H.J. van der Meer, Leerboek van het Engelsch. Deel I.
Nu ik dit Leerboek een jaar gebruikt heb, wil ik nagaan, of het doel, dat H.J. van der Meer zich stelt, met deze methode bereikt wordt.
Is de methode practisch?
Naar mijn mening kan men door spreekoefeningen naar aanleiding van de tekst bereiken, dat de leerlingen in behoorlijk Engels antwoorden. De stof is fris, geeft afwisseling en is in het bereik van leerlingen van de tweede klasse.
Zij leren nauwkeurig lezen en krijgen een zekere vaardigheid in het gebruik van zinnen, ook bij het vertalen van de Nederlandse oefeningen, waarbij woord voor woord vertalen van geen nut blijkt.
Toen ik in een Sectievergadering Dr. v.d. Meer hoorde spreken over het behandelen van constructies, stond ik daar enigszins aarzelend tegenover; ik betwijfelde, of deze stof erin zou gaan. Nu ik het geprobeerd heb, moet ik zeggen, dat de leerlingen gauw vertrouwd raken met zinnen als:
He did not think of his mother waiting for him.
Spot likes Ned to throw his ball a long way off.
If it were not for these dikes, the sea would rush in.
Een bezwaar is, dat de behandeling ervan vrij veel tijd kost; hier tegenover staat dat de leerlingen zelf beginnen op te merken en vragen te stellen.
In de oefeningen is een geleidelijke opklimming, zodat de behandelde moeilijkheden telkens weer in nieuwe zinnen voorkomen.
Ik ben het met de schrijver eens, dat een afzonderlijk grammatica-boek overbodig is, maar ik ben het niet eens met de bewering, dat een afzonderlijk leesboek een onmogelijkheid is. Ik heb de proef genomen en een eenvoudig leesboekje naast het Leerboek gebruikt. De reden, waarom ik dit gedaan heb is de volgende:
Er moet niet een teveel zijn van grammatica bespreking; een verhaaltje en vooral een gedicht kan daaronder lijden.
Bij het lezen is mij gebleken, dat de overgang van Leerboek tot Leesboek zeer gemakkelijk was, en dit is zeker een grote aanbeveling voor een Leerboek.
En nu enige wensen, die misschien in een volgende druk vervuld kunnen worden:
Een lijst van de phonetische tekens met woorden uit de eerstvolgende lessen als voorbeelden; dit zou tijdbesparing geven.
Een overzicht van de vervoeging van het werkwoord, nadat enkele vormen behandeld zijn; dit zou een beter begrip van het geheel geven.
Bekorting van de stof, zonder dat de geleidelijke opklimming verloren gaat.
Ten slotte nog deze opmerking:
Het is een methode, die aandacht vraagt, maar tegelijk belangstelling wekt.
S. DE VOOYS.