verschaffende.
voetnoot857
't Gemoedt te voeren veer: haar gedachten ver af te leiden van.
voetnoot858
Als zou logies behoren bij een comparatief raedzamer, die dus te ontlenen is aan allerraetzaemst in vs. 855 (vgl. Joseph in Dothan, vs. 1599).
voetnoot859
aes te geven: voedsel te geven, aan te wakkeren.
voetnoot860
geldt: zal kosten.
voetnoot862
hou my dit te goe: verschoon mij daarvan.
voetnoot864
op zijn pas: juist van pas.
voetnoot865
stuurs: onaangenaams.
voetnoot866
wiens: wier (vgl. vs. 831).
voetnoot868
op eenen sprong: plotseling; den brant van 't lijf gestreken: de liefdegloed gedoofd. Ook die schichtige ommezwaey (vs. 874) kon voor haar gezondheid noodlottig worden.
voetnoot869
ontzeit: weigert.
voetnoot870
flaeuw: bezwijmd; op doots oever: op de rand van het graf.
voetnoot871
geterght: geprikkeld; spijt: smaad, versmading.
voetnoot872
In top staet: het hoogtepunt bereikt heeft van de kwaal en dus licht tot het uiterste kan vervallen; slaen tot: overgaan, vervallen tot; raden: plannen.
voetnoot873
zorgelicker: zorgwekkender.
voetnoot874
schichtige: schielike, plotselinge.
voetnoot876
voor de hant: nabij.
voetnoot877
Isis: Egyptiese godin.
voetnoot880
bekreten: betraand.
voetnoot881
gesammelt: getalmd.
voetnoot882
gast: jongeling.
voetnoot883
melden: uitbrengen.
voetnoot884
stoutheit: vermetelheid.
voetnoot885
lessing: blussing, bevrediging.
voetnoot886
Ik bracht hem zo ver, dat hij bleef staan.
voetnoot888
staet: toestand.
voetnoot889
gaen te keer: bestrijden.
voetnoot892
ontzagh van: vrees om.
voetnoot893
vast: steeds.
voetnoot894-95
Hoe het diepste gevoel stilaan de overhand begon te krijgen, ondanks alle tegenstand (vgl. Joseph in Dothan, vs. 1110).
voetnoot896
Zich zonder zyde droegh: geen partij wilde kiezen (zich dragen: zich gedragen, zich houden).
voetnoot897
Ten slotte kwam hij niet tot een besluit.
voetnoot898
gunst: genegenheid, vriendelike gezindheid.
voetnoot899
deerlijck: droevig.
voetnoot904
besterft: wordt doodsbleek.
voetnoot905
geluit slaen: roepen.
voetnoot906
zyght: valt neer, bezwijmt.
voetnoot907
jongste: laatste.
voetnoot908
Bidt: vraag; zet te vrede: bevredig, breng tot rust.
[tekstkritische noot]TEKSTKRITIEK: vs. 917 van de oude uitg. heeft aan het eind een uitroepteken; alle volgende uitg. een komma.
voetnoot909
huisman: boer.
voetnoot911
vrouw: meesteres.
op morgen: tegen morgen.
voetnoot917
gewisse: zekere, veilige.
voetnoot919
van ongenoeght: door wanhoop.
voetnoot920
sarren: tergen.
voetnoot922
af beten: stuk beten.
voetnoot923
bloet met myne ziel: omdat men zich de levensgeesten in het bloed dacht.
voetnoot924
brant: door de ingezogen koortsgloed; geraeckten aen het hollen: dol werden.
voetnoot927
Zy: wegens het vr. geslacht van doot, gelijk nog in het Vlaams; toghten: hartstochten.
voetnoot928
Nadien: omdat; enkel voorgenomen, d.w.z. nog niet volvoerd.
voetnoot931
wat verbitteringen: alle verbitteringen die.
voetnoot932
Versteurde min: gedwarsboomde liefde, òf liefde die in toorn omslaat; koockt: bereidt.
voetnoot934
aen de hant te gaen: ter wille te zijn (vgl. Jos. in Dothan, vs. 1289).
voetnoot935
voor 't lest: voordat het hem (ten gevolge van zijn weigering) het leven zou kosten; vgl. vs. 782; nader leggen: nader aan de schenen leggen.
voetnoot938
lastigh: bezwarend, drukkend.
voetnoot940
weeligh: weelderig.
voetnoot945
lustighst: vrolikst.
voetnoot948
kleven: blijven hangen aan, d.w.z. gij moet, ondanks uw schaamte, het slachtoffer worden van haar onbeschaamdheid.
voetnoot949
wijf: heeft hier reeds minachtende betekenis.
voetnoot951
Laat men dan slechts nakomelingen wensen.
voetnoot956
zijn vast: zijn verbonden.
voetnoot958
zijn Zuster: Dina (zie de aant. bij vs. 612).
voetnoot962-63
zich keerende: zich bekommerende.
voetnoot967
ongebluisterd: niet geblakerd, geschroeid (Ned. Wdb. II, 2930 op bluisteren).
voetnoot968
Een zelve (maeghd): dezelfde.
voetnoot970
Nadien: omdat; gestemt in: toegestemd.
voetnoot972
na: later.
voetnoot974
kennis: inzicht.
voetnoot976
bedurf (van bederven): te gronde richtte.
voetnoot977
benarren: in 't nauw brengen, beangstigen (Ned. Wdb. II, 1779).
voetnoot978
suf niet: word niet moedeloos.
voetnoot980
Uit uwen bloede: van uw geslacht; blickren: schitteren.
voetnoot983
te missen: te verbinden met getrooost u.

Vorige Volgende

Footer navigatie

Logo DBNL Logo DBNL

Over DBNL

  • Wat is DBNL?
  • Over ons
  • Selectie- en editieverantwoording

Voor gebruikers

  • Gebruiksvoorwaarden/Terms of Use
  • Informatie voor rechthebbenden
  • Disclaimer
  • Privacy
  • Toegankelijkheid

Contact

  • Contactformulier
  • Veelgestelde vragen
  • Vacatures
Logo DBNL

Partners

Ga naar kb.nl logo KB
Ga naar taalunie.org logo TaalUnie
Ga naar vlaamse-erfgoedbibliotheken.be logo Vlaamse Erfgoedbibliotheken

Over het gehele werk

titels

  • De werken van Vondel (10 dln) (WB-editie)


auteurs

  • Leo Simons

  • C.R. de Klerk

  • B.H. Molkenboer

  • J. Prinsen J.Lzn

  • H.W.E. Moller

  • J.F.M. Sterck

  • C.G.N. de Vooys


Over dit hoofdstuk/artikel

lied

  • Naar de Nederlandse Liederenbank