Doe bleefs in mich

[p. 39]

Mien aauw gitaar

Mien aauw gitaar hink sjwiegend aan de wandj.
De kas gesjpleete; sjnaore zeen gesjprònge.
Mien eesjte leid, - wie rieërde* doe mien handj -
Mien eesjte leifde höb 'ch mit dich gezonge.

Meziek waar mienen droum en mie gelök,
Meziek en zank, - en wolke, buim en bloume.
Mer dat 't besjtaon neit loeter sjoonheid is,
Höb ich gemirk wie sjtòrm en ònwaer koume.

Dat is noe waal verbie. Mer ich woort aauwd, -
En doe, gitaar, bès auch neit jònk gebleeve.
Doe woors op zie gezat, - en 't laeve haet
Mich auch in einen duustren houk gedreeve.

Ich woort ene sjtille minsj in einzaamheid.
Os geit et lachen euver mit de jaore. -
Doe deis, wie doe dao hings, mich wurklik leid.
Veer höbben allebei de sjtöm verlaore.